خبرگزاری شبستان: لطف و رحمت لایزال الهی تا جایی است که به بنده گنهکار فرصت می دهد حتی پس از آنکه از مسیر حقیقت خارج شد با توبه و استغفار از آنچه انجام داده است، در دایره مغفرت و رحمانیت او قرار گیرد. این از تصریحات قرآن است که آدمی هر چند روسیه و گنهکار امکان بازگشت به درگاه ربوبی را دارد!
لَوْلاَ کَانَتْ قَرْیَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَا إِیمَانُهَا إِلاَّ قَوْمَ یُونُسَ لَمَّآ آمَنُواْ کَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الخِزْیِ فِی الْحَیَاةَ الدُّنْیَا وَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَى حِینٍ؛ چرا هیچ شهرى نبود که [اهل آن] ایمان بیاورد و ایمانش به حال آن سود بخشد مگر قوم یونس که وقتى [در آخرین لحظه] ایمان آوردند عذاب رسوایى را در زندگى دنیا از آنان برطرف کردیم و تا چندى آنان را برخوردار ساختیم.(یونس، 88)
با اینکه در این سوره تاریخ حضرت نوح و موسی به تفصیل بیان شده، اما داستان توبه قوم یونس در نصف آیه و با اشاره آمده است. ولی نام این سوره را یونس نهاده اند، شاید به خاطر حساسیت و اهمیت کار قوم یونس باشد که در آخرین لحظه ها توبه کردند و خداوند توبه آنان را پذیرفت.
امام صادق (ع) فرمودند: حضرت یونس (ع) از 30 تا 63 تبلیغ کرد، تنها دو نفر به او ایمان آوردند. حضرت مردم را نفرین کرد و از میان آنان رفت. یکی از آن دو مومن بر بلندی رفت و با فریاد به مردم هشدار داد. مردم متاثر شده و با راهنمایی او از شهر بیرون رفتند و میان خود و فرزندانشان فاصله انداختند و به درگاه خدا ناله و توبه کردند تا بخشوده شدند. یونس (ع) برگشت و دید که آن قوم هلاک نشده اند، سبب را پرسید ماجرا را برایش شرح دادند.
آری انسان می تواند حتی در لب پرتگاه، خود را حفظ کند و با ایمان و توبه به موقع، عذاب الهی را برطرف سازد و با دعا و نیایش، هم بلا را رفع کند و هم کامیاب شود.
از میان تمام اقوام تکذیب کننده گذشته تنها قوم یونس بود که به موقع توبه کرد و ایمان آورد و از عذاب الهی نجات پیدا کرد.
منبع: کتاب دقایقی با قرآن
پایان پیام/
نظر شما