قوه عبادت غیر از قوه جسمانی است

شکر خدا، تنها گفتن الهی شکر نیست. اگر من از نعمت‌های خدا به‌جا استفاده کنم خدا را شکر کرده‌ام.

به گزارش خبرگزاری شبستان، دعای روز چهارم ماه مبارک رمضان «اللهمّ قوّنی فیهِ على إقامَةِ أمْرِکَ واذِقْنی فیهِ حَلاوَةَ ذِکْرِکَ وأوْزِعْنی فیهِ لأداءِ شُکْرَکَ بِکَرَمِکَ واحْفَظنی فیهِ بِحِفظْکَ وسِتْرِکَ یـا أبْصَرَ النّاظرین»
«خدایا نیرومندم نما در آن روز به‌پاداشتن دستور فرمانت و بچشان در آن شیرینى یادت را و مهیا کن مرا در آن‌روز براى انجام سپاسگزاریت به کـرم خودت نگهدار مرا در این روز به نگاه‌داریت و پرده‌پوشى خودت اى بیناترین بینایان»

 

 

شرح فرازهایی از دعای روز چهارم ماه مبارک رمضان از زبان آیت‌الله مجتهدی تهرانی

«اللهمّ قوّنی فیهِ على إقامَةِ أمْرِکَ»

خدایا به من قوه بده تا در ماه رمضان بتوانم به‌خوبی عبادت و امر تو را اطاعت کنم. عبادت قوه می‌خواهد و قوه عبادت غیر از قوه جسمانی است. وی در ادامه می‌افزاید: امام علی (ع) نمی‌توانست نان خشک را بشکند؛ اما قلعه خیبر را فتح کرد. پرسیدند که یا علی (ع) تو شجاعی و قلعه خیبر را فتح کردی، چگونه است که نمی‌توانی نان خشک را بشکنی؟ و در پاسخ فرمود: «فتح قلعه خیبر به قوه روحانی بود که متفاوت از قوه جسمانی است. قوه ولایت و قوه روحانی و قوه ولایتی با قوه بدن فرق دارد و من قوه بدن ندارم.»

«واذِقْنی فیهِ حَلاوَةَ ذِکْرِکَ»

یعنی خدایا شیرینی عبادت را به ذائقه ما بچشان تا قرائت دعاهای افتتاح و کمیل و توسل و روزه و نماز به ما مزه کند.
روایت قدسی داریم که اگر عالمی و طلبه‌ای به علمش عمل نکند، کمتر عذابی که می‌کنم، این است که شیرینی مناجاتم را از دل و قلبش می‌برم.

«وأوْزِعْنی فیهِ لأداءِ شُکْرَکَ بِکَرَمِکَ»

خدایا به کرمت کاری کن که من ادای شکرت را بکنم. شکر خدا، تنها گفتن الهی شکر نیست. اگر من از نعمت‌های خدا به‌جا استفاده کنم خدا را شکر کرده‌ام. اگر چشمم نامحرم را نبیند و گوشم آواز حرام نشود، نعمت چشم و گوش را به‌جا آورده‌ام. * مردم معنی دعاهایی را که می‌کنند بدانند

«واحْفَظنی فیهِ بِحِفظْکَ وسِتْرِکَ»

خدایا در این ماه رمضان من را از انجام گناه حفظ کن. مردم این را می‌خوانند اما معنی‌اش را نمی‌دانند. باید این دعا برای مردم معنا شوند. روایت است که اگر گناه بو داشت، دو نفر پیش هم نمی‌نشستند و اگر مردم از عیب هم با خبر بودند، کسی مرده‌ای را دفن نمی‌کرد.

ایمان هم «بو» دارد. پیامبر اسلام (ص) وارد خانه شد و گفت: «من بوی اویس را می‌شنوم» اویس چون مادرش اجازه نداده بود، منتظر نماند تا پیامبر (ص) به مدینه بازگردد؛ اما بوی خوشش در منزل پیامبر مانده بود. آیت‌الله مجتهدی تهرانی در ادامه می‌گوید: قدیم همه مردم زیبا بودند چون همه اهل نماز شب بودند و چهره‌ای نورانی داشتند. اما الآن چون نماز شب نمی‌خوانند، چهره‌ها به‌زیبایی گذشته نیست.

«یـا أبْصَرَ النّاظرین»

ای خدا که از همه کسانی‌که نظر می‌کنند، تو بصیرتر و بیناتری، ای خدایی که تو بینا به همه اعمال ما هستی، به ما توفیق بده که در ماه رمضان گناه نکنیم، به حفظ و ستر خودت.

 

پایان پیام/

کد خبر 155071

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha