به گزارش خبرگزاری شبستان، معنای موفقیت دیپلماتیکی در نشست ژنو و معرفی چین و روسیه به عنوان سد راهی برای این توافق فکر حذف بشار اسد در دولت انتقالی پیشنهادی را تقویت می کند.
عدم رسیدن به خواسته از سوی هر یک از طرفین در سوریه نشان می دهد که بنای نشست ژنو بر حذف شدن ها و ماندن دیگری گذاشته شده است.
به طور رسمی، توافق کسب شده در نشست ژنو در میان گروههای عضو شورای سازمان ملل، ترکیه و اتحادیه عرب بیانگر حرکتی است که از پیش تعریف شده بوده است.
برآورد می شود نشست ژنو کوچکترین توانایی در پایان دادن به خشونت ها و کشتارها در خاک سوریه را ندارد و تنها راه حل های سیاسی را دنبال می کند
از منظر واشنگتن و پاریس روشن است که نشست ژنو لزوما باید به خروج بشار اسد از این معامله بینجامد.همانگونه که لورنت فابیوس، وزیر امور خارجه فرانسه و هیلاری کلینتون آن را به صراحت در زنو خواستار شدند.
این در حالی است که مخالفت پکن و مسکو در حذف اسد از دولت انتقالی جدید این خواسته را با دست اندازهای جدی مواجه می کند.
به گزارش لوفیگارو، رسانه های دمشق به نقل از دولت این کشور مذاکرات ژنو را شکست بزرگ شورای ملی و گروههای مخالف دانسته اند.
اما شکست نشست ژنو فصل هفت چارت سازمان ملل را به میان می آورد و ان هم مداخله نظامی در امور داخلی سوریه است.
روزنامه الشرق الاوسط، چاپ لندن که از روزنامه‌های نزدیک به مواضع عربستان است و زیر نظر امیر سلمان بن عبدالعزیز، ولیعهد عربستان اداره می‌شود، در یادداشتی به قلم طارق حمید، سردبیر این روزنامه با غرض ورزی تمام علیه بشار اسد به این موضوع پرداخته و با انتخاب عنوان "موفقیتی در کار نیست اسد در سوریه می‌ماند" در این زمینه نوشته است: اظهارات مقام‌های بلندپایه حاضر در نشست ژنو حتی اظهارات جناب آقای کوفی عنان درباره سوریه و تحولات جاری در آن زیبا بودند اما بعید است که این نشست موفقیت‌آمیز باشد و نتیجه‌ای از آن حاصل شود. به خصوص این که هیچ تصمیمی درباره اسد گرفته نشد، وی در سوریه و در راس حکومت ماندنی است و هیچ کس نمی‌تواند در این باره صحبتی به میان آورد.
وی در ادامه می‌نویسد: حتی اگر روسیه هم با کنار رفتن اسد از قدرت موافقت کند و به فشارهای بین‌المللی بر سر تشکیل حکومت وحدت ملی بدون او تن دهد و حتی دیپلمات‌های غربی انتقادهای تند و آتشینشان علیه اسد را ادامه دهند و وی را به باد انتقاد بگیرند، یعنی شبیه همان کاری که ویلیام هیگ، وزیر امور خارجه بریتانیا در نشست ژنو کرد، باز هیچ اتفاقی نخواهد افتاد، چرا که تصمیم‌هایی از این دست به دلیل این که از سوی هیچ نهاد قانونی‌ای نظیر شورای امنیت سازمان ملل مورد حمایت نیست محکوم به شکست خواهد بود.
طارق حمید سپس در هشدار به همه کسانی که حذف اسد را می خواهند می‌نویسد: هیچ کس در ژنو نتوانست بر این نکته توافق کند که اسد از قدرت کنار رود. صحبت از تشکیل حکومت وحدت ملی شد اما هیچ کس نگفت در حالی که اسد در دمشق در راس قدرت است، این حکومت قرار است به چه ترتیب تشکیل شود. آیا مگر با وجود رئیس جمهوری سوریه در دمشق می‌توان حکومت موازی تشکیل داد؟ اگر قرار است او نیز جزئی از این حکومت باشد این حکومت باید چه مشخصات و ویژگی‌هایی داشته باشد؟ جایگاه او در چنین حکومتی کجا خواهد بود؟ تا وقتی که اسد به گونه‌ای مهره‌های سیاسی خود را می‌چیند که خواسته‌های سیاسی‌اش تمام و کمال تامین می‌شود، چگونه می‌توان به فکر تشکیل حکومتی منهای او بود؟
پایان پیام/
نظر شما