به گزارش خبرنگار شبستان، آیت الله مجتبی تهرانی، مدرس اخلاق و فقیه عالی قدر جهان تشیع، جمعه 8 بهمن در جلسه چهارم از سری جدید سلسله درس های اخلاقی خود با موضوع بررسی قیام امام حسین (ع) و مسائل اخلاقی آن گفت: همان طور که گفته شد انسان در فطرتش زندگی جاوید می خواهد و در این زندگی جاوید خواهان خوشی بی حد و حصر است که منشأ این دو حب ذات است و به خودی خود ایرادی ندارد.
وی افزود: این که طلب زندگی جاوید و خوشی بی انتها درون انسان قرار داده شده است، دلیل بر این است که خداوند مطلوب یعنی زندگی جاوید و خوشی بی حد و حصر را نیز باید خلق کرده باشد.
این مدرس اخلاق با بررسی آیات مربوط به مسئله جاودانگی و خوشی گفت: در سوره نحل آمده: آنچه نزد شماست تمام می شود و آنچه نزد خداست باقی است. همچنین خداوند می فرماید: آنچه به شما داده شده متاع زندگی دنیاست و آنچه نزد خداست خیر و جاودان است آیا تعقل نمی کنید. آیه اخیر نشان می دهد که خیر مطلق (یعنی خوشی بی حدوحصر) و زندگی جاودانه تنها در نزد خدا یافت می شود.
وی ادامه داد: خداوند به وسیله قرآن و روایات اهل بیت (ع) برای انسان ها مشخص می کند که برای به دست آوردن آنچه شما از طریق فطرت خود به دنبال آن هستید، باید راه دیگری جز زندگی دنیوی در پیش گیرید تا به مطلوب خود برسید.
آیت الله تهرانی با اشاره به نظر قرآن در مورد زندگی دنیوی گفت: در سوره حدید آمده: جز این نیست که دنیا بازیچه، بیهوده، زینت، فخرفروشی و کوشش برای به دست آوردن مال و فرزند و ... است و مثل بارانی است که وقتی می بارد و زمین سرسبز می شود، بسیار چشمگیر است، اما بعد همین زمین زرد می شود و از بین می رود.
این مدرس اخلاق افزود: قرآن و اهل بیت(ع) واقعیت گرا هستند و به انسان می آموزند که چگونه از آنچه می بیند، نتیجه گیری کند. امام حسین(ع) در خطبه اول روز عاشورا به همین نکته اشاره می کند که زندگی دنیا از بین رفتنی است و نعمت هایش نابود می شوند. در این خطبه مشخص می کند که زندگی دنیا که خود ناپایدار است نمی تواند منشأ پایداری و تکیه گاه خوبی برای انسان باشد.
وی با بیان این که راه رسیدن به خوشی و جاودانگی تعقل است، گفت: خداوند بعد از این که جایگاه خوشی و جاودانگی را نشان می دهد، بلافاصله به ابزار آن اشاره می کند. آنجا که می فرماید: آنچه به شما داده شده متاع زندگی دنیاست و آنچه نزد خداست خیر و جاودان است، آیا تعقل نمی کنید؟ استفاده از عقل می تواند انسان را به این امر برساند که به دست آوردن آنچه در ضمیر خود می یابد با وسایل دنیوی امکان پذیر نیست.
آیت الله تهرانی ادامه داد: متاع به معنای وسیله ای که انسان وقتی از آن استفاده کرد، باید آن را دور بیندازد. در قرآن زندگی دنیا با عنوان متاع آمده است، یعنی در حقیقت باید از این زندگی استفاده کرد و به آن دل نبست، اما همین زندگی می تواند انسان را فریب دهد.
این مدرس اخلاق افزود: شاید کسی بپرسد که از کجا معلوم خداوند وعده ای که برای زندگی جاوید و خوشی بی حد و حصر داده، محقق شود؟ پاسخ این سؤال را نیز خداوند در قرآن داده است. آنجا که می فرماید: وعده خداوند حق است، پس این زندگی دنیا شما را فریب ندهد نسبت به خداوند غرور نورزید.
پایان پیام/
نظر شما