چرا «90» تافته جدا بافته می شود؟/ غفلت رسانه ملی از عرصه های مهم

عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق(ع) گفت: در صداوسیمایی که در آن چندین عرصه مهم و مغفول برای برنامه سازی وجود دارد، بزرگ شدن برنامه ای همچون «نود فردوسی پور» و ادامه یافتن آن بدون تعطیلی جای تعجب دارد.

به گزارش خبرنگار شبستان، جلسه نقد و بررسی برنامه تلویزیونی 90 صبح امروز (دوشنبه 22بهمن )با حضور عادل فردوسی پور، امیر حاج رضایی، دکتر حسام الدین آشنا، دکتر حسین پاینده، در ساختمان تولید صداوسیما برگزار شد.

 

در این نشست نقد و بررسی امیر حاج رضایی با بیان اینکه نقد در فوتبال دغدغه فرهنگی است، گفت معتقدم که رشد فرهنگی موجب رشد فنی نیز خواهد شد و احساسم درباره فوتبال این است که این بازی همیشه جلوتر از کارشناسان دنیا حرکت می کند.

 

وی ادامه داد: فوتبال تعبیری از خود زندگی است و برای من بردوباختهای زیادی در زندگی وجود داشته که سختترین آن از دست دادن همسرم بود که این تنهایی عمیق را با فوتبال را با همسرم پر می کنم.

 

سرشت برنامه 90 متاثر از سرشت فوتبال است

حاج رضایی با اشاره به اینکه ذات و سرشت فوتبال به گونه ای است که ما را وارد همه حوزه ها می کند ،گفت: فوتبال تاثیرات زیادی در تمام حوزه های اجتماعی دارد و برنامه 90 نیز نمی تواند از این سرشت جدا شود برنامه 90 متاثر از سرشت فوتبال است.

 

وی تصریح کرد: فردوسی پور و برنامه 90 مانند دوقلوهای به هم چسبیده ای است که جدایی آنها به مرگ آنها می انجامد و فوتبال زبانی است که مترجم نداردبه عبارتی دیگر فوتبال زبانی همه فهم در همه سطوح زندگی است برنامه 90 در فوتبال ایران یک انقلاب رنسانس و نوزایی است که به وقوع پیوسته است.

 

در ادامه دکتر حسین پایبنده منتقد عنوان کرد: هدف من از حضور در این برنامه بررسی نگاه فرهنگی به پدیده فوتبال است چرا که نقد ادبی درباره چگونه زیستن حرف می زند و فرهنگ را تحلیل می کند و از این رو ما فوتبال را از نظر نشانه شناسی و روانکاوی موردنظر قرار می دهیم.

 

وی افزود: از نگاه ما زمین فوتبال و تمام حاشیه هایش یک نظام نشان گانی است که با تحلیل آنها می خواهیم معنی ثانوی آن را دریابیم که در روانکاوی نیز همین مساله مورد توجه است.

 

دکتر پاینده ادامه داد: برنامه 90 از منظر ساختار، اجزا و ارائه در جامعه بررسی می شود و گزارش هایی که در این برنامه درباره ورزشگاههای شهرستانها ارایه می شود موردتوجه ما قرار می گیرد.

 

وی ادامه داد: گفتگو و بیان مجری و بازیکنان در این برنامه کانون توجه ماست و از طرفی نیز برخی از مواردی که در این برنامه مشاهده می شود دارای نقد است چنانکه مثلاً اگر داور خطایی را نگرفته و باید می گرفت در این برنامه واکاوی می شود میزان تسلط داور را زیر سوال می برد مثل این است که در دانشجویانی که در دانشگاهها تحت آموزش هستند پرسیده می شود که سطح علمی استاد در چه حدی است.

 

وی با اشاره به ارتباط مستقیم برنامه 90 با میزان تساهل در جامعه، عنوان کرد: در دوره های اخیر بیان و انتقاد ممکن است به چیزهای دیگری منجر شود حال آنکه برنامه 90 با همه محدودیت ها که روبرو بوده توانسته انتقادات خود را در عرصه ورزشی بیان کند.

