به گزارش خبرنگار شبستان، دکتر مهدیه الهی قمشه ای، ادیب و شاعر در مراسم بزرگداشت استاد جلال ذوالفنون نوازنده ستار که شامگان یکشنبه 17 اردیبهشت در برج میلاد برگزار شد، درباره شخصیت و سبک موسیقیایی استاد ذوالفنون گفت: امشب گرد هم جمع امدیم که یاد استادی را گرامی بداریم که آدمی را از تنگنای به فراخنای می برد و وقتی که ساز می زد مردم از خود بیخود می شدند و تاثیر به سزایی بر روان آدمی داشت.
وی سپس با اشاره به سابقه آشنایی اش با جلال ذوالفنون و یادآوری خاطرات دوران جنگ و همسایگی با ذوالفنون خاطر نشان کرد: من ایمان دارم امشب ذوالفنون با آن چهره مهربان در جمع ما حضور دارند و به همه خوش آمد می گویند.
وی سپس قطعه شعری را که در وصف ساز ذوالفنون در همان ابتدای آشنایی با وی سروده بود را خواند.
ذوالفنون سازا با می می زنی/راه دلها را چو آسان می زنی
ای زشورت گشته شیرین کام ما/جرعه ای خوش ریختنی در کار ما
مستند اگر ز باده حریفان/ ما مست سه تار ذوالفنