به گزارش خبرنگار شبستان، تصویربرداری بخش های مربوط به کوهان از روستاهای دماوند فیلم «سال های حادثه» به تازگی به پایان رسیده و هم اکنون گروه در چند جاده تولید را ادامه می دهند.
تاکنون 60 درصد از این فیلم مقابل دوربین رفته و ضمن اینکه تدوین نیز توسط خود چاری همزمان با تصویربرداری به تازگی آغاز شده است و طی چند روز آینده صداگذار و آهنگساز کار نیز انتخاب خواهند شد.
به گفته چاری در این فیلم صحنه هایی از قیام مردم پیشوای ورامین در 15 خرداد، بخشی از درگیری های خیابانی قبل انقلاب و همچنین ترورها و بمب گذاری های عوامل ضد انقلابی بعد از انقلاب بازسازی شده است.
تصویربرداری تا اواخر ماه جاری به پایان می رسد و با پایان مراحل فنی، این فیلم دوبله خواهد شد.
میرطاهر مظلومی، امیر زریوند، مجید شهریاری، شراره رخام، ثنا صادقی، سیاوش قاسمی، اردشیر کاظمی، فرشید شفیعی، امین نبی الهی، صالح دلدم، محمدرضا رهبری، محمد آزادی، صفر کشکولی، سیدجلال طباطبایی به همراه بازیگر خردسال علیرضا مظفری بازیگران اصلی این فیلم هستند که تاکنون همگی آنان مقابل دوربین رفته اند.
در خلاصه داستان «سال های حادثه» آمده: احمدعلی که کودکی 10 ساله است و پدرش در درگیری های اوایل انقلاب ناپدید شده؛ در یکی از روستاهای ایران زندگی می کند و عاشقانه امام خمینی را دوست دارد. او یکی از آرزوهایش این است که امام خمینی را از نزدیک ملاقات کند و به همین دلیل نامه ای برای امام می نویسد و در آن نامه از دوست داشتن و عشقش نسبت به ایشان سخن می گوید. نامه احمدعلی به دست امام می رسد و امام نیز پاسخ نامه او را می دهد و در جوابش می فرمایند که من هم همه فرزندان ایران زمین را دوست دارم، حتما به دیدن من بیا تا همدیگر را از نزدیک ببینیم. احمدعلی که بی صبرانه منتظر این لحظه تاریخی بود بعد از گرفتن جواب نامه تصمیم می گیرد تا سریع تر به ملاقات امام برود، اما در این میان مشکلات زیادی برایش به وجود می آید و این مشکلات که توسط یکی از عوامل ضد انقلاب روز به روز شدیدتر می شود لحظه دیدار را به تأخیر می اندازد تا اینکه... .
چاری در جشنواره فجر سال گذشته با فیلم سینمایی «صداست که می ماند» حضور داشت.
سایر عوامل اصلی «سال های حادثه» عبارتند از: تهیه کننده: محمد آزادی، نویسنده: ثنا صادقی، مدیر فیلمبرداری: امید رخ افروز، طراح صحنه و لباس: عبدالرضا منتظری، احمد سعادت، طراح گریم: جنان صدفی، مدیر تولید: احسان لواسانی.
پایان پیام/
نظر شما