به گزارش خبرنگار شبستان، همایش اندیشه های فلسفی و عرفانی امام خمینی(ره)، عصر روز سه شنبه، 9 خردادماه، در محل در مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران برگزار شد.
در این همایش حجت الاسلام عبدالحسین خسروپناه، رییس موسسه مذکور، آیت الله سید‌حسن سعادت مصطفوی، مدیرگروه فلسفه دانشگاه امام صادق(ع)، آیت الله سیدمصطفی محقق داماد، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی و دکتر غلامحسین ابراهیمی دینانی به سخنرانی پرداختند.
حجت الاسلام خسروپناه در این همایش به سخنرانی پیرامون موضوع "فلسفه فلسفه" پرداخت.
وی با بیان اینکه فلسفه فلسفه می خواهد به پرسش های بیرونی فلسفه پاسخ گوید، به طرح پرسشی مبنی بر اینکه (آیا امام خمینی(ره) به پرسش های بیرونی فلسفه پرداخته اند) پرداخت و تصریح کرد: اینکه امام (ره) همه این سوالات را پاسخ داده اند، جای بحث دارد اما اگر تامل دقیق داشته باشیم می بینیم که امام (ره) یک شخصیت جامع فقاهت، فلسفه و عرفان بود.
رییس مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران با اشاره به موضوع فلسفه و تعریف آن از نگاه امام خمینی (ره) اظهار کرد: امام (ره) رویکرد فلسفه را هم برهانی و هم شهودی می داند و همچون ملاصدرا روش عقلی و کشفی را دنبال می کند لذا رویکرد ایشان به فلسفه یک رویکرد عرفانی، برهانی و استدلالی است، همچنین علاوه بر روش استدلالی و برهانی، امام خمینی(ره) از روش قرآن نیز در فلسفه استفاده کرده اند یعنی می توان از قرآن فلسفه ساخت و پرسش های فلسفی را پاسخ داد.
وی به رابطه حکمت و فطرت از دیدگاه امام خمینی(ره) اشاره کرد و یادآور شد: امام (ره) احکام فطرت را بدیهی ترین احکام می داند بنابر این اگر کسی این مطلب امام را منتشر کند شاید بتواند نظام جدید فلسفی را از این مطلب تاسیس کند.
حجت الاسلام خسروپناه همچنین با طرح این سوال که آیا امام (ره) فلسفه را غایت می دانست یا ابزار؟ گفت: امام (ره) فلسفه را مقدمه و وسیله ای برای صعود و رسیدن به هدف متعالی می‌دانست و در تفسیر سوره حمد معتقد بود فلسفه وسیله است نه اینکه خود مطلوب باشد. از نظر امام (ره) همه علوم وسیله است و به لحاظ کارکردی فلسفه، ابزار و وسیله لازمی است.
رییس موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه با اشاره به ارتباط فلسفه با طبیعیات و نظر امام خمینی (ره) در این ارتباط تصریح کرد: امام (ره) قبول ندارد که گذاره های طبیعی مقدمه استدلال برای ادعای فلسفی است اما در بحث‌های اصول از فلسفه استفاده کرده است؛ بنابراین امام (ره) معتقد است از فلسفه می توان در اصول و الهیات به معنای اخص استفاده کرد اما اینکه نتایج طبیعیات برای ما نتایج فلسفی ارائه دهد قابل قبول نیست.
حجت الاسلام خسروپناه در ادامه با اشاره به رابطه حکمت و سیاست از دیدگاه امام خمینی (ره)، اظهار کرد: امام خمینی (ره) حکمت عرفانی داشت که کاملا با سیاست یعنی فقه سیاسی عجین شده بود یعنی امام ولایت عرفانی را قبول داشت و معتقد بود کسی که به آن رسیده از ولایت سیاسی نیز برخوردار است اما در بحث ولایت فقیه از ولایت عرفانی استفاده نمی کند چون ولایت عرفانی باید سه منزل را طی کند و راه طولانی تری دارد که اگر قرار باشد نظام سیاسی و اجتماعی مبتنی بر ولایت عرفانی باشد تعطیل می شود چرا که شاید کسی به این مرحله نرسد و یا سال ها به طول انجامد.
وی افزود: امام (ره) پایبند حکمت عرفانی و فقه سیاسی بود و توانست این حقیقت را در جامعه ایجاد کند که جامعه بر فتوای مرجع تقلیدش با رویکرد عرفانی پیش برود و این ثمره پیوند حکمت عرفانی و فقه سیاسی امام (ره) بود.
پایان پیام/
نظر شما