خبرگزاری شبستان: "تلویزیون" تنها قدرت رسانه ای در ایران است که بیشتر امور و مسائل را یک تنه اداره می کند و به پیش می برد. امروزه تصور اینکه بدون تلویزیون بتوان اموری را پیش برد دشوار می نماید. اما چندی است که بوی شکستن حرمت ها در جهت شکستن حریم‌های اسلامی در صدا و سیما به مشام می‌رسید که با پخش برنامه‌های کاملاً غیراسلامی بیشتر عیان شده است.
کارکرد اصلی تلویزیون در ایران تا سال ها برخورد عقلانی با یکسری از امور بود. اموری که بنا به مصلحت تشخیص داده می شد که کمی مغفول بماند. اما در سال های اخیر با توجه به حضور رسانه های فراگیری چون اینترنت گویا دیگر تلویزیون نمی تواند مدیریت تضادها و بحران ها را برعهده بگیرد و به استراتژی جدیدتری روی آورده که همان ترویج فرهنگ غرب است.
اما غرض از ذکر این مقدمه این بود که چندی است مسابقه "سرزمین دانایی" به کارگردان "سعید ابوطالب" با نگاه به وجه آموزشی و متناسب با نیاز و علاقه جوان ایرانی قالب نوینی از مسابقه ارائه می‌کند که در دنیا با عنوان”Reality game show” یا همان مستند مسابقه شناخته شده است.
البته نام مناسب این مسابقه، "سرزمین توانایی" است تا "سرزمین دانایی" زیرا بیشتر آیتم های این مسابقه، استقامتی است تا آیتم ها و رقابت های فکری، ذهنی، علمی و حتی هوش و دانایی!
این مسابقه با شرکت سه گروه سه نفره انجام می‌شود که هم مسیر می‌شوند تا توانایی و آموخته‌های خود را در برخورد با پدیده‌های طبیعی به کار بگیرند.
اما این برنامه به‌رغم همه پیشتازی در صنعت برنامه‌سازی تلویزیون ایران، به لحاظ کیفی و تصویربرداری از ضعف‌هایی برخوردار است که مخاطب را دچار رخوت و سکون می‌کند و جا دارد برای ساخت و ادامه این برنامه پیشرو و موفق، تدابیری جهت انتخاب مناظر بکر و جذاب‌تر اندیشیده شود تا به استانداردهای هنری تلویزیون نزدیک‌تر شود.
اما فارغ از هرگونه نقطه قوت یا ضعف این برنامه باید نگاشت که مهمترین ویژگی این گونه ی تلویزیونی وجه آموزشی آن است که از طریق هم زیستی شرکت‌کننده‌ها در شرایط سخت، برای آنها و بینندگان حاصل می‌شود که در مقابل افراط در انتقال این نوع هم زیستی به نوعی مروج بی بند و باری در ذهن مخاطب شده است.
یکی مهمترین موارد ترویج بی اخلاقی در این مسابقه سبک پوشش زنان است که هیچ گونه با فرهنگ ایرانی اسلامی ارتباطی ندارد و به نوعی تبلیغ غیر مستقیم نمادهای غربی است. همچنین یکی دیگر از این موارد نادیده انگاری قدرت جسمانی زنان در برابر مردان است که به نوعی هر مخاطبی را به ابتذال و واپسگرایی می کشاند.
گفتنی است در تمامی جوامع ـ مدرن یا در حال پیشرفت ـ ترویج فساد از طریق تلویزیون ها طی سالیان گذشته قربانی گرفته است، قربانیانی که خود در انتخاب راهی که برگزیدند نقش برجسته ای نداشتند و متاثر از وسوسه هایی که رسانه ها هر روز شدیدتر از دیروز به جان مردم می اندازند، مرتکب فساد شده اند.
این رسانه ها می توانند برای نسل جوان جوامع دام هایی را پهن نمایند که پاهای بی شماری از جوانان را خراشیده و آنان را بر زمین حسرت و پشیمانی کوفته است اما دریغ از اندکی توجه! دریغ از اندکی احتیاط و احساس مسئولیت در قبال این نسل! نسلی که قربانی تهاجم خاموش فرهنگی شده و مسئولین نیز با آغوش باز به استقبال این تهاجم رفته اند.
هجوم این رسانه ها به فرهنگ دینی و ملی ما خاموش و بی سر و صدا نیست! زیرا با نشر انواع و اقسام برنامه های ضد اسلامی و ضد ارزشی کمر به نابودیآرمان ها و ارزش های جوانان بسته شده است!
البته این سوال بارها از مسئولین صداوسیما پرسیده شده و در مقابل، تنها جوابی که داشته اند این بوده که بله با برنامه های ضد ارزشی مقابله خواهیم کرد اما تاکنون این مقابله را کسی به چشم ندیده است!
پایان پیام/
نظر شما