 

در ادامه این مبحث عادل فردوسی پور نیز عنوان کرد: از زمانی که این برنامه آغاز شد گمان نمی کردم که برنامه تا این اندازه رشد کند و من هیچگونه علاقه ای به ورود به مسائل سیاسی ندارم اما حضور سیاسیون در عرصه ورزش به ویژه فوتبال باعث شد که این برنامه تا حدی سیاسی شود.

 

ورشکستگی سیمای جمهوری اسلامی در مقابل شبکه های ریز و درشت ماهواره ای

در ادامه حسام الدین آشنا عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق (ع) عنوان کرد: سخنانم را در دو بخش توصیفی و نقد ارائه می دهم دیدگاه من ژورنالیست رادیو و تلویزیونی است و برنامه 90 عملاً یک الگوی موفق در برنامه سازی را ارایه کرد و یک خودباوری را در جامعه برنامه سازان ما رواج داد.

 

وی ادامه داد: همه ما می دانیم که سیمای جمهوری اسلامی دچار نوعی ورشکستگی در مقابل شبکه های ریز و درشت ماهواره ای شده است که گاه در این رقابت تن به تسلیم و گاه به رقابتهای ناموفق بوده است اما برنامه 90 به ما نشان داد که ما می توانیم به دور از برخی از مسائل غیراخلاقی میلیونها آدم را در ساعاتی خاص پای تلویزیونی میخکوب کنیم.

 

وی تصریح کرد: مجری تهیه کننده که در این برنامه یکی است به ما نشان داد که انتخاب هوشمندانه تسلط مجری بر برنامه می تواند قابل توجه باشد و از طرفی اهمیت پژوهش برنامه ای نیز می تواند در موفقیت یک برنامه مثمرثمر واقع شود.

 

آشنا اضافه کرد: تولید یک الگوی نقد رسانه ای در جامعه یکی دیگر از مسائلی بود که برنامه 90 در جامعه تا حد زیادی جا انداخت که در جایگاه خود شایسته تقدیر است.

 

برخی از مدیران از برنامه 90 انتظار سوبسید دارند

در ادامه این جلسه نقد و بررسی بار دیگر حاج رضایی خاطرنشان کرد: اگر در فضای فوتبال زندگی کرده باشیم می بینیم که تعابیری مانند فوتبال جنگ بدون تیراندازی است درباره آن به کار برده می شود و جوامع را تا حد زیادی تحت تاثیر قرار می دهد.

 

وی عنوان کرد: برنامه 90 برنامه ای عریان و چالشی است که حتی برخی از افراد از این برنامه انتظار سوبسید دارند مثلاً یک مدیر با حضور در این برنامه می خواهد برخلاف آنچه که هست توانمند جلوه کند حال آنکه در این برنامه هیچ چیز ساختگی نیست و شما بسیاری از تقابل ها را در این برنامه که موجب به چالش کشیدن افراد می شود مشاهده کرده اید که ناشی از شجاعت مجری برنامه است.

 

فردوسی پور نیز در این جلسه به ارایه سخنانی پرداخت و گفت: برنامه 90 میزان نقدپذیری مسئولان را تا اندازه زیادی در حوزه ورزش بالا برده است و به گمانم که این برنامه توانسته رسالت رسانه ای خود را به انجام برساند زیرا به نظر ما بیان نکردن برخی از اشتباهات و چشم پوشی کردن از آن مشکل را درمان نمی کند.

 

سپس پاینده عنوان کرد: تعداد پیامکها در این برنامه ملاکی برای سنجش توفیق برنامه نیست کار ما تحلیل عمقی و کیفی است و ملاک موفقیت این برنامه مطالبی است که در صورت پخش نشدن آن در مجلات روزنامه های ورزشی و حتی در کوچه و خیابان درباره آن شنیده می شود و نشان می دهد که برنامه در نوع خود موفق بوده است.

