خبرگزاری شبستان//قم
کانون های فرهنگی هنری مساجد نمونه برجسته ای از خواستن و توانستن در عین نداشتن هاست. اگر چند ساعت و یا چند روز در کنار آنها وقت بگذرانی در لحظه لحظه آن درک می کنی که خواستن یعنی همان توانستن؛ اما، چرا، نداریم، امکانات نیست و غیره در این لحظه بی معناست.
در این بین کانون هایی که در مناطق محروم شهرهای زیبای کشورمان فعالیت دارند در مواردی کاستی ها را چندین برابر تحمل می کنند. اینجاست که همت بلند همنوعان ات باعث سربلندی است و می دانی که همه این راست قامتی ها در عین کوران مشکلات و کمبودها تنها از ایمان و عقیده به هدف است که سرچشمه می گیرد…
چنین کانون هایی به جهت واقع شدن در مناطق محروم با جمعیت زیادی از قشری مواجه اند که باید برایشان برنامه ریزی کرد و خوراک فرهنگی آنها را تدارک دید. پس نمی توان به بهانه قرا گرفتن در مسیری مملو از محدودیت ها و داشتن مشکلاتی که کوچکترین آنها نیازهای اقتصادی است از زیر بار مسئولیت شانه خالی کرد. کانون فرهنگی هنری "در مسیر ظهور" یکی از همین کانون های سربلند شهرمان است که توانسته با انتخاب درست مسیر مطمئنی را برای تاثیر مستمر برنامه های خود مشخص کند.
صحبت های امام جماعت مسجد فاطمه الزهرا (س)، مسئول کانون در مسیر ظهور و همچنین فرد نمونه این کانون به خوبی بیانگر موفقیت های این کانون است و مطالعه آن خالی از لطف نیست:
زیبایی برخورد امام جماعت نسل جوان را به حضور در مسجد پایبند می کند
در ابتدای این گزارش به صحبت های امام جماعت مسجد فاطمه الزهرا (س) با سابقه 29 سال حضور در این مسجد گوش فرا می دهیم. او صبورانه به سوال های ما پاسخ می گوید:
حجت الاسلام محمد هاشم ماشاللهی نظر خود را در مورد فعالیت کانون های فرهنگی هنری در فضای مساجد بفرمایید؟ کانونی که در مسجد ما فعالیت دارد به نظر توانسته در بخش های مختلف از امور مربوط به خود خوب عمل کند و حضور پرعلاقه مخاطبان این کانون در فضای مسجد شاهد این ادعاست. حضور نسل جوان در صف نماز اول وقت این مسجد نیز چشمگیر است و به نظرم فعالیت های این کانون در بستر سازی برای این حضور را نمی توان نادیده گرفت.
اعضای هیئت امنا و امام جماعت برخی از مساجد با کانونی ها مشکلاتی دارند، آیا در ارتباط شما با اعضای کانون در مسیر ظهور نیز چنین اختلاف هایی وجود دارد؟ خیر، خوشبختانه ارتباط ما برپایه احترام، تفاهم (در نتیجه مشورت ها) و محبت است و می توانم بگویم افرادی که در این کانون به خدمت مشغول هستند، افرادی بی ریا هستند که با وجود مشکلات فراوان و بخصوص نارسایی های مالی بازهم ثابت قدم در این مسیر ماندگار هستند.
ائمه جماعات چگونه می توانند عاملی برای جذب بیشتر نسل جوان و همچنین عموم مردم به مساجد باشند؟ امام جماعت ها در برخی از مساجد به علت کهولت سن و عدم درک ویژگی های شخصیتی و رفتاری نسل جوان در ارتباط با آنها با مشکلاتی مواجه می شوند. این افراد می توانند با رفتار مناسب، محبت کردن و گوش دادن به حرف های جوان ها و نوجوانان بستر را برای جذب هرچه بیشتر آنها به کانون انسان ساز و سراسر معنویت مساجد فراهم کنند.
به بهانه عضو گیری بیشتر در کانون ها، کیفیت فعالیت ها را فدای کمیت نکنیم
کانون فرهنگی هنری در مسیر ظهور، یکی از کانون های فعال و واقع در محروم ترین و پرجمعیت ترین مناطق استان است که خوشبختانه توانسته هدف گذاری مطلوبی با توجه به نیازهای مخاطبان خود داشته باشند. اباذر جعفری، مسئول این کانون با تاکید فراوان بر نیاز به کار فرهنگی در این منطقه چنین به سوالات پاسخ می دهد:
بفرمایید، از چه سالی فعالیت کانون شما به شکل رسمی آغاز شد و در حال حاضر چند عضو دارید؟ فعالیت های کانون از سال 87 به صورت رسمی آغاز شد و در حال حاضر 50 نفر از علاقه مندان به چنین فعالیت هایی در این کانون عضو ثابت هستند که البته در طول تابستان و برنامه های ویژه ایام فراغت این تعداد رشد قابل ملاحظه ای می یابد.
