به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، چهار کارگروه بررسی شده در جامعه مدرسین به شرح زیر اعلام شده است:
1.کارگروه تعامل حوزه و نظام:
1. مشکلات، چالش‌ها و موانع
1/1. مغالطه: بر سر کار بودن حکومت آخوندی در ایران
1/2. مغالطه: تقسیم آخوند به حکومتی و غیرحکومتی
1/3. هدف دشمن: محروم کردن نظام از پشتوانه عظیم فکری علمای دین
1/4. هدف دشمن: منزوی کردن روحانیت مسئول و انقلابی
1/5. مغالطه: قطع رابطه حوزه با نظام به عنوان استقلال حوزه
1/6. عدم امکان فعالیت حوزه بدون کمک بیت‌المال
1/7. مغالطه: تشویق حوزه به گوشه‌نشینی برای کاهش دشمنی‌ها
1/8. منجر شدن گوشه‌نشینی به حذف
1/9. آسیب دیدن دین با گوشه‌نشینی روحانیت
1/10. عدم سکوت دشمنان دین با سکوت دشمنان روحانیت
1/11. تداوم تجاوز دشمنان دین در صورت بی‌طرف‌ماندن حوزه‌های علمیه
1/12. توجه حملات دشمن به ریشه‌کن کردن نظام اسلامی
1/12/1. حمله به نظریه حکومت اسلامی
1/12/2. حمله به مبانی اسلام
1/12/3. حمله به قانون اساسی
1/12/4. تهاجم فکری و نظری به برخی از بخش‌های برجسته و شاخص نظام اسلامی
1/13. آسیب دیدن قدرت ایمانی مردم سبب آسیب دیدن نظام
1/13/1. وابستگی و تکیه نظام اسلامی به قدرت ایمانی مردم
1/14. مخدوش کردن حکومت اسلامی و ولایت فقیه توسط دشمنان اسلام
1/14/1. با تشبیه کردن به حکومت کلیسا و حکومت‌های سلطنتی
1/15. جدید بودن مسائل حکومت برای شیعه به دلیل عدم کسب تجربه حکومت‌داری در گذشته
1/16. تلاش دشمنان برای طرح شبهه انحصار دین در مسائل فردی
1/17. وسوسه بدخواهان برای جلوگیری از طرح پیشنهادات اصلاحی به بهانه وابسته شدن حوزه به دولت
1/18. احتیاج نظام و حکومت الهی به معارف و مقررات اسلامی در عرصه عمل
1/19. عدم توجه بعضی مدعیان دینداری به دینی بودن قوانین نظام اسلامی
1/20. ضایع شدن روحانیت در صورت بی‌اعتنایی و بی‌مبالاتی در قبال حکومت
1/21. تضعیف حکومت اسلامی در صورت بی‌اعتنایی روحانیت به حکومت
1/22. نیازمندی‌های نظام به حوزه
1/22/1. دستگاه قضایی در زمینه فقهی
1/22/2. دستگاه اجرایی و قانونگذاری
1/22/3. دانشگاه‌ها، نیروی نظامی، کارخانه‌ها و تمام قشرهای ملّت
1/22/4. نیاز نظام به یک فرد پرورده این حوزه در رأس خود
1/23. دشواری راه‌های پیشروی نظام در حفظ ارزش‌ها سبب نیاز بیشتر به حوزه
1/24. زمین ماندن وظایف نظام اسلامی در صورت عادت روحانیون به گریز از خطر و سختی
1/25. فعال بودن روحانیون، شرط لاینفکّ بقای انقلاب و استقلال کشور
1/26. خطا بودن داشتن موضعی مشابه دستگاه‌های حکومتی گذشته در قبال دستگاه جمهوری اسلامی
1/26/1. آنها دستگاه‌های ظلم بودند؛ اما دستگاه جمهوری اسلامی دستگاه عدل اسلامی است
1/26/2. سه نوع موضعگیری روحانیون نسبت به دستگاه‌های قدرت؛ وابستگی، بی‌تفاوتی، مبارزه
1/26/2/1. نامعقول بودن این سه نوع موضعگیری در قبال نظام جمهوری اسلامی
1/27. عدم دفاع حوزه از تشیّع، اعتقاد، انقلاب و اسلام به صورت مدرن و طبق نیازهای امروز
1/28. ضعیف‌ترین و کم‌کارترین انقلاب‌ها بودن این انقلاب با این عظمت از لحاظ ارائه مبانی فکری خود
1/28/1. عدم تولید آثاری در تبیین مبانی اسلامی بعد از گذشت یازده سال از انقلاب
1/28/2. تربیت نکردن صدها نویسنده اسلامی برای تبیین مبانی اسلام
1/28/3. توجه بیشترین مسئولیت این کاربه حوزه علمیه و بیش از همه قم
1/29. بی‌اعتنایی و بی‌تفاوتی بعضی روحانیون نسبت به انقلاب و نظام
1/30. نشانه زهد و علم دانسته شدن بی‌اعتنایی به حکومت اسلامی در گوشه و کنار حوزه
1/31. عدم تغییر شیوه بعضی روحانیون در تبلیغ، منبر و نویسندگی قبل و بعد از انقلاب
1/31/1. انگار نه انگار انقلابی پدید آمده و اسلام، قرآن و شریعت اسلامی احیاء شده است
1/31/2. بی‌تفاوتی نسبت به نظام و تیز و دقیق بودن نسبت به بعضی از اشکالات و نارسایی‌ها
1/32. تأیید شدن بی‌ارزش‌ترین دشمنان نظام توسط بعضی در حوزه به بهانه وجود فلان نقص در نظام
1/33. غیرمنطقی بودن گفتار: «یا مثل حکومت امیرالمؤمنین(ع) و پیغمبراکرم(ص) باشد یا اصلا نباشد!»
1/34. امکان وابستگی و رکود نظام در صورت نادرستی سیاستگذاری یک روحانی (رهبر) نماد نقش قدرتمند حوزه در نظام اسلامی
1/35. وجود انگیزه‌هایی که می‌کوشد نظام و حوزه را نسبت به یکدیگر بی‌اعتنا یا بدبین سازد
1/36. عدم دستیابی نظام به هدف‌های تشکیل خود، در نبود پشتوانه حوزه و ذخیره عظیم آن
1/36/1. هدف نظام: اعتلای کلمه اسلام و گسترش تفکر اسلامی به اقصی نقاط عالم و تعمیق آن در اذهان و ارواح مردم خودمان و بقیه مسلمینی که مخاطب ما هستند
2. پیشنهادات و راهکارها
2/1. تبیین عدم قبح ذاتی رفتن به سمت حکومت
2/1/1. برترین مصداق امر به معروف بودن رفتن به سوی حکومت با هدف معنوی
2/2. ترویج مفاهیم ارزشی جایگزین برای «حکومت آخوندی» و «آخوند حکومتی»
2/2/1. احتیاج نظام به علمای دین از لحاظ نظری و علمی
2/2/2. عدم بی‌تفاوتی حوزه و روحانیت به نظام دینی
2/2/3. موظف بودن نظام به حمایت از روحانیت
2/2/4. «حمایت» و «نصیحت» نسبت روحانیت با نظام اسلامی
2/2/5. «حمایت متقابل» حوزه و نظام از یکدیگر
2/3. توجه به گره خوردن جریان نظام اسلامی با جریان حوزه‌های علمیه
2/3/1. یکی بودن سرنوشت هر دو
2/3/2. لطمه خوردن نظام سبب خسارت روحانیت و علمای دین
2/4. عدم تنافی حمایت نظام از حوزه با استقلال حوزه
2/4/1. تبیین تفاوت وابستگی با حمایت و همکاری
2/5. مدیون بودن نظام به حوزه
2/5/1. ضرورت کمک کردن نظام به حوزه
2/5/2. ضرورت اداره معیشت طلاّب توسط وجوهات مردمی و عدم مداخله نظام در آن
2/5/3. تأمین هزینه‌های دیگر حوزه غیر از معیشت طلاّب توسط نظام
2/5/3/1. موظف بودن دولت‌ها به پرداخت این هزینه‌ها
2/5/3/2. پرداخت هزینه‌ها بدون دخالت
2/5/4. اعمال پشتیبانی‌های غیرمالی از حوزه مانند در اختیار گذاشتن تریبون‌های ملّی
2/6. ضرورت پاسخگویی به نیازهای نوبه‌نو جهانی
2/6/1. تبیین معرفت‌شناسی اسلام
2/6/2. تفکر اقتصادی و سیاسی اسلام
2/6/3. مفاهیم فقهی و حقوقی پایه‌ای در اقتصاد و سیاست
2/6/4. نظام تعلیم و تربیت
2/6/5. مفاهیم اخلاقی و معنوی
2/6/6. ناظر بودن پاسخ‌ها به اندیشه‌های رایج جهانی
2/7. مبارزه نظری با شبهات وارد به نظریه حکومت اسلامی و ولایت فقیه
2/8. تدوین احکام و مسائل اداره کشور و در اختیار عموم قرار گرفتن آن
2/8/1. روابط اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، ارزش های اجتماعی و سیاسی در جامعه اسلامی
2/9. برخورد با کسانی که در مقابل هر حرف اصلاحی برای حوزه ایجاد وسوسه می‌کنند
2/10. حفظ عدم وابستگی مالی حوزه علمیه به دستگاه‌های قدرت به عنوان عامل بقای حوزه
2/10/1. انحصار تغذیه مالی روحانیون از منابع مالی مردمی
2/11. توجه به مرهون انقلاب اسلامی بودن جوهر حیات و رشد و بالندگی حوزه علمیه در این دوران
2/12. بازگشت به عرصه اجتماعی، حق انقلاب بر حوزه
2/13. رابطه حوزه علمیه و نظام اسلامی، رابطه ای دو جانبه و مبتنی بر تعاون
2/14. دفاع حوزه از نظام حتی اگر از کسی که در رأس نظام است خوششان نیاید
2/14/1. پرچم اسلام بودن این نظام در عصر حاضر
2/15. پشیتبان بودن حوزه برای نظام جمهوری اسلامی در عین جدا بودن و استقلال
2/16. ایجاد احساس مسئولیت در حوزه نسبت به نیازهای فکری اداره نظام اسلامی
2/16/1. تحقیق و تنقیح تفکرات، بینش‌ها و مقرّرات مورد نیاز نظام
2/16/2. پاسخ دادن به استفهامات موجود درباره تفکرات حاکم بر اداره نظام
2/17. تنظیم و تدوین مقررات اسلامی و نظام ارزشی اسلام و اخلاق عمومی و ارائه الگوی زندگی اسلامی متکی به مدارک قطعی شرع توسط حوزه
2/18. پرهیز از تضعیف نظام به بهانه بعضی کاستی‌ها و تخلّف‌ها
2/18/1. تلاش برای اصلاح مفاسد از طرق معقول
2/19. توجه به نقش آبروی تاریخی روحانیت در ایجاد اعتماد در مردم برای پیروزی نظام اسلامی
2/20. توجه به شرایط خاص جامعه شیعه در عصر حاضر
2/20/1. جامعه علمی شیعه در طول تاریخ، به قدر امروز، از لحاظ کمیت، بزرگ نبوده
2/20/2. از لحاظ قدرت، به قدر امروز، کارآمد و صاحب قدرت سیاسی و اجتماعی نبوده
2/20/3. به قدر امروز، تمکّن مالی و امکانات مرغوب جامعه؛ رسانه، منبر و مطبوعات نداشته
2/21. روی آوردن به «فقه حکومتی» و استخراج احکام الهی در همه شئون یک حکومت
2/21/1. نظر به همه احکام فقهی با نگرش حکومتی
2/21/2. ملاحظه تأثیر هر حکمی از احکام در تشکیل جامعه نمونه و حیات طیبه اسلامی
2/22. مقابله با اندیشه جدایی حوزه و نظام اسلامی
2/23. هشیاری نشان دادن حوزویان و مسئولان نظام به انگیزه‌های تفرقه‌افکنانه
2/24. ایجاد مرکزیت منسجم در حوزه، برای امکان تعامل با دستگاه‌های نظام
2/25. ایجاد مراکز تحقیقاتی متعدّد در حوزه برای تعامل با نظام
2/26. موظف بودن هر روحانی به مقتضای تلبس به این لباس به دفاع از حکومت اسلام و حاکمیت قرآن
2/27. تبدیل حمایت و دفاع از نظام اسلامی به هدف و جهت کلی روحانیت
2.کارگروه حوزه و جهان اسلام:
