تلاوت قرآن، نیازمند صدایی قوی و پرحجم است نه صدایی زیبا

محمد سلامة اعتقاد صریح خود را در مورد نفی طریقه تلاوت مصطفی اسماعیل و عبدالباسط به هیچ وجه مخفی نمی کرد. وی عقیده داشت تلاوت قرآن، نیازمند صدایی قوی و پرحجم است نه صدایی زیبا و منعطف.

خبرگزاری شبستان: شاید دوره بدون بازگشت قرائت مصر را از سال 1850 تا سال 1990 دانست. دورانی که قاریان نابغه عالم قرائت همچون مصطفی اسماعیل و عبدالباسط پا به عرصه تلاوت قرآن گذاشتند. شناخت این دسته از قاریان ما را با فضای موجود در آن زمان و نحوه تفکر قاریان به امر قرائت آشنا می کند.
شیخ محمد سلامه از شاگردان شیخ احمد ندا بود. او روزهای جمعه، سوره کهف را در مسجد سید نفیسه قاهره تلاوت می کرد. بدین سبب، برخی از مردم، ساعت ها راه می پیمودند تا در جلسه تلاوت وی حاضر شوند. او در مسیر زندگی حرفه ای و هنری خود، اصول موسیقی را نزد شیخ درویش الحریری آموخت و به شهرتی دست یافت که قاریان پیش از او و حتی احمد ندا نیز این شهرت را نداشتند.
باید گفت: شهرت او از طریقی غیر از رادیو انتشار یافته بود و ویژگی منحصر به فرد تلاوتش در این زمینه، بسیار موثر بود. او سال های طولانی اعتقاد داشت که تلاوت قرآن در رادیو حرام است؛ اما در سال 1948 میلادی تلاوت خود را در حالی که پیر شده و سلامتی و صدای خودش را از کف داده بود در رادیو قاهره آغاز نمود. با این حال، به مدت چند سال با تسلط کامل در برابر میکروفن به تلاوت قرآن پرداخت.
شیخ محمد سلامه، تلاوت قرآن را در سال 1910 شروع کرد و با قاریان بزرگ عصر می زیست. پس از جنگ جهانی اول به فلسطین سفر کرد و چند سال در آن سرزمین به تلاوت قرآن مشغول شد. در آن زمان رادیو فلسطین تلاش کرد تلاوت هایی از او ضبط کند، اما با توجه به این که او اعتقاد به حرمت پخش تلاوت از رادیو داشت، این کار انجام نشد.

به اعتقاد بسیاری از پژوهشگران، شیخ محمد سلامه، دارای سبک مستقلی در ادای لحنی بوده و به علاوه از صدای ویژه ای که مانند آن در میان قاریان یافت نمی شد نیز بهره مند بود.
در مورد توانایی و قدرت وی در تلاوت، حکایت جالبی نقل می کنند. می گویند: او در یکی از شب های سال 1947 میلادی به همراه شیخ مصطفی اسماعیل در «حی عابدین» قرآن تلاوت می کرد.
شیخ، سوره حج را تلاوت کرد و مصطفی هود را خواند. آن گاه مصطفی اسماعیل خواست تا با تلاوت قصار السور (سوره های کوتاه) مجلس را به پایان ببرد؛ اما در این هنگام برخی از یزرگان وارد مجلس شدند، از این رو شیخ سلامه دوباره بر کرسی تلاوت نشست و بیشتر از هفت ساعت تلاوت کرد تا این که صدای اذان صبح از مساجد مجاور شنیده شد. یکی از افراد حاضر در آن جلسه با ابراز تاسف از عدم ضبط تلاوت مذکور می گفت: چنان چه این تلاوت، از طریق ضبط کردن جاویدان می شد به عنوان یکی از ثروت های عظیم حرفه تلاوت در اصول تجوید و احکام قرائت به شمار می رفت.
شاید شیخ محمد سلامه تنها قاری ای بوده باشد که در حال تلاوت بر روی دو زانوی خود می نشست و هنگامی که از طبقه قرار صوت به طبقه جواب منتقل می شد، از روی دو زانوی خود بلند می گردید و میزان بلند شدن او از جای خویش به اندازه میزان ارتفاع صوت و طبقه ای بود که در آن اوج می گرفت. شیخ محمد سلامه در سال 1899 میلادی به دنیا آمد و در سال 1982 میلادی دار فانی را وداع گفت .
او نظرات ویژه ای در خصوص تلاوت داشت و اعتقاد صریح خود را در مورد نفی طریقه تلاوت مصطفی اسماعیل و عبدالباسط به هیچ وجه مخفی نمی کرد. وی عقیده داشت تلاوت قرآن، نیازمند صدایی قوی و پرحجم است نه صدایی زیبا و منعطف. از نظر او بهترین صدا صدای شیخ محمد الصیفی بود. در حالی از دنیا رفت که برای نسل های جدیدی که در آن زمان زندگی می کردند فردی ناشناخته مانده است.
برای دانلود تلاوت محمد سلامه اینجا کلیک کنید.
پایان پیام/

 

کد خبر 147634

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha