در زندان مرکزی گشتاپو چه گذشت؛ دیوار نوشته هایی از جنس وحشت و مرگ

محل زندان مرکزی گشتاپو (سرویس اطلاعاتی پلیس دولتی رژیم نازی) از دسامبر 1935 تا 1945 که با اجاره خانه ای مسکونی در یکی از خیابانهای شهر کلن آغاز به کار کرد و در مدت کوتاهی زیرزمین آن به یکی از مخوف ترین بازداشتگاههای نازیها تبدیل شد. این بازداشتگاه شاهد زندانی شدن، شکنجه و اعدام هزاران نفر از مخالفان رژیم دیکتاتوری هیتلر بوده است.

این ساختمان در سالهای پس از جنگ با مرمتی جزئی به عنوان موزه جنایات گشتاپو در کلن آغاز به فعالیت کرد. با این حال بدلیل کمبود اسناد و مدارک در مورد وقایع زمان جنگ، اداره کنندگان آن با انتشار فراخوانی از کسانی که اطلاعاتی از این مکان دارند خواست به جمع آوری اسناد کمک کنند. در حال حاضر بیشتر اطلاعات موجود از فعالیت گشتاپو از طریق شاهدان عینی، دیوار نوشته ها و برخی اسناد رسمی بدست آمده و در مواردی عین این اسناد در محل به نمایش گذاشته شده است.

به گفته شاهدان عینی این ساختمان و فعالیت نازیها در آن برای سالها یکی از رازهای ترسناک در این خیابان بوده و کسی نیز جرات پرس و جو در این مورد را نداشته است. آنچه که در پایان جنگ از این مرکز به جا مانده تنها دیوار نوشته هایی است که بخش اعظم آن نیز توسط نازیها از بین رفته است. اما از طریق همین دیوار نوشته ها می توان به سرنوشت برخی از بازداشت شدگان پی برد.

یکی از سلولهای بازداشتگاه به عرض کمی بیش از یک متر و طول 4 متر با پنجره ای که در زمان استفاده توسط گشتاپو کاملا مسدود بوده است. بنا بر دیوار نوشته هایی که از بازداشت شدگان به جا مانده در چنین محلی بیش از 30 نفر بصورت شبانه روزی نگهداری می شدند.

روش کار گشتاپو به این صورت بوده که ماموران در ابتدا افراد مظنون را شناسایی کرده و آنها را برای ادای پاره ای از توضیحات به این ساختمان فرامی خواندند. در موارد بسیار نادر فرد بی گناه آزاد می شد اما در صورتی که بازجو تشخیص می داد فرد اطلاعاتی در اختیار دارد قرار بازداشت برای وی صادر می شد و مراحل بازجویی روزها و هفته ها ادامه می یافت.

شمار محدود نیروهای گشتاپو در کلن و گستردگی حوزه تحت پوشش این سازمان که شامل دهها شهر دور و نزدیک می شود نشان می دهد حربه اصلی گشتاپو برای یافتن افراد مظنون، گرفتن اعتراف و شناسایی زنجیروار مظنونین و تشکیل پرونده برای هر یک از آنان بوده است به گونه ای که حتی اعضای خانواده ها با لو دادن یکدیگر بدنبال خلاص کردن خود از این شرایط وحشتناک برآمده اند.

شاهدان می گویند با مشخص شدن سرنوشت جنگ و در روزهای نهایی ماموران گشتاپو تمامی پرونده ها و آثار جرم خود را نابود کرده اند. آنها حتی به روشهای مختلف دست نوشته های روی دیوارها را از بین برده اند، با این حال با تلاش کارشناسان بخشی از این نوشته ها کشف شده است.

دروازه مرگ، مسیری که به حیات پشتی ساختمان ختم می شود. طبق اسناد و گفته شاهدان تنها بین سالهای 1944 و 1945 بیش از 400 زندانی بازداشتگاه این مسیر را طی کرده و در حیات اعدام شده اند.

از روی دست نوشته ها می توان حدس زد که مظنونان از ملیتها و با زبانهای مختلف بوده اند و در بین آنان از مهاجران مجار، روس، لهستانی گرفته تا شهروندان ایتالیایی و فرانسوی دیده می شده است. برای ماموران سن، جنس و وضعیت مظنونان اهمیتی نداشته و صرف این که آنان جمله ای علیه هیتلر گفته باشند کافی بود تا زنان باردار، افراد سالخورده و نوجوانان را به این سیاهچال بکشانند.

تصویر هوایی از شهر کلن پس از پایان جنگ جهانی دوم، خیابانی که ساختمان گشتاپو در آن واقع شده تقریبا به کلی ویران شده اما جالب اینجا است که این ساختمان بدون هیچ آسیبی باقی مانده است.

ادامه دارد...