به گزارش خبرگزاری شبستان، خبرگزاری فرانسه در گزارشی مبسوط به قلم "سیمون استوردی"، نوشت: قدرت‌های بزرگ مذاکره‌کننده با ایران در خصوص برنامه هسته‌ای این کشور، اگر می‌خواهند بن‌بست شکسته شده و خطر درگیری نظامی از بین برود، لازم است خطرات بیشتری را پذیرفته و خلاق‌تر باشند.
بنابراین گزارش، پس از سه دیدار در سطوح بالا که طی سه ماه گذشته بین 1+5 و ایران انجام شده است، به نظر نمی‌رسد که دو طرف برای خروج از تقابل ده‌ساله به راه حل نزدیک شده باشند. به موازات آن، تلاش‌های ایران و آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای برای افزایش همکاری‌ها حتی از وضعیت بدتری برخوردار است.
1+5 از ایران می‌خواهد تا حساس‌ترین مقوله هسته‌ای خود یعنی غنی‌سازی 20 درصدی را متوقف کند، سایت فردو را که در برابر بمب‌باران مقاوم است، تعطیل سازد و اورانیوم غنی‌شده خود در سطوح بالا را به خارج از کشور منتقل کند. ایران که اتهامات غرب را در خصوص برنامه هسته‌ای خود رد می‌کند، حاضر نیست بدون برداشتن تحریم‌ها و همچنین به رسمیت شناخته شدن حق غنی سازی خود، به این خواسته‌ها جواب مثبت دهد. به نظر نمی‌سد هیچ‌یک از طرف‌ها بخواهد تغییری جدی در موضع خود بدهد.
کاترین اشتون، مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا پس از مذاکرات سخت مسکو ابراز داشت که مسائل حساسی باقی مانده است که باید مورد رسیدگی قرار گیرد و شکاف‌هایی عمیق، دو طرف را از هم جدا می‌کنند. ایران و شش کشور با تصمیم در خصوص مذاکرات کارشناسان در سوم جولای در استانبول، توافق کرده‌اند تا اجازه دهند دیپلماسی ادامه یابد.
بر اساس گزارش فوق، این مذاکرات تنها زمانی در سطح بالاتر ادامه خواهد یافت که کارشناسان بتوانند گفتگوها را پیش برده و به یک فرمول برای توافق دست یابند. "مارک فیتزپاتریک"، از اندیشکده مطالعات استراتژیک بین‌المللی می گوید که "ما بدون تفکر خلاق از این بن‌بست خارج نخواهیم شد و تفکر خلاق نیز در مذاکرات رسمی به سختی حاصل می‌شود."
وی به خبرگزاری فرانسه می‌گوید که مذاکرات آزاد بین ایالات متحده و ایران به صورت غیر رسمی می‌تواند موثر واقع شود. شاید این روش بتواند روشی قابل قبول برای کاهش تحریم‌ها و پذیرش حق هسته‌ای ایران باشد.
از نظر فیتزپاتریک، رسیدن به بیانیه‌هایی که بتواند مورد تایید هر دو طرف باشد تنها در مذاکرات غیر رسمی ممکن است.
"روزبه پارسی"، از موسسه مطالعات امنیت اتحادیه اروپا نیز بر این باور است که از آنجا که پنج کشور از 1+5 عضو شورای امنیت سازمان ملل هستند، می‌توانند در اعمال تحریم‌های شورا علیه ایران سخت‌گیری کمترین به عمل آورند. این روند از نظر وی مفید خواهد بود.
"تریتا پارسی" هم گفته است که گفتگوهای دو جانبه می تواند کمک‌کننده باشد چرا که می‌تواند توسعه پیدا کند.
از دیگر پیشنهادات مقاله این است که باید برخی بازیگران دیگر منطقه‌ای نیز در پوسه مربوط به حصول توافق با ایران دخالت داده شوند. اوباما که زمانی دست خود را به سوی ایران دراز کرده بود، از یک‌سو در هراس است که در برابر ایران ضعیف به نظر برسد و از دیگر سو، از تشدید بحران با خروج از گفتگوها نگران است.
"مارک هیبز"، کارشناس هسته‌ای در بنیاد صلح بین المللی کارنگی می گوید که شش قدرت بزرگ بالاخص گروه غربی باید بر اضطراب خود برای چانه‌زنی جامع با ایران دست بردارند.... باید خطرپذیری به شکل زیادی انجام شود. باید از دیپلماسی خلاق و انعطاف‌پذیری استفاده شود و دو طرف باید چیزی پیشنهاد دهند که اعتماد ایجاد کند."
پایان پیام/
نظر شما