به گزارش خبرگزاری شبستان، سرمقاله امروز صبح 30 تیر به شرح زیر است:
روزنامه کیهان یادداشت روز خود را با عنوان نوبت تهاجم دمشق به قلم اسدالله زارعی به موضوع سوریه و دمشق اختصاص داده است:
همزمانی انفجار شورای امنیت ملی سوریه با سالگرد شکست سنگین رژیم صهیونیستی از مقاومت شاید اتفاقی باشد و نه در انتخاب زمان و نه در انفجار نقطه خاص و شهادت تعدادی از مقامات ارشد امنیتی و نظامی سوریه که نقش های برجسته ای در شکست رژیم تل آویو از مقاومت لبنان در جریان جنگ سنگین 33 روزه داشته اند، رابطه ای وجود نداشته باشد اما در عین حال تردیدی نیست که انتقام از سوریه و مقامات نظامی- امنیتی آن یک برنامه قطعی رژیم غاصب بوده و برای تحقق آن سال ها در کمین نشسته است حدود سه ماه پیش نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی با صراحت و علنی اعلام کرد که «زمان انتقام از سوریه فرا رسیده است».
سر مقاله رسالت با عنوان کارزار انتخابات به قلم محمد کاظم ارنبارلویی به دو نشست ضد انقلاب در دو شهر گوتنبرگ و بروکسل اختصاص داده است:
به فاصله یک هفته دو نشست از دو طیف ضد انقلاب دردو شهر گوتنبرگ و بروکسل برگزار شد. نظیر این نشست‌ها در پاریس، لندن و واشنگتن زیاد برگزار می‌شود. طیفی از منافقین، سلطنت طلبها و مارکسیست‌ها به علاوه اصحاب فراری جنبش به اصطلاح سبز درکنار هم می‌نشینند و بی پروا از براندازی نظام و سرنگونی انقلاب سخن می‌گویند.
دستور کار جدید آنها انتخابات آینده است. آمریکاییها امیدوارند شرارت در انتخابات دور دهم ریاست جمهوری را در دوره یازدهم باز تولید کنند.
رجب علی مزروعی نماینده روسیاه دورششم مجلس که چهارشنبه گذشته در تلویزیون بی بی سی ظاهر شد بخشی از این تحرکات را بازگو کرد. او به همراه علی اکبر موسوی خوئینی دیگر نماینده روسیاه دور ششم مجلس از این پایتخت به آن پایتخت می‌روند و در ازای فحاشی و هتاکی به نظام ، خرج زندگی خود را در کشورهای اروپایی که از سوی سرویسهای موساد ، سیا و ام آی 6 پرداخت می شود در می‌آورند.
سرمقاله جمهوری اسلامی در این شماره با عنوان عقبه بحران سوریه است:
در فقره اخیر، آمریکائی‌ها حتی از مهره‌های دست دوم و سوم خود برای رسیدن به این هدف استفاده کردند. مثلاً بانکی‌مون دبیرکل سازمان ملل را که با آنها همراهی می‌کند به پکن فرستادند تا رئیس‌جمهور چین را از وتو منصرف کند و رجب طیب اردوغان را به مسکو فرستادند تا پوتین رئیس‌جمهور روسیه را به انصراف از وتو راضی نماید. یکی از اهداف سفر دوره‌ای هیلاری کلینتون وزیر خارجه آمریکا در روزهای قبل از این واقعه به چند کشور آسیائی، آسیای جنوب شرقی و فلسطین اشغالی نیز دنبال کردن همین موضوع بود. علاوه بر اینها، رئیس‌جمهور آمریکا باراک اوباما نیز شخصاً با ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه تلفنی صحبت کرد تا او را به خودداری از وتوی قطعنامه ضد سوری تشویق کند. مشابه همین تلاش‌ها به شکل‌های مختلف، توسط فرانسه و انگلیس نیز انجام شد.
یاداشت روز تهران امروز با عنوان تقابل راهبرد به قلم حسین رویوران به مسائل سوریه پرداخته است:
اینک آنچه به چشم می خورد تلاش غرب برای سرنگونی سوریه به هر قیمتی حتی خون مردم است. حال آنکه روسها و حتی چینی‌ها با این شیوه غربی‌ها مخالف‌اند و این رفتار غرب را، آنگونه که نماینده چین گفته، گستاخانه و به‌دور از منطق می دانند لذا آنچه در سوریه می گذرد جدال است میان دو راهبرد براندازی و راهبرد رفرم. یعنی غرب می‌کوشد تا براندازی اسد را محقق کند حال آنکه روسها درصدد آشتی ملی اند.
سرمقاله وطن امروزبه قلم حسین قدیانی با عنوان سلفی های قلم به مسائل خاورمیانه و تحلیل نا امنی در سوریه پرداخته است:
این روزها در جنگ نرم و البته بشدت گرم نظام سلطه با جمهوری اسلامی، سوریه نقش خط مقدم ما را دارد. بخواهیم یا نخواهیم مهم‌ترین جبهه بین‌المللی ما فی‌الحال سوریه است. بدیهی است بر حکمرانی بشار اسد نقد وارد است اما فشار نظام سلطه بر دمشق، نه برای اصلاح معایب حزب بعث که اتفاقا متاثر از محسنات سوریه است. کاخ سفید دلش برای اسرائیل می‌سوزد، نه دموکراسی و الا برپایی تور ترور در سوریه راه مناسبی به سوی آزادی نیست. این خیلی واضح است که دمشق جز ایستادگی بر مقاومت گناه دیگری ندارد. لحظه‌ای تصور کنید بشار اسد اهل دفاع از آرمان فلسطین نبود، در ماجرای مقاومت همراه جمهوری اسلامی نبود، مزاحم نقشه راه نبود؛ مطمئن باشید همین خانم هیلاری کلینتون استعدادش را داشت که در خاورمیانه‌گردی‌هایش کمی هم از مال و منال اسد بلندبالا بالا برود. آری! همین گونه است که ملک عبدالله دیکتاتور نیست اما بشار اسد هست! و باز همین‌گونه است که نظام سلطه دوست ندارد آنچه «بهار عربی» نامش می‌نهد، «بیداری اسلامی» بخواند.
پایان پیام/
نظر شما