خبرگزاری شبستان: ما در فداکاری و ایثارش ماندهایم...
ما در سیل مهربانیاش غرق شدهایم...
ما در دلدادگی او حیرانیم...
ما در آغوشاش امنترین جای دنیا را یافتیم...
ما در همه راهها نیاز به او را حس کردیم...
ما در نگاه خستهاش عشق و مهر را آموختیم...
ما در طوفانیترین لحظهها به او تکیه دادیم...
ما در همه لحظهها مادر را یافتیم...
زادروز بانویی قدیسه که با نغمههای آسمانی و تسبیح قدسیان همراه بود بهانهای شد تا تلنگری زنیم به ذهنهای خاکخورده و رجوعی کنیم به قلبهایمان تا آن کس که تنها سنگ صبور و عشقی به پهنا و بزرگی گیتی به ما هدیه داد را ستایش کنیم.
مادر واژهای کوچک اما برای وجودی بزرگ است که ایثار، مهربانی، عشق و محبت را با خود به همراه دارد؛ آنقدر بزرگ که واژهها قدرت بیان آن را ندارند، گویند آدمی توان 45 واحد درد را دارد اما زمان تولد، یک مادر 57 واحد درد را حس میکند که با شکستهشدن همزمان 20 استخوان معادل است. و اما فقط مادر است که میتواند این درد را تحمل کند و در نهایت لبخند به لب آورد؛ حس مادری، ننه علیها و استقامت مادرانی همچون شهید روشنها را به ارمغان میآورد؛ حس مادری، مادری را به وجود میآورد که قلبش ارزانی فرزندانش است و نبضاش با فرزندانش تنظیم میشود.
مادران پرنورتر از ستارگانی که ما سالهاست در آسمان رصد کردهایم، میدرخشند.
آری! امروز روز این فرشتگان زمینی است.
آری! مادر شگفتی خلقت! امروز روز توست
حتی اگر یادت کنند و یادت نکنند همچنان در مقام مادر میمانی و عشق را نثار میکنی.
حتی اگر غرولندها را بشنوی با آرامش و مهربانی میگذری که مبادا این فرزند ناراحتی به دل گیرد.
آری امروز روز توست، تویی که تار و پودت از مهربانی بافته شده است، روز تویی که بی هیچ چشمداشتی خواستههای فرزندانت را برآورده میکنی و تکیهگاه همیشگی آنان هستی.
مادر؛ در کودکی پولی نداشتیم برای خرید هدیهای ... گذاشتیم برای جوانی، دیدیم وقتی نداریم و در پیری دیگر تو را نداشتیم اما عجیب آنکه جای تو بدرقه لحظههایمان بود، لحظههای ناب خشم و قهر مادر را نیز میستاییم.
حال پا در بیراهه گذاشتیم، دست به خدا بردیم، دست بیراه را پیش گرفتیم، این مادر بود، غمگین شد و با خشم لبریز از مهربانی راه پرتگاه خطا را بر ما بست و شک نداریم اگر نافرماناش باشیم زخم عمیق و جبرانناپذیری میخوریم.
حال در این روز مقدس که معنویت و نورانیت همه جا را پر کرده یادمان نرود مادرانی که روزگاری چشمانتظار کودکان از بازگشت مدرسه بودند امروز در خانه سالمندان چشمانتظار همین کودکان بزرگشده هستند تا از چشمانتظاریهای بیوقفه در بیاورند اما بسیاری از آنها سالها که حتی این چشمانتظاری را هم ندارند اما با دلهای آسمانیشان فرزندانشان را بخشیدهاند و یادی کنیم حتی با یک دیدار از مادران شهیدی که سالهاست منتظر فرزندانی که بدرقه راه کردهاند تا از این مرز و بوم حفاظت کنند و دیگر بازنگشتند و مادرانی که شهادت را در همه عرصهها چه در جنگ و چه در صلح به فرزندانشان آموختند. اینها همان مادران آزادهای هستند که در تمام زندگی بانوی نمونه اسلام فاطمه (س) را الگو قرار دادهاند.
پایان پیام/
نظر شما