1. مشکلات، چالش‌ها و موانع
1/1. مغالطه: تشویق حوزه به گوشه‌نشینی برای کاهش دشمنی‌ها
1/1/1. منجر شدن گوشه‌نشینی به حذف
1/1/2. آسیب دیدن دین با گوشه‌نشینی روحانیت
1/1/3. عدم سکوت دشمنان دین با سکوت دشمنان روحانیت
1/2. تداوم تجاوز دشمنان دین در صورت بی‌طرف‌ماندن حوزه‌های علمیه
1/3. استکبار جهانی و در رأس آن آمریکا و فعّال‌ترین آن اسرائیل؛ دشمن دینداری امروز
1/4. جدا نبودن مسائل حوزه از مسائل کل جامعه، کشور، جهان و بلکه مسائل تاریخ
1/5. ارتباط قهری حوزه و روحانیت با پیرامون خود
1/6. عدم امکان مفید بودن روحانیت در صورت نشناختن زمان
1/6/1. ندانیم استکبار چه می‌خواهد بکند
1/6/2. دشمنان ما چه کسانی هستند
1/6/3. دشمنان ما از کجا نفوذ می‌کنند
1/6/4. متوجّه نباشیم در جامعه چه می‌گذرد و چه مشکلاتی وجود دارد
1/7. عدم قدرت حوزه بر ایفای نقش خود در صورت بی‌اطّلاعی از جبهه‌بندی‌های امروز جهان
1/8. گم کردن جبهه در صورت نداشتن قطب‌نما و در نتیجه تیراندازی به نیروهای خودی
1/9. پیشگام نبودن علمای دین؛ دلیل ناموفق بودن بسیاری از نهضت‌های جهان
1/10. اسلام؛ هدف بزرگ‌ترین دشمنی‌های شیاطین در جهان امروز
1/11. تحت ظلم بودن اکثریت انسان‌ها در جهان امروز
1/12. نبودن مکتبی در جهان معاصر برای تعلیم انسان‌ها به جنگ با شیطان زر و زور
1/12/1. دقیق شدن سیاست استعماری در عدم تحریک حسّ ناسیونالیسم علیه خود
1/13. در تقابل بودن جامعه اسلامی و دین اسلام با اهداف استعماری غربی‌ها
1/14. استکبار جهانی؛ بزرگ‌ترین خطر تهدیدکننده اسلام و مسلمین
1/15. بیدار شدن دشمنان جبهه اسلام و کسب تجربه در مقابله با انقلاب اسلامی
1/16. سه راه دشمنان برای حذف روحانیت از جامعه
1/16/1. از بین بردن روحانیت (محال)
1/16/2. همراه کردن روحانیت با خود (محال)
1/16/3. منقطع کردن و نفی نفوذ معنوی روحانیت در بین مردم
1/17. توجه حملات دشمن به ریشه‌کن کردن نظام اسلامی
1/17/1. حمله به نظریه حکومت اسلامی
1/17/2. حمله به مبانی اسلام
1/17/3. حمله به قانون اساسی
1/17/4. تهاجم فکری و نظری به برخی از بخش‌های برجسته و شاخص نظام اسلامی
1/18. آسیب دیدن قدرت ایمانی مردم سبب آسیب دیدن نظام
1/18/1. وابستگی و تکیه نظام اسلامی به قدرت ایمانی مردم
1/19. مخدوش کردن حکومت اسلامی و ولایت فقیه توسط دشمنان اسلام
1/19/1. با تشبیه کردن به حکومت کلیسا و حکومت‌های سلطنتی
1/20. ایجاد مسائل جدید فقهی و کلامی در جامعه شیعه
1/21. جدید بودن مسائل حکومت برای شیعه به دلیل عدم کسب تجربه حکومت‌داری در گذشته
1/22. در خلأ و فضای بدون معارض قرار گرفتن تبلیغات دشمن؛ دلیل موفقیّت او
1/23. کم‌کاری حوزه از نظر کیفی و کمّی در مقابل تهاجم نظری دشمنان
1/24. افزایش قدرت تهاجمی دشمن به دلیل پیشرفت شیوه‌های انتقال فکر
1/24/1. تلویزیون، رادیو، وسایل الکترونیکی، اینترنت و دیگر وسایل ارتباطاتی امروز در دنیا
1/25. با مشکلات بزرگ مواجه بودن حوزه در مقابله با تهاجم نظری دشمن
