قرآن تنها راه رهایی جهان اسلام از بحران است

خبر گزاری شبستان: نبض هر تمدنی با کتاب و اندیشه می تپد، هر تمدنی که این دو را بوسیده و به کناری نهاده، از قافله پیشرفت علمی عقب مانده است. امروز سرنوشت تمدن یونان، مصر، ایران، روم و جهان اسلام که در اعصاری از تاریخ سر بر آسمان می سودند، برای ما عبرت آموز است، هنگامی این تمدن ها رو به افول گذاشتند و گاهی به یک هجوم اقوام بیابانگرد فروریختند که بازار اندیشه ورزی و کتابت را تعطیل کردند. امروز نیز کتاب در کشور ما ارج و قربی بالا پیدا کرده و کسی در اعجاز آن شکی ندارد اما هنوز به آن جایگاهی که باید و شاید دست نیافته است. نامگذاری یک هفته از سال به نام کتاب، تلاشی است برای منزلت بخشیدن بیشتر به این یار مهربان انسانها.

اولین روز هفته کتاب به نام «قرآن، عترت» متبرک شده است که به همین مناسبت با یحیی یثربی، استاد دانشگاه، مترجم و مفسر قرآن درباره چگونگی تحقق شعار این روز یعنی « وحدت حول محور قران و عترت» گفتگو کرده ایم:

_ بسیاری از محققان علوم قرآنی بازگشت به حقیقت آموزه های قرآن را تنها راه وحدت مسلمانان و نجات آنها از بحران هایی می خوانند که امروز گریبانگیر جهان اسلام شده است. این کتاب آسمانی چه برنامه ای برای وحدت مسلمان ارائه می دهد؟

حقیقت مسلم این است که همه مذاهب و فرق اسلامی قرآن را قبول دارند، بنابراین قرآن می‌تواند بهترین وسیله برای تعامل و تفاهم میان آن ها و محور اتحاد مسلمانان باشد. متاسفانه دو مانع اصلی بر سر راه وجود دارد و آن تربیت انسانها و مدیران شایسته است. راه حل این دو مشکل در رجعت دوباره به قرآن و تربیت انسانها در سایه آموزه های این کتاب الهی است. ما شیعبان بر این باوریم که ظهور امام زمان (ع) منوط به وجود 313 یار صالح است و هر لحظه این 313 نفر تکمیل شود، ایشان نیز ظهور خواهند کرد.

_ برای جهانی شدن قرآن و معرفی چهره حقیقی آن در شرایطی که اهانت به مقدسات مسلمانان در غرب به یک امر عادی تبدیل شده چه شیوه ای باید در پیش گرفته شود؟

حضور قرآن در عرصه جهانی منوط به حضور فعال انسان های فهمیده است که جهان اسلام از این حیث ناکارآمد است چرا که مسلمانان با قرآن به صورت آیینی برخورد می‌کنند. مثلا به جای آنکه از قرآن به عنوان یک برنامه و نیروی پشتیبانی برای حرکت انسانی بهره بگیرند تنها از این کتاب در آیین‌ها و مراسم‌ها استفاده می کنند. امروز آنچه از تفرقه، گرفتاری و درگیری ها در جهان اسلام همچون عراق، پاکستان و افغانستان می‌گذرد ناشی از همین بی توجهی به قرآن ناشی می شود. اگر بخواهیم جامعه اسلامی پرچم‌دار توحید در جهان باشد باید نخست آموزه های قرآنی را موبه مو در جهان اسلامی پیاده کنیم. دو سازمان وحدت اسلامی و تقریب مذاهب که وظیفه تلاش برای اتحاد جهان اسلام را برعهده داشته اند، بعد از گذشت چند سال هنوز برای این امر پیشنهادی عملی مبتنی بر قرآن ارائه نکرده اند و فکر می کنم بعد از این هم نخواهند توانست. من در طول این سالها سعی کرده ام خطی از قرآن را ترسیم کنم که جهانیان نیز آن را قبول داشته باشند. خواسته ما از جامعه این است که اجازه بدهند ما به عنوان پژوهشگران قرآنی صریح با آنها سخن بگوئیم. این اجازه را سیاست‌گذاران بالای نظام می‌دهند، اما مدیران میانی و همکاران خودمان نمی دهند. قرآن می‌تواند برای جهانیان صلح، آسایش، امنیت و اعتبار به ارمغان بیاورد اما باید انسانی داشته باشیم که بتواند از این موهبت الهی بهره‌برداری و راحت تر نظرش را مطرح کند.

_ تدوین کتب درسی مبتنی بر آموزه های قرآن مهمترین برنامه کشوری در دانشگاه هاست، به طور مشخص چطور می توان به علوم انسانی بومی رسید؟

_ امروز جامعه ما در حوزه علوم انسانی مسئله ندارد و جامعه‌ای که مسئله ای در آن طرح نمی شود، یعنی حرکتی ندارد. هر کتابی تا زمانی که نیازی به آن نباشد خوانده نمی‌شود و تنها، زمانی که مسئله ای برای فردی پیش می آید به کتاب مراجعه می‌کند. اگر مدیران فرهنگی کشور پی به اهمیت این نکته ببرند و فرصتی ایجاد کنند که موجودی خود را نقد کنیم، بدون شک با صدها مسئله مواجه خواهیم شد. آن وقت ناگزیر خواهیم شد برای حل مسئله‌ها به سراغ کتاب برویم. امروز جوانهای ما می دانند فلان فوتبالیست چند گل زده است، اما خبر ندارند که فلان محقق درباره فلان مسئله چه نظری دارد و این برای جامعه دینی دردآور است.

پایان پیام/