امیر اشرف آریانپور، استاد دانشگاه و پژوهشگر موسیقی با تاکید بر حفظ موسیقی سنتی به خبرنگار شبستان گفت: موسیقی سنتی موسیقی ماست و خیلی عزیز است باید حفظ شود، ایراداتی هم اگر دارد، ما باید آنرا مرتفع کنیم نه اینکه بگوییم انگلیسی‌ها و فرانسوی‌ها بیایند موسیقی ما را درست کنند.
وی افزود: روی همین اصل گاهی من در سخنرانی‌هام ایراد می‌گیرم که موسیقی ما الان ارکستر است تک‌نوازی دیگر نیست، ارکستر این‌طور نیست که همه یک نت بزنند باید تنوع باشد، تابلو نقاشی می‌تواند یک‌رنگ باشد یا رنگی باشد با این هارمونی‌ها می‌توانیم موسیقی‌مان را رنگی کنیم و بهتر شود و این ایرادی ندارد. ایرادهای کوچکی در موسیقی سنتی ما هست و گرنه موسیقی این مملکت همانند دیگر چیزهای آن عزیز است.
این استاد موسیقی با تاکید بر حفظ موسیقی نواحی و بومی، این نوع موسیقی را مختص دهات و مردم عادی دانست و متذکر شد: موسیقی بومی هم روز به روز مثل همه چیز دهات دارد از بین می‌رود نه در ایران بلکه در تمام دنیا از بین می‌رود، چرا برای اینکه شهر با قدرت اهریمنی همه چیز را از دهات گرفته است. دیگر کسی نمی‌رود از دهات جوراب بافته دهاتی بخرد، می‌آید جوراب نایلون شهری را می‌خرد، نمی‌رود فرش یک متر و نیمی دهات را بخرد می‌آید فرش بزرگ‌تر 50 متری شهری را می‌خرد به هر حال تا این وضعیت صددرصدی نشده است باید موسیقی بومی را نیز از گزند شهری شدن حفظ کرد.
دکتر امیر اشرف آریان پور نوآوری در دستگاه های موسیقی سنتی را یک نیاز خواند و تاکید کرد: از آنجا که موسیقی سنتی احترام دارد و باید حفظ بشود، باید نواقص آن هم برطرف شود، دوستان هنرمند ما می‌گویند، هفت دستگاه موسیقی داریم، انگار می‌گویند هشتمی و نهمی کجاست، آنها نمی‌خواهند قبول کنند، آن هفت دستگاه موسیقی خیلی خوب است و ایراد ندارد، اما هشتمی هم باید بیاید، من مثال می‌زنم که ما فردوسی، سعدی و حافظ و مولوی داشتیم، اما امروز نیما، فروغ و سهراب را داریم، این به آن ارتباطی ندارد، همین‌طور موسیقی دستگاهی‌مان عزیز است، باید حفظ شود، ولی در کنارش باید موسیقی امروزی هم اجرا شود.
این استاد موسیقی با بیان اینکه حفظ سنت‌ها درجامعه خوب است، اما باید به نوآوری بیشتر پرداخت، گفت: کافی نیست که ما فقط سنت‌پرست باشیم، فقط به سعدی و حافظ بپردازیم درست نیست، امروز شاملو هم برای خودش حرفی دارد، حرفی دارد که سعدی ندارد، حافظ حرف زمان خودش را زد، همانطور که نوع لباس ما، غذای ما، زندگی ما عوض شده، موسیقی ما هم باید به تبع زمان تغییر پیدا کند.
وی افزود: نقاشی‌مان متناسب با زمان باید تغییر می کرد، تغییر پیدا کرد و نوآوری آمد، انتزاعی، آبستره جزو نقاشی‌مان شد، اما در موسیقی هنور می‌گوییم هفت دستگاه و 228 گوشه داریم، دیگر این ذائقه مخاطب امروز را نمی‌تواند اشباع کند، برای همین با کمال تأسف باید این واقعیتی را گفت که امروز خیلی از مردم و بچه های دانشکده دیگر موسیقی ایرانی گوش نمی‌کنند، آنانی که شغلشان موسیقی است را نمی گویم، کسانی هستند که نقاشی می‌خوانند اما همه موسیقی گوش می‌کنند اما موسیقی سنتی ایرانی گوش نمی‌کند و این را هم علنی می‌گویند، چرا چون موسیقی سنتی تنوع در آن کم است، تنها هفت دستگاه و 228 گوشه دارد.
دکتر امیر اشرف آریان پور همچنین خاطر نشان کرد: در موسیقی سنتی ایران اساتید، شخصیت‌های خوب و نوازندگان بسیار خوب زیادی داریم، مثل استاد شجریان به عنوان یک خواننده یا مرحوم مشکاتیان و ...، اینها یا شاگرد بنده بودند یا دیگر اساتید، آنها در دانشکده های موسیقی یا مراکز آموزش موسیقی می‌خواهند همان آموخته ها را به شاگردان‌شان یاد بدهند، نوآوری این است که بگذارند کنار این روش ها را و خودشان نوآور شوند، اما نمی توانند.
این استاد موسیقی یادآور شد: یک وقتی استاد ظریف( که یکی از بهتر‌ین‌های ماست) و استاد خیلی‌ها بوده است می‌گفت اگر ربع پرده را از موسیقی ایرانی بردارند از موسیقی ایران هیچ چیز نمی‌ماند، این نظریه غلط است، این موسیقی آذربایجان چکار می‌کند که ربع پرده ندارد، در موسیقی آذربایجان شور، ماهور و همایون هست،پس می‌شود بدون ربع پرده هم موسیقی باشد، بنابراین باید تعصب را کنار بگذاریم، زیرا از قدیمی‌ها دیگر کاری ساخته نیست، اگر بگوییم ربع پرده را جمع کنید آنها دیگر نمی‌تواند کار کنند، منتهی در مدارس موسیقی بگوییم غیر ربع پرده‌ها را هم یاد بدهید و یک عده را اینجوری کار کنند و عده ای از نوآموزان موسیقی هم اینگونه، شاید راه درست همین باشد.
گفتنی است، دکتر امیراشرف آریانپور متولد ۱۳۱۷ خورشیدى در تهران است. او مدرک دکتراى خود را در ادبیات فارسى، روزنامه نگارى و علوم ادارى از دانشگاه تهران اخذ کرده و پس از چهار سال در هنرستان هاى موسیقى تهران و هفت سال در رشته موزیکولوژى (موسیقى شناسى) در وین مشغول به تحصیل بوده و پس از آن تحصیلات خود را در رشته تاریخ هنر دردانشگاه فرانکفورت پى گرفته است. دکتر آریانپور پس از اتمام تحصیلات خود مدت زیادى در هنرستان ملى موسیقى تهران و در دانشگاههاى تهران، هنر، صدا و سیما، آزاد اسلامى، سوره و علمى کاربردى مشغول به تدریس بوده و همچنین مدتى به سردبیرى و ریاست مجله موسیقى و انجمن فیلارمونیک ایران (انجمن دوستداران موسیقى ایران) منصوب شده و علاوه بر تدریس در دانشگاههاى مختلف موسیقى، مسئولیت گروه پژوهش هنر، در دانشگاه آزاد اسلامى را برعهده داشته است.
پایان پیام/
نظر شما