1/25/1. از جنس روز بودن شبهات القایی به اذهان جوانان توسط دشمن
1/25/2. متفاوت شدن وظایف حوزه و روحانیت نسبت به گذشته به دلیل تنوّع وسایل تبلیغ
1/25/3. دریافت شدن افکار، تصوّرات، تخیلات، پیشنهادهای فکری و پیشنهادهای عملی در این طرفِ دنیا توسط یک جوان پای یک دستگاه کوچک از آن طرفِ دنیا
1/25/4. قرار گرفتن حوزه در یک میدان جنگ و کارزار حقیقی فکری
1/26. تلاش دشمنان برای طرح شبهه انحصار دین در مسائل فردی
1/27. عدم پاسخگویی حوزه به شبهات جهانی علیه شیعه
1/28. ارتباطات سریع در دنیا؛ سبب انتقال سریع هر حرف و شبهه‌ای به نقاط دیگر دنیا
2. پیشنهادات و راهکارها
2/1. ضرورت شناخت دشمن، گسترش دین و تعمیق دینداری
2/1/1. کسب روشن‌بینی و روشن‌فکری و حفظ و تقویت اراده و همّت و خستگی‌ناپذیری در حوزه
2/1/2. ارتقاء بصیرت حوزویان به معنای قدرت تحلیل سیاسی و فهم سیاسی
2/1/3. باید بفهمیم: دشمن کیست؟ دوست کیست؟
2/2. ضرورت بی‌طرف نماندن حوزه‌های علمیه در قبال حوادث
2/2/1. دست کم نگرفتن مسأله قرآن‌سوزی
2/2/2. دست کم نگرفتن مسأله کاریکاتورهای علیه نبی مکرم اسلام
2/2/3. دست کم نگرفتن دستگاه عظیم فیلم‌سازی هالیوود در راستای اسلام‌ستیزی
2/2/4. ضرورت عدم سکوت حوزه در برابر استکبار و موضع داشتن در برابر آنها
2/3. توجه داشتن و پرهیز از کارهایی که کمک به دشمن است
2/4. ضرورت پاسخگویی به نیازهای نوبه‌نو جهانی
2/4/1. تبیین معرفت‌شناسی اسلام
2/4/2. تفکر اقتصادی و سیاسی اسلام
2/4/3. مفاهیم فقهی و حقوقی پایه‌ای در اقتصاد و سیاست
2/4/4. نظام تعلیم و تربیت
2/4/5. مفاهیم اخلاقی و معنوی
2/4/6. ناظر بودن پاسخ‌ها به اندیشه‌های رایج جهانی
2/5. توجه به انحصار نجات بشر در اسلام ناب، قرآن کریم و احکام الهی
2/6. بی‌اطلاعی مردم دنیا از نجات‌بخش بودن اسلام، قرآن و احکام الهی
2/7. لزوم پیکار نظری و ایجاد یک حرکت علمی در مقابله با حملات نظری دشمن
2/7/1. تولید و تبیین و تدوین فکر؛ کار حوزه‌های علمیه
2/8. مبارزه نظری با شبهات وارد به نظریه حکومت اسلامی و ولایت فقیه
2/9. تدوین احکام و مسائل اداره کشور و در اختیار عموم قرار گرفتن آن
2/9/1. روابط اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، ارزشهای اجتماعی و سیاسی در جامعه اسلامی
2/10. توجه به نقاط برتری حوزه نسبت به دشمن
2/10/1. در میان مردم بودن
2/10/2. به زبان مردم حرف زدن
2/11. بیرون کشیدن ملزومات مقابله با دشمن از مهمّات تفکّر اسلامی و انبارهای معارف الهی
2/12. به سود ما بودن این کارزار فکری، در صورت ورود به میدان جنگ نظری
2/13. آماده شدن حوزه علمیه در برابر موج مباحث جدید در جهان
2/13/1. در جریان نظرات و ایده‌های جدید مطرح شده در دنیا بودن، مثلاً در مقوله جامعهشناسی
2/13/2. جذب فکرهایی که عناصر مطلوبی به شمار می‌روند
2/13/3. آماده کردن دفاع مناسب در برابر عناصر نامطلوب اندیشه در جهان
2/14. برنامه‌ریزی برای آمادهسازی نیروی انسانی مورد نیاز در جنگ نظری
