آبشار شلماش، نگینی خروشان در سردشت

خبرگزاری شبستان // ارومیه

آبشار شلماش، یکی از جاذبه های طبیعی شهرستان سردشت، از مهم ترین آبشارهای استان آذربایجان غربی به حساب می‌آید و مورد توجه گردشگران است که با دره‌‌ای سرسبز و زیبا در کنار جنگل‌‌های پراکنده واقع شده و از شاخه‌‌‌های رودخانه معروف زاب کوچک محسوب می‌‌شود.

 این آبشار در 10 کیلومتری جنوب شهرستان مرزی سردشت واقع شده است که از انشعاب 3رودخانه کوچک تشکیل می شود.

ارتفاع این آبشار حدود 15 متر بوده، در زمان پرابی با سرازیر شدن از لای صخره ها و ایجاد منظره ای بدیع تشکیل استخر می دهد.

این رودخانه بر روی گسلی بزرگ در مسیر فرعی روستای " المان و شلماش" واقع شده است.

شهرستان سردشت از شهرستان‌های کردنشین و مرزی استان آذربایجان غربی است که در جنوب این استان قرار دارد و با مناطق کردنشین شمال کشور عراق (کردستان عراق) همسایه است و بیشتر مردم این شهرستان کردزبان هستند.

به علت طبیعت زیبای کوهستانی و منظره های جذاب آن و همینطور موقعیت و نوع سنگ های تشکیل دهنده آبشار مورد توجه گردشگران و زمین شناسان قرار گرفته است.

عطر زیبای گیاهان موجود و صدای خروشان آبشار طنین دل انگیزی را در فضا حاکم کرده است که چشم و دل هر بیننده ای را با ترنم زیبای الهی می نوازد.

آبشار شلماش در سفر هیات دولت به آذربایجان غربی به عنوان منطقه ویژه گردشگری مصوب شد و بعد از آن عملیات بهسازی محیط در حال اجرا می باشد.

این آبشار از سه آبشار موازی و در امتداد یکدیگر تشکیل شده است و اولین آبشار در نزدیکی محل توقف و پارکینگ قرار دارد و برای دیدن دو آبشار بعدی باید مسافتی نسبتا زیاد را از پله های تعبیه شده به همین منظور پایین رفته و وارد درهای عمیق شد. هنگام پایین رفتن از پله ها، سرازیر بودن مسیر و شوق دیدن ادامه ی آبشار، تعداد آنها را به چشم نمی آورد و در برگشتن به سمت بالاست که 385 پله نه چندان کوتاه، نمایش اقتدار اجرا می کنند.

دره ای که دو آبشار کوچک متصل به شلماش را در خود جای داده است منظره ای بسیار چشم نواز را به خود اختصاص داده است و نسب پله و حصار در مسیر دره از بسیاری از حوادث تلخی که در گذشته شاهد آن بوده ایم کاسته است.

به گفته کردنشینان منطقه، "شلماش" به معنی تختی سنگی بسیار بزرگ است که احتمالا به دلیل ارتفاع این آبشار و سنگی بودن بافت منطقه به این نام مشهور شده است.

این آبشار در فصل بهار پرآب‌ترین روزهای خود را می‌گذراند، گرچه آب و هوای منطقه تا اواسط اردیبهشت هم سرد است ولی خرداد ماه می‌تواند فصل مناسبی برای سفر به این منطقه باشد.

گفتنی است از اوسط تابستان آب این رودخانه بسیار کم می شود و فقط حوضچه این رودخانه چون الماسی سبز رنگ در منطقه خودنمایی می کند.

مسیر سردشت به آبشار شلماش مسیر زیبا و پر درختی است و جاده مذکور آسفالت و مناسب بوده و تا رسیدن به آبشار مدت 20 دقیقه زمان می‌برد.

در پایان ذکر این مطلب خالی از لطف نیست که، معرفی مناطق طبیعی و جاذبه های گردشگری و برانگیختن حس ماجراجویانه جوانان نیاز به تلاش بیشتر مسئولان و رسانه ها دارد.

باید با ایجاد زیرساخت ها و بستر های مناسب از طریق توجه عمیق بخش دولتی و دانشگاهی و نهایتا آژانس های طبیعت گردی این فرهنگ را در جامعه نهادینه کنیم.

همچنین با اشاعه این نوع تفریح می توان گام کوچکی در زمینه رفع معضلات اجتماعی همچون اعتیاد و افسردگی های شایع برداشته و به تخلیه انرژی جوانان و نوجوانان به صورت درست و شایسته سمت و سو داد.

آبشار های ایران و استان نیازمند به امکان سنجی و اجرای طرح های مطالعاتی و بهسازی محیط برای گردشگری از سوی جامعه و با حمایت دولت و سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی دارد.

می توان با نهادینه کردن فرهنگ گردشگری طبیعی در کشور در راستای رونق گردشگری به طور مسقیم و افزایش نشاط اجتماعی و غنی سازی اوقات فراغت به طور غیر مستقیم گام های سازنده ای را برداشته و آینده آباد و زیبایی را برای ایران اسلامی خود رقم بزنیم.

گفتنی است، 11 استان کشورمان بیش از 40 آبشار را در خود جای داده‌اند تا فرصتی مغتنم برای آن دسته از طبیعت‌گردان فراهم آورند که می‌خواهند جدال آب و ارتفاع را در سفره دل یک آبشار بجویند.

کوهستان ایران از یکسو و جاری بودن رودخانه‌های متعدد در آن از سوی دیگر فصل جذابی را در کتاب گردشگری کشورمان رقم زده است که به‌تناسب اقلیم، آبشارهای گوناگونی را به‌عنوان مقصد طبیعت‌گردان به‌وجود آورده است.

آذربایجان غربی، کهگیلویه و بویراحمد، لرستان، اصفهان، ایلام، چهارمحال و بختیاری، تهران، همدان، اردبیل، گلستان و مازندران ازجمله این مناطق محسوب می‌شوند.برخی از این آبشارها فصلی‌اند ولی بیشتر آنها در تمام سال جاری هستند؛ برخی ویژگی خود را به‌واسطه سرما و‌ یخ‌زدگی کسب کرده‌اند و برخی دیگر با آب و هوای روح‌بخشی که در محل به‌وجود آورده‌اند.

گاهی تأثیر این آبشارها به‌جایی رسیده که دمای هوا را در محل سقوط آب نسبت به ارتفاع به‌شدت کاهش می‌دهد و موقعیتی استثنایی رقم می‌زند، نظیر منطقه‌ای به‌نام «توبیرون» ( به زبان محلی یعنی جایی که تب از تن بیرون می‌رود) در خوزستان که محلیان از آن برای شفابخشی کسانی که تب داشتند بهره می‌بردند.در این میان ساختار برخی از این آبشارها سبب تفاوت در آنها شده و همین تمایز، ویژگی‌ای شده تا طبیعت‌گردان بیشتری را به خود جذب کند.

پایان پیام/