فکر نمی کنید با توجه به فعالیت کانون شما در منطقه پرجمعیت نیروگاه این تعداد عضو کمتر از حد انتطار است؟ بله، ولی باید در ابتدا مسئله ای را بازگو کنم. در منطقه نیروگاه کار فرهنگی بخصوصی تا کنون صورت نگرفته و حتی در بازدیدی هم که یکی از نمایندگان مجلس از این منطقه داشت، مسئولان بیشتر درخواست ایجاد استخر و یا مواردی از این قبیل را به این نماینده انعکاس دادند. ولی به نظر من ما در این منطقه بیش از هر مسئله نیازمند سرمایه گذاری در مسائل فرهنگی هستیم. نکته مهم همین جاست. در فعالیت های فرهنگی نباید کیفیت آموزش ها را فدای کمیت حضور کرد. در همین راستا بیشتر هدف ما بر تربیت همین تعداد افراد ثابت تحت پوشش در جهت اهداف فرهنگی پیش بینی شده، متمرکز می باشد.
از برنامه های جاری کانونتان برای اعضا بگویید؟ در کنار برنامه هایی که در دیگر کانون ها نیز در حال اجراست، برنامه های خاص دیگری هم داریم. البته یک جمله از امام موسی صدر هست که همیشه الگوی من بوده و تلاش کرده ام در برنامه ریزی های کانون به سوی ظهور نیز به آن مقید باشم. "تربیت نیروی بومی و به کارگرفتن آن در داخل منطقه" این جمله است که به هدف ما در این کانون نیز تبدیل شده است. بحث مربی پروری برای آینده کانون و همچنین تلاش در جهت کادرسازی برای پوشش معاونت های مختلف کانون (همچون معاونت های فرهنگی، تهذیب، ورزشی، تبلیغ، تفریح و معاونت بازرسی کل) از جمله این برنامه هاست و ما در راستای شعارمان تلاش می کنیم تا این نیروها را برای رشد و شکوفایی منطقه خودمان در مسائل فرهنگی به خدمت بگیریم.
برای سال جدید چه برنامه هایی را مد نظر دارید؟ البته ما در سال جدید (به علت تعمیر مسجد فاطمه الزهرا (س)) هنوز فضای مناسبی برای انجام برنامه ها در اختیار نداریم و فعلا برنامه ها به شورای کانون انتقال داده نشده تا برنامه ریزی ها صورت گرفته و بودجه مورد نیاز جهت اجرای طرح های به تصویب رسیده بسته شود. ولی برنامه های کانون بر پایه سه محور اخلاقی؛ اعتقادی و فرهنگی، ورزشی، تربیتی پایه ریزی می شود. در تابستان کلاس های مربی پروری نیز در راستای تامین مربی مورد نیاز جهت آموزش در کلاس های برگزار شده از سوی این کانون نیز برگزار می شود. در قالب این طرح افراد مستعد از بین شرکت کنندگان در طرح های تابستانی شناسایی شده و پس از شرکت در دوره های برگزار شده از توانمندی این افراد در کانون استفاده می شود.
به نظر شما با توجه به رسالت کانون ها و قشر مخاطب آن چگونه می توان نسل جوان را بیشتر به سمت مسجد کانون های فرهنگی و هنری فعال در آن جذب کرد؟ شاه کلید در برقراری ارتباطی خوب بین کانونی ها و نسل جوان این است که ما بتوانیم مسجد را به آنها درست بشناسانیم. مسجد بهترین پتانسیل ها را برای جذب جوانان دارد و لازمه این پیوند محبت است، بارها مشاهد شده که جوان و یا نوجوانی در مراجعه به مسجد و ملاحظه ظرفیت های موجود به این مکان معنوی جذب شده است و تنها در این صورت می باشد که ما هیچ نیازی به تبیلغات برای جذب نسل جوان به سمت مساجد و فعالیت های کانونی نخواهیم داشت.
