سفره های خالی رااز یاد نبریم//رمضان ماه زدودن غبار فقر از چهره محرومان

خبرگزاری شبستان//قم

اگرچه در روزهای آغازین ماه خوب خدا هستیم اما به هر طریق گریزی از سنت گذر ساعت ها، دقیقه ها و ثانیه ها نیست؛ از این روست که با چشم بر هم زدنی شاهد اتمام این ماه عزیز خواهیم بود و این که عید فطر آمده و بدین سان، رمضان سال 1391 خورشیدی به تاریخ پیوسته است.

روزها و ساعات خوبی را پشت سر می گذاریم؛ روزهایی که حتی خوابیدن در آن توام با ثواب است و کاری عبادی است.

این ایام تکرار ناشدنی سال زیباست اما زیباتر می شود اگر همراه با برانگیخته شدن احساسات، عواطف و وجدان های خفته ای باشد که در دیگر ایام سال، عموما دچار مرض مسری روزمرگی و بی تفاوتی شده است.

این روزمرگی ها و بی تفاوتی ها به ویژه در مسایل اجتماعی به شدت مورد نکوهش اسلام است چه آن که قرآن کریم، این قانون اساسی مکتب، ما را نسبت به شهروندان جامعه اسلامی و رسیدگی به وضعیت آن ها مسئول می داند که این مسئولیت البته در قبال خویشان و همسایگان یک مسئولیت مستقیم به شمار می رود.

چه آن که این کتاب آسمانی در آیه 36 سوره مبارکه نساء، پس از رسیدگی به اقوام و خویشاوندان، ما را به لزوم رعایت حال همسایگان سفارش فرموده است؛ «وَ الْجارِ ذِی الْقُرْبی وَ الْجارِ الْجُنُبِ». البته بر اساس آموزه های ناب اسلامی، هم همسایه نزدیک و هم همسایه دور، هم خویش و هم بیگانه، از جمله کسانی هستند که ما موظف به رسیدگی به حال آن ها هستیم.

این روزها افطار و سحر که می شود، سفره های بسیاری برای روزه داران ضیافت الهی پهن می شود. بعضی سفره ها معمولی اند و برخی رنگین تر و پر زرق و برق تر اما در این میان و در این اوضاع نابه سامان اقتصادی، کم نیستند سفره هایی که خالی تر از گذشته، از اندک مواد غذایی نیز بی بهره اند!

دستگیری از نیازمندان و یاری رسانی به محرومان گرچه وظیفه ای انسانی برای همه ایام سال است اما در ماه مبارک رمضان این ضرورت بیشتر خود را نشان می دهد و به راستی مگر هدف ما از انجام عباداتی چون روزه و نماز، رسیدن به خدا و رنگ و بوی الهی گرفتن نیست پس چه خوب است که روزه داری ما و اقامه نماز ما توام باشد با حس مسئولیت مسلمانی ما در قبال برادران و خواهران ایمانی مان که بر حسب شرایط و اوضاع زندگی، از وضعیت اقتصادی خوبی برخوردار نیستند.

بزرگان دین ما نیز به این مسئله بسیار توجه داشته اند. آورده اند که امام حسن عسکری(ع) در پاسخ به پرسش یکی از مردم که چرا خداوند روزه را واجب کرد؟ فرمودند: «برای اینکه ثروتمند گرسنگی را حس کند تا به فقیر ببخشد.»

این که ما در دعای روزهای ماه رمضان می گوییم: «اللهم اغن کل فقیر - اللهم اشبع کل جائع- اللهم اکس کل عریان» نیز دقیقا در همین راستاست.

هیچ شک و شبهه ای نیست که این دعا و ادعیه ای از این دست، تنها برای خواندن و احیانا حال خوش معنوی یافتن نیست؛ بلکه برای آن است که همه خود را برای مبارزه با فقر و مجاهدت در راه زدودن غبار محرومیت از چهره محرومان و مستضعفان موظف بدانیم.

رهبر فرزانه و حکیم انقلاب نیز در آذرماه سال 81 با تاکید بر این نکته مهم که همه باید خود را موظف به مواسات بدانند، اظهار داشتند: مواسات یعنی هیچ خانواده ای از خانواده های مسلمان و هم میهن و محروم را با دردها و محرومیتها و مشکلات خود تنها نگذاشتن؛ به سراغ آنها رفتن و دست کمک رسانی به سوی آنها دراز کردن. امروز این یک وظیفه جهانی برای همه انسانهایی است که دارای وجدان و اخلاق و عاطفه انسانی هستند؛ اما برای مسلمانها علاوه بر این که یک وظیفه اخلاقی و عاطفی است، یک وظیفه دینی است».

پایان پیام/