2/14/1. افرادی برای شناسایی مسائل مطروحه روز در دنیا، در زمینه‌های گوناگون
2/14/2. افرادی برای تحقیق، تدقیق و نوآوری در مسائل روز دنیا
2/14/3. مجموعه‌هایی برای بحث علمی به شکل تطبیقی
2/14/3/1. مقایسه فقه با حقوق رایج دنیا
2/14/3/2. مقایسه مباحث فلسفی ما با مباحث فلسفی رایج عالم
2/14/3/3. مقایسه مباحث کلامی ما با مباحث کلامی رایج عالم و فلسفه‌های دین
2/14/3/4. ارتباط منضبط علمی با حوزه های جهان اسلام با استفاده از وسائل ارتباط جمعی
2/14/3/5. تقریب فکری و عملی در مجامع علمی جهان اسلام
2/14/3/6. برخورد فعال با جریانات فکری جهان
2/14/3/7. داشتن موضع تهاجمی و تبیینی با جریانات فکری جهان به جای موضع تدافعی
2/14/3/8. مطلع شدن حوزه از پیشرفت‌های جهانی در همه مسایل مرتبط با علوم اسلامی
2/14/3/9. استراتژیک بودن شعار وحدت مسلمین ، نه تاکتیکی و مصلحتی
3.کارگروه حوزه و ارتقاء فرهنگ جامعه و مردم:
1. مشکلات، چالش‌ها و موانع
1/1. وجود عیب در صداوسیما علی‌رغم تلاش‌های نهاد رهبری
1/2. بازگشت نقص صداوسیما به حوزه
1/3. کار رسانه‌ای نبودن حضور روحانیت در صداوسیما علی‌رغم نمایش دائم روحانیت در شبکه‌ها
1/4. نبود مجموعه مشاورین روحانی‌ای که قادر به جهت‌دهی صداوسیما باشند
1/4/1. فقدان علمایی که هم هنر را بفهمند و هم لزوم هنر در صداوسیما را
1/4/2. علمایی که چگونگی بروز و تحقق انحراف در بیان هنری را بدانند
1/4/3. راه جلوگیری از این انحرافات را هم بدانند
1/5. وجود اشکالاتی در مجموعه آموزش و پرورش
1/5/1. مانند شبکه بودن آموزش و پرورش و شاخ و برگ داشتن از تهران تا اعماق روستاها
1/5/2. عدم حضور روحانیت در این شبکه
1/6. اهمیت بیشتر مسائل فرهنگی نسبت به مسائل سیاسی و اقتصادی به دلیل هجمه فرهنگی علیه نظام
1/6/1. صادر نشدن کار جدّی از حوزه برای مواجهه با این تهاجم فرهنگی
1/6/2. عدم کفایت تألیف کتاب به تنهایی برای مواجهه
1/7. کم‌کاری حوزه سبب رشد نحله‌های منحرف
1/8. حاضر نبودن بزرگان امروز حوزه به نوشتن کتاب‌های فارسی
1/9. امکان بی‌دین شدن دانشآموز از طریق کتاب فیزیک و ریاضیات
1/10. آماده نبودن حوزه برای کمک به آموزش و پرورش در شرایط حاضر
1/11. بی‌تفاوت بودن نسبت به جامعه و بی‌اعتنایی به کج‌روی‌ها و انحراف‌ها
1/12. بی‌تفاوتی؛ دشمن بزرگ تعهّد و رسالت عالمان دین و روشن‌فکران و آگاهان در جامعه
1/13. عدم امکان اسلامی کردن رفتارهای مردم بدون عمق‌بخشی عقاید و باورهای ذهنی
1/14. دل خوش بودن به کارهای کوتاهمدت و غفلت از طرح‌های بلندمدت در اسلامی کردن دانشگاه
1/15. بی‌اطلاعی حوزه از تعداد عناوین کتاب‌هایی که مورد نیاز جامعه است
1/16. ایمان مذهبی مردم؛ آماج تهاجم دشمنان اسلام
1/16/1. ایمان مذهبی مردم به عنوان حصار و منبع این نظام
1/17. وجود بحران‌های فکری و عقیدتی در جامعه امروز
1/17/1. به طور عمده در میان جوان‌ها و علی‌الخصوص در بین دانشگاه‌ها
1/18. عدم توجه و باور بسیاری از بزرگان حوزه نسبت به وجود بحران فکری و عقیدتی در جامعه
1/19. زیاد بودن عوامل جدایی جوانان از روحانیون
1/19/1. باقی ماندن رسوب تبلیغات زیاد علیه روحانیت در گذشته
1/19/2. برخوردهای عجیب و غریب و بداخلاقی‌های گوناگون روحانیت با جوانان
1/19/3. تقویت جدایی جوانان از روحانیت توسط دشمن
1/19/4. افزایش روز به روز فاصله جوانان از روحانیت در صورت عدم توجه به این مطلب
1/20. سه راه دشمنان برای حذف روحانیت از جامعه
1/20/1. از بین بردن روحانیت (محال)
1/20/2. همراه کردن روحانیت با خود (محال)
1/20/3. منقطع کردن و نفی نفوذ معنوی روحانیت در بین مردم
1/21. آسیب دیدن قدرت ایمانی مردم سبب آسیب دیدن نظام
1/21/1. وابستگی و تکیه نظام اسلامی به قدرت ایمانی مردم
1/22. در خلأ و فضای بدون معارض قرار گرفتن تبلیغات دشمن؛ دلیل موفقیّت او
1/23. کم‌کاری حوزه از نظر کیفی و کمّی در مقابل تهاجم نظری دشمنان
1/24. افزایش قدرت تهاجمی دشمن به دلیل پیشرفت شیوه‌های انتقال فکر
1/24/1. تلویزیون، رادیو، وسایل الکترونیکی، اینترنت و دیگر وسایل ارتباطاتی امروز در دنیا
1/25. با مشکلات بزرگ مواجه بودن حوزه در مقابله با تهاجم نظری دشمن
1/25/1. از جنس روز بودن شبهات القایی به اذهان جوانان توسط دشمن
1/25/2. متفاوت شدن وظایف حوزه و روحانیت نسبت به گذشته به دلیل تنوّع وسایل تبلیغ
1/25/3. دریافت شدن افکار، تصوّرات، تخیلات، پیشنهادات فکری و پیشنهادات عملی در این طرفِ دنیا توسط یک جوان پای یک دستگاه کوچک از آن طرفِ دنیا
1/25/4. قرار گرفتن حوزه در یک میدان جنگ و کارزار حقیقی فکری
1/26. تلاش دشمنان برای طرح شبهه انحصار دین در مسائل فردی
2. پیشنهادات و راهکارها
2/1. جبهه‌گیری حوزه علیه تهاجم فرهنگی
2/2. حوزه علمیه بخشی از جبهه در برابر تهاجم فرهنگی
2/3. ضرورت توجه به نوع نگارش کتاب و توانایی برای تأثیرگذاری
2/4. تولید نرم‌افزارهای مورد نیاز برای حل مشکلات فرهنگی توسط حوزه
2/5. تزریق ایمان دینی منطقی و استوار در بدنه هنرمندان برای اصلاح صداوسیما
2/6. نوشتن کتاب‌های به زبان فارسی برای ترویج دین
2/6/1. مثال: «حق‌الیقین»، «حیات‌القلوب» و «حلیه‌المتقین» علاّمه مجلسی
2/6/2. مثال: کتاب اعتقادات محقق اردبیلی
2/7. تأسیس رشته تعلیم و تربیت در حوزه
2/8. تربیت متخصص تعلیم و تربیت برای بهکارگیری در شبکه آموزش و پرورش
2/9. تولید کتاب‌های دینی و غیردینی برای آموزش و پرورش با توجه به مخاطب بیشتر آن از صداوسیما
2/9/1. امکان ارائه درس توحید در کتاب فیزیک و ریاضیات
2/10. تربیت دینی معلّم برای خدمت در آموزش و پرورش
2/11. ضرورت پاسخگویی به نیازهای نوبه‌نو جهانی
2/11/1. تبیین معرفت‌شناسی اسلام
2/11/2. تفکر اقتصادی و سیاسی اسلام
2/11/3. مفاهیم فقهی و حقوقی پایه‌ای در اقتصاد و سیاست
2/11/4. نظام تعلیم و تربیت
2/11/5. مفاهیم اخلاقی و معنوی
2/11/6. ناظر بودن پاسخ‌ها به اندیشه‌های رایج جهانی
2/12. توجه به نیازهای جامعه و مردم در فعالیت‌های حوزه علمیه
2/12/1. مردم؛ فلسفه وجودی حوزه علمیه و عدم نیاز به این تعداد فقیه در صورت نبودن مردم
2/13. مبادلات نسبت به مسائل جهان پیرامون؛ اوّلین لازمه جامعه علمی و مذهبی شیعه
2/14. تربیت معلّم دینی مدارس آموزش و پرورش در حوزه؛ هر زمان که حوزه توان آن را داشته باشد
2/15. ارائه طرح‌های کوتاهمدت و بلندمدت برای اسلامی کردن دانشگاه‌ها توسط حوزه
2/16. داشتن شرح صدر و تواضع در برخورد روحانیت با جامعه
2/16/1. مردمی بودن و برخورد اخلاقی مهم‌ترین ابزار جذب برای روحانیت
2/17. تفهیم بحرانی بودن جامعه از نظر مسائل فکری و عقیدتی برای آقایان مراجع و بزرگان حوزه
2/18. ایجاد هماهنگی در نیروهای حوزوی برای مقابله با افکار غلط در جامعه
2/19. منظّم شدن ارتباط حوزه با جوانان و به خصوص نسل جوان تحصیل‌کرده
2/20. کسب روشن‌بینی و روشن‌فکری و حفظ و تقویت اراده و همّت و خستگی‌ناپذیری در حوزه
2/21. ارتقاء بصیرت حوزویان به معنای قدرت تحلیل سیاسی و فهم سیاسی
2/21/1. باید بفهمیم: دشمن کیست؟ دوست کیست؟
2/22. لزوم پیکار نظری و ایجاد یک حرکت علمی در مقابله با حملات نظری دشمن
2/22/1. تولید و تبیین و تدوین فکر؛ کار حوزه‌های علمیه
2/23. توجه به نقاط برتری حوزه نسبت به دشمن
2/23/1. در میان مردم بودن
2/23/2. به زبان مردم حرف زدن
2/24. بیرون کشیدن ملزومات مقابله با دشمن از مهمّات تفکّر اسلامی و انبارهای معارف الهی
2/25. به سود ما بودن این کارزار فکری، در صورت ورود به میدان جنگ نظری
2/25/1. در جریان نظرات و ایده‌های جدید مطرح شده در دنیا بودن، مثلاً در مقوله جامعه شناسی
2/26. برنامه‌ریزی برای آمادهسازی نیروی انسانی مورد نیاز در جنگ نظری
2/26/1. افرادی برای شناسایی مسائل مطروحه روز در دنیا، در زمینه‌های گوناگون
4.کارگروه حوزه و علوم انسانی:
1. مشکلات، چالش‌ها و موانع
1/1. مبتنی بودن علوم انسانی بر جهان‌بینی
1/2. مضر بودن علوم انسانی رایج در کشور
1/3. ابتناء این علوم انسانی بر جهان‌بینی متفاوت از جهان‌بینی اسلام
1/3/1. مبتنی بودن علوم انسانی رایج بر تفکرات پوزیتیویستی قرن پانزده و شانزده اروپا
1/4. پرورش اساتید دارای نگاه غیراسلامی توسط علوم انسانی رایج
1/5. جایگزین شدن نظریات غربی در صورت عدم ورود متخصصان دینی به مسائل اداره نظام
1/6. عدم امکان مدیریت نظام بدون وجود نظریات علمی
1/7. خطر علوم انسانی دانشگاه‌ها در تربیت مدیران بر اساس مبانی خود
1/8. در رأس دانشگاه و نظام قرار گرفتن این مدیران غرب‌زده
2. پیشنهادات و راهکارها
2/1. ضرورت تحوّل در علوم انسانی
2/2. پایه‌ریزی مستحکم علوم انسانی مبتنی بر تفکر اسلامی و جهان‌بینی اسلام
2/2/1. مشابه کار آقای مصباح و تشکیلات ایشان در اول انقلاب
2/3. آشنایی حوزه با علوم انسانی رایج برای توانا شدن در پایه‌ریزی علوم انسانی جدید
2/4. تشکیل یک هسته آگاه وکارآمد؛واجب‌ترین کار برای ایجادتحول در علوم اسلامی و انسانی
پایان پیام/
نظر شما