به نظر شما مهم ترین عامل در ارتباط موفق بین کانونی ها، هیئت امنا و امام جماعت مساجد چیست؟ بهترین راه این است که ما بتوانیم تمام اقشار را با خود همراه کنیم و تنها راهکار در این خصوص تقسیم فعالیت های فرهنگی بین همه و بخصوص تقسیم کار با اعضای هیئت امنای مسجد می باشد، نباید فعالیت را تنها مختص خود بدانیم. مسئولین و اعضای کانون ها باید در موارد متعدد با اعضای هیئت امنا و امام جماعت مسجد مشورت کرده و این حس را به آنها انتقال دهند که می خواهند در امور با هم مشترک عمل کنند.
دوست مسجدی ام راه را برایم روشن کرد
مرتضی، کسی است که می توان او را به عنوان الگویی موفق برای افراد گرفتار به برخی عادت های ناپسند و زیان آور معرفی کرد. او 27 سال سن دارد و تا کلاس اول راهنمایی درس خوانده است. او به شغل گچکاری (که به نوعی یک هنر است) اشتغال دارد. نکته قابل توجه در خصوص مرتضی اعتیادی است که او را از 10 سالگی و در گام های اولیه با سیگار گرفتار کرده و در سال های بعد او را به سمت سوء مصرف مواد مخدر می کشاند. او فراهم بودن بسترهای لازم و همچنین داشتن دوستانی که خود به نوعی گرفتار این مواد بودند را از عمده علت های گرفتاری خود می داند. او که لوح تقدیری هم از کانون در مسیر ظهور دریافت کرده، تبلیغات گسترده را عامل مهمی در موفقیت های بیشتر و جذب مخاطب در سطح وسیع به کانون ها عنوان می کند و در ادامه صحبت هایش را در قالب پاسخگویی به سوالات ما این چنین ادامه می دهد:
چگونه شد که توانستید از اعتیاد به مواد مخدر فاصله بگیرید؟ به نظرم لطف خداوند شامل حال من شد چراکه در آخرین ماه های اعتیادم به سمت استفاده از کراک کشیده شدم و اگر این مسئله ادامه پیدا می کرد دیگر بازگشتی از این مسیر وجود نداشت. من در فرصتی که خداوند در اختیارم گذاشت به احساس خستگی و دلزدگی از مواد رسیدم و از آن مرحله بود که بازگشت به مسیر سلامتی را پیش روی خود دیدم و در حال حاضر پنج سال است که پاک زندگی می کنم.
با کانون فرهنگی هنری مسجد فاطمه الزهرا (س) چگونه آشنا شدید؟ من در کنار دوستانی که باعث شدند تا به اعتیاد گرفتار شوم، دوستی هم داشتم که گاهی به دیدار من می آمد و با دیدن احوالاتم از خدا و ایمان برایم می گفت و در ادامه این دیدارها و گفتگوها بود که فهمیدم ارتکاب به هر عملی که باعث زیان رساندن به جسم انسان شود، گناه است. در ادامه این آشنایی و گفتگوها بحث هایمان به سمت مسجد کشیده شد و دو ماه آخر اعتیادم بود که در خصوص بحث هایمان به باور رسیدم و با این مسجد از نزدیک آشنا شدم. این دوست من از بچه های عضو در کانون است و باعث شد تا ظرفیت گرایش من به سمت مسجد شکوفا شده و از سال 87 با کانون در مسیر ظهور ارتباط بگیرم.
آیا این حضور در کانون تاثیری هم برایتان به همراه داشت؟ بله. چرا که نفس حضور در مسجد مسئله ای است که در جامعه ما به خودی خود برای افراد احترام و جایگاه می آفریند. من به چشم می بینم که در کنار احساس خوب و فرح بخشی که از حضور در فضای کانون در مسیر ظهور به اعضا دست می دهد، این افراد به چشم مردم هم خوب می آیند.
آیا تلاشی برای ادامه راه دوست کانونی خود انجام داده اید؟ چندین بار سعی کردم و خواستم افرادی که با چنین مشکلی دست و پنجه نرم می کنند را با فضای روحانی و شاد مسجد آشنا کنم. حتی در مواردی این ارتباط هم صورت گرفت. به نظرم انسان باید در درون خود گرایش هایی حتی به شکل پنهان به چنین مسائلی داشته باشد تا بتوان این حضور را مستمر کرد. امیدوارم در آینده و با استفاده از ظرفیت های معنوی مسجد و با کمک پروردگار بتوانم، دوستان بیشتری را از مسیر رفتارهای نادرست نجات دهم.
پایان پیام/
نظر شما