حجت الاسلام دکتر علی مصباح یزدی، استادیار موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) در گفت وگوی اختصاصی با خبرنگار شبستان، با اشاره به مفهوم بومی سازی علوم انسانی، گفت: بومی سازی بار معنایی خاصی دارد به این معنا که بدون دست بردن در مبانی و تئوری های یک اصل، مسائل را بومی کنیم.
وی ادامه داد: وقتی می گوییم علوم انسانی باید اسلامی باشد عمدتا تکیه مان بر روی مبانی است، چرا که اگر بخواهیم در علوم اسلامی دست به ابداع بزنیم پایه و اساس کار ما مبانی هستند.
حجت الاسلام دکتر علی مصباح یزدی با اشاره به سیر تاریخی حضور دین در علوم انسانی، اظهار کرد: بنیانگذاران علوم انسانی چنین می پنداشتند که در دوران مدرن با کنار گذاشته شدن جهان بینی و انسان شناسیِ دین، دین کارکردهای اجتماعی خود را از دست داده و از این پس باید علوم انسانی جای دین را در صحنه بگیرد.
وی افزود: با رویکری که بدان اشاره شد، سعی بر آن بود که همه مسائل انسانی با سرپنجه عقل و تجربه بشری حل شود و برای پر کردن این خلأ عملی و نظری، علوم انسانی یا علوم اجتماعی را تاسیس کردند.
استادیار موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) تصریح کرد: علوم انسانی رایج در جهان امروز با توجه به توضیحاتی که ارائه شد در واقع برخاسته از نوعی جهان بینی مادی گرا و سکولار است، اگر هم عده ای از صاحب نظران این علوم به خدا و دین اعتقاد داشته باشند، آن را نه تنها در مسائل اجتماعی و انسانی دخالت نمی دهند، بلکه چنین دخالتی را مضر می دانند.
حجت الاسلام دکتر مصباح یزدی افزود: با تفاسیری که ارائه شد در واقع کانون و ریشه مشکلات موجود در علوم انسانی رایج به مبانی هستی شناسی، انسان شناختی، دین شناختی و ارزش شناختی آنها باز می گردد، این مبانی به نگاه آنها نسبت به هدف و معنای زندگی و ماهیت مسائل اجتماعی و انسانی جهت می دهد و در نتیجه، تفسیرها و دستورالعمل های آنان برای حل معضلات انسانی هم متاثر از همین دیدگاه است و جوامع انسانی را به همین جهت سوق می دهد.
وی با بیان اینکه هدف غایی علوم انسانی شناخت مکانیزم های حاکم بر رفتار افراد و جوامع و به کار گرفتن این مکانیزم ها برای جهت بخشی مهارت انسان ها و مهندسی اجتماعی است، افزود: در وهله اول هدف این مهار و مهندسی ساختن افراد و جوامعی معرفی می شود که در رفاه و آسایش نسبی زندگی کنند.
استادیار موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) ادامه داد: اما از آنجا که علوم انسانی در واقع نرم افزار اداره زندگی و برنامه راهبری جوامع است، ابزار خوبی برای کسانی محسوب می شود که در پی کسب منافع شخصی و گروهی خویش اند؛ به همین دلیل حاکمان جوامع غربی و شرقی با استیلا بر این ابزارها در جهت مطامع نامشروع خویش بیشترین سوء استفاده را از این علوم کرده و می کنند چه برای ساکت و آرام نگاه داشتن مردم خود و چه سلطه بر دیگر ملت ها.
پایان پیام/
نظر شما