 

وی یادآور شد: غیر از برنامه 90 برنامه های دیگری نیز در تلویزیون وجود دارد اما یکی از دلایل عمده موفقیت 90 این است که از بسیاری از تعارف های ایرانی اجتناب می کند و در گفتگوها بدون نغز احترام افراد به کسی باج نمی دهد حتی آرایش و دکور برنامه نیز در نوع خود تاثیرگذار است.

 

سپس حسام الدین آشنا عنوان کرد: از نقدهایی که به برنامه 90 وارد است دامن زدن به فوتبال زدگی به صورت سیستماتیک است که البته این نقد مشخصاً به برنامه 90 وارد نیست بلکه تمام برنامه سازی تلویزیون را دربرمی گیرد.

 

وی ادامه داد: از آنجایی که جامعه ما خیلی فوتبال دوست دارد بنابراین برنامه 90 برنامه مهمی است و ما عین همین بحث را در مطبوعات ورزشی هم داریم اما سوال اینجاست که اگر برنامه 90 در عرصه سیاسی و اقتصادی نیز می بود آیا تا این قدر اهمیت داده می شد.

 

بزرگ شدن برنامه 90 در مقابل برنامه های دیگر جای تامل دارد

وی عنوان کرد: در صداوسیمایی که 4 یا 5 عرصه مهم وجود دارد که چیزی درباره آنها تولید نمی شود بزرگ شدن برنامه ای مانند 90 و اینکه چرا دست آقای فردوسی پور تا این اندازه باز است و چرا برنامه او مثل برنامه 7 به راحتی جمع نمی شود جای تامل و تفکر دارد و خود موجب نگرانی است بنابراین من معتقد نیستم که وظیفه رسانه ها بازتاب واقعیت باشد بلکه این شعار فریبنده ای است که رسانه ها برای خود دارند.

 

همچنین فردوسی پور در این جلسه عنوان کرد: تلاش ما این است که در مورد ورزش سخنان ما در حد سوال نباشد و ما تا آنجایی که می توانیم محدودیتهای موجود را دور می زنیم تا بیان کننده واقعیت های موجود در عرصه ورزش باشیم.

 

در بخش دیگر این جلسه نقد و بررسی شهربانی سردبیر دنیای ورزش زمانی مدیر گروه ورزش شبکه 3 و دکتر گیویان به ارایه سخنانی پرداختند.

 

زمانی مدیر گروه ورزش شبکه 3 گفت: آن چیزی که در این برنامه مهم است این است که تلاش تهیه کننده و مجری بسیار دلسوزانه است و به روز بودن برنامه نیز منجر به موفقیت آن شده است و تهیه کننده خود مجری برنامه نیز می باشد با دقت لازم کار را انجام می دهد بنابراین می توانیم بگوییم که پشت این برنامه هم تلاش و هم اندیشه وجود دارد البته این به این معنا نیست که برنامه دارای نقد نیست.

 

همچنین دکتر گیویان گفت: برنامه 90 یکی از موفق ترین برنامه ها بود که عادل فردوسی پور بخش از موفقیت در آن را مدیون سرنوشت و تقدیر خود است و شرایط اجتماعی جامعه ما نیز نیاز به پرورش قهرمانی با این قدوقواره را داشته اما سوال این است که چگونه برنامه ای که هدف آن تقدیس جسمانیت است در صداوسیمای جمهوری اسلامی تا این اندازه موردتوجه قرار می گیرد.

 

در پایان شعبانی عنوان کرد: برنامه 90 یک برنامه جدی است که بیان کننده حقیقت می باشد اما باید برای ماندگاری خود به دنبال چیزهای ماندگار برود و مجری آن نیز نباید فقط منتقد صرف باشد بلکه خود نیز باید حرفی برای گرفتن داشته باشد.

 

پایان پیام/
 

کد خبر 141006

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha