از شامیر تا نتانیاهو: آنچه که تغییر کرد و آنچه که ماند

به گزارش خبرگزاری شبستان، بیست سال بعد از کناره گیری از صحنه سیاسی و تحمل سخت ترین بیماری ها اسحاق شامیر بالاخره روز گذشته جان سپرد اما چه ایده هایی را این صهیونیستی تندرو به نسل هاس سیاسی بعدی منتقل کرد و چه چیزی برای آنها به ارث گذاشت؟

به طور حتم ما ارثیه او را از سخنرانی اکتبر 1991 مادرید در می یابیم در جایی که نخست وزیر صهیونیستی مجاز به حضور در مجامع بین المللی نبود دوران انتفاضه و با ترس سرکوب آمریکا که تازه می خواست عراق را نشانه رود.

شامیر در هر صفحه از سخنرانی اش از به نام بردن واژه فلسطین سر باز زد: ما می دانیم که هدف مذاکرات دو جانبه امضای توافقی میان اسراییل و همسایگانش است تا توافقی مبنی بر جدایی این دو و حاکمیت مطلق اسراییل انجام شود.
برای این نخست وزیر صهیونیستی هرگز به رسمیت شناختن فلسطین مطرح نبوده است در حالی که امروز بنیامین نتانیاهو طر ح دو دولت را مشروط به شرایطی پذیرفته است:
تشکیل دولت فلسطین باید به ما ضمانت ها ابقاء را بدهد و محدودیت هایی را برای این دولت قرار دهد و این تغییر چمشگیر در سیاست های صهیونیستی است البته مرزهای مشخص فلسطین و رژیم صهیونیستی را نتانیاهو 21 سال بعد از ابراز شامیر انکار نمی کند:

نتانیاهو: ما تنها مردمی هستیم که در سرزمین اسراییل به دنیا آمدیم بی آنکه از چهار هزار سال پیش در تصرفی داشته باشیم ما به جز پادشاهی جنگ های صلیبی مردم این سرزمین بودیم و بر آن حکمرانی می کردیم. ما ملتی بودیم که اورشلیم را پایتخت برگزیدیم و اماکن مقدس را آفریدیم.
هیچ ملیتی با این وابستگی تعلق خود را به این سرزمین ابراز نکرده است...
البته به اقتضای زمان و فشارهای سیاسی و بین المللی و از همه مهمتر منطقه ای باعث شده تا امثال نتانیاهو در سخت گیری ها و تعصب های خود به گونه ای کوتاه آیند.
نتانیاهو:
ما می دانیم طرف ما در مذاکره توقعاتی در قبال سرزمین از ما دارد اما باید بگوییم که از دیرباز اختلاف ما بر سر خاک نبوده است تحلیل تاریخ طولانی میان این دو نشان می دهد که اختلاف بر سر زمین نیست.اسراییل قبل از آنکه جده سمیرم و غزه را بگیرد مورد لعن فلسطین بود.
قبل از جنگ 1967 هیچ کس اسراییل را به رسمیت نمی شناخت وقتی این سرزمین ها هنوز تحت کنترل این رژیم در نیامده بود تاسف بار است که تصور کنیم همه درگیری ما بر سر زمین است بلکه فلسطین عملا از پایه با ما مشکل دارد. و این سریعترین راه برای رسیدن به بن بست است آنچه که باید برای رژیم صهیونیستی تضمین شود اعتماد و امنیت این رژیم بعد از تقسیم سرزمین است همانگونه که ما توسعه رابطه در هر زمینه ای را با آنها خواهانیم...
به گزارش لوموند، شامیر در سال 1991 بازگشت به مرزهای 1967 را بنای درگیری و خصومت میان این دو عنوان کرد طرحی که نتانیاهو با دنباله گیری آن بی میل به قلع و قمع کردن بین المللی فلسطینیان نیست.

پایان پیام/