به گزارش خبرگزاری شبستان، روزنامه آمریکایی "واشنگتن پست" در قالب گزارشی با محور رابطه میان مشکلات واشنگتن و تل آویو در قبال تحولات سوریه و ایران و علت عدم مداخله نظامی آمریکا و اسرائیل در دمشق نوشت:
* منفعت استراتژیک آمریکا و اسرائیل در براندازی نظام اسد است
نظام سوریه نزدیک ترین متحد ایران و رابط میان ایران و خاورمیانه عربی و از جمله لبنان و نوار غزه است؛ بدون وجود سوریه، تظاهر ایران به هژمونی منطقه ای و توانایی این کشور برای به چالش کشیدن اسرائیل فلج خواهد شد؛ همانطور که "جیمز متیس" رئیس فرماندهی مرکزی آمریکا در ماه مارس در کنگره این کشور گزارش داده است، سقوط اسد بزرگ ترین ضربه استراتژیک برای ایران در 25 سال گذشته خواهد بود؛ عملی کردن این هدف (براندازی نظام اسد) بعد از انتشار اخبار مربوط به قتل عام بیش از 10 هزار شهروند سوری، نه تنها یک ضرورت انسانی است بلکه نخستین نفع استراتژیک اسرائیل و آمریکا نیز محسوب می‌شود.
*چرا اوباما و نتانیاهو به فکر مداخله نظامی نیستند
در ادامه این گزارش آمده است: پس بنابراین چرا دولت های "باراک اوباما" رئیس جمهوری آمریکا و "بنیامین نتانیاهو" نخست وزیر اسرائیل دست کم به فکر مداخله نظامی غیرمستقیم برای سرنگون کردن اسد از قدرت نیستند؟
جواب این سوال در مورد دولت اوباما به کمپین انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و ادعای اوباما مبنی بر اینکه جزر و مد جنگی در خاورمیانه در حال کاهش است، مربوط و این امر یک فاکتور مهم در زمینه عدم دخالت نظامی آمریکا در سوریه محسوب می شود.
*آمریکا و متحدان واشنگتن هدفی مشخص و فوری برای هر یک از کشورهای ایران و سوریه در نظر دارند
در این گزارش نوشته شده است: اما محاسبه وضعیت ایران و سوریه خیلی پیچیده تر از آنی است که در وهله اول به نظر می‌رسد؛ این دو کشور نه تنها از طریق ائتلاف با یکدیگر مرتبط هستند بلکه این حقیقت نیز در مورد ایران و سوریه وجود دارد که آمریکا و متحدان واشنگتن هدفی مشخص و فوری برای هر یک از کشورهای ایران و سوریه در نظر دارند؛ واشنگتن و متحدانش درصدد حذف اسد از قدرت در سوریه و جایگزین کردن دموکراسی به جای او هستند و در مورد ایران نیز درصدد جلوگیری از دستیابی تهران به تسلیحات هسته ای می باشند؛ به نظر می رسد که برداشتن گام هایی برای رسیدن به این اهداف از سوی آمریکا، به موفقیت در یک کشور و از طرفی پیچیده کردن استراتژی غرب در کشور دیگر بینجامد.
در این گزارش آمده است: اقدام نظامی نگرانی اولیه اسرائیل است؛ استدلال مداخله جویان در امور سوریه این است که آمریکا و متحدانش مانند ترکیه باید در راستای برقراری مناطق امن برای غیرنظامیان و نیروهای مخالف اسد در مرزهای سوریه به یکدیگر بپیوندند؛ این اقدام نیازمند پوشش هوایی و احتمالا به کارگیری برخی از سربازان ترکیه است؛ اما اگر آمریکا در عملیات نظامی در سوریه دخیل شود، آیا حمله هوایی واشنگتن به تاسیسات هسته ای ایران همچنان امکان پذیر خواهد بود؟ همزمان با جاری بودن عملیات نظامی در سوریه، اگر اسرائیل علیه ایران اقدام نظامی کند، چه وضعیتی پیش خواهد آمد؟
در این گزارش در پاسخ به این سوالات آمده است: پاسخ بدیهی این است که نتیجه چنین امری (اقدام نظامی همزمان آمریکا و اسرائیل علیه ایران و سوریه) یک آشفتگی غیرقابل مدیریت را به وجود خواهد آورد.
نویسنده این گزارش می‌افزاید که زمانیکه وی از یکی از مقامات ارشد اسرائیلی درباره مداخله نظامی غرب در سوریه سوال کرده، وی در پاسخ این جواب را شنیده است که: ما روی ایران متمرکز شده ایم؛ هر موضوع دیگری که باعث حواس پرتی ما از ایران شود نیت خوبی در پشت آن نخواهد بود.
در ادامه این گزارش آمده است: البته اوباما نیز در هر صورت به جلوگیری از اقدام نظامی علیه ایران تمایل دارد اما استراتژی او که اتخاذ رویکردی دیپلماتیک برای متوقف کردن برنامه هسته ای ایران است نیز گزینه‌های پیش روی وی در برابر سوریه را محدود می‌کند؛ او به معامله با تهران درباره برنامه هسته ای اش به حمایت روسیه که میزبان دور بعدی مذاکرات 1+5 با ایران است، نیاز دارد و روسیه نیز به نوبه خود مخالف اعمال زور علیه اسد برای کناره گیری از قدرت به هر وسیله ای است.
در گزارش این روزنامه آمریکایی آمده است: اگر اوباما بخواهد از موضع "ولادیمیر پوتین" رئیس جمهوری روسیه در قبال ایران حمایت کند، ممکن است که او مجبور شود از اقدامات مصوب پوتین در قبال سوریه نیز پشتیبانی کند؛ این امر دولت آمریکا را در اختیار مسکو قرار می دهد.
این روزنامه آمریکایی در ادامه با اشاره به اینکه در ریشه این مشکل، اهداف پیچیده و متضاد آمریکا در خاورمیانه به چشم می خورد، نوشت که دولت اوباما می گوید که بدنبال تغییر نظام در سوریه است اما در ایران هدف تعیین شده ای دارد که آن هدف دوستی با ایران در عوض نظارت بر برنامه هسته ای این کشور است؛ اوباما تلاش می کند تا این هدف را از طریق پیگیری یک رویکرد چندجانبه دیپلماتیک در دو کشور ایران و سوریه محقق کند؛ اما اگر تغییر نظام در سوریه یک هدف است در این صورت قطعنامه های شورای امنیت و طرح 6 ماده ای ارائه شده از سوی "کوفی عنان" نماینده ویژه سازمان ملل و اتحادیه عرب در امور سوریه محکوم به شکست هستند و صرفا ترکیبی از اعمال فشارهای اقتصادی و نظامی است که از سوی نیروهای مخالف اسد و یا نیروهای خارجی می تواند به تغییر نظام در سوریه بینجامد.
این گزارش می افزاید: سقوط نظام اسد به نوبه خود می تواند نظام ایرانی را که اوباما در صدد معالمه با آن است را نیز تضعیف کند؛ بنابراین تعجبی ندارد که تهران موضوع سوریه را به فهرست موضوعات مورد گفت و گوی خود در آخرین دور مذاکرات با 1+5 بیفزاید؛ علاوه بر این تعجبی ندارد که عنان نیز می خواهد که ایران در "گروه تماس" برای میانجی گری در ارائه راه حل درمورد بحران سوریه حضور داشته باشد.
دولت اوباما این دو پیشنهاد را رد کرده است زیرا این پیشنهادات در تضاد با تغییر نظام سوریه هستند.
پایان پیام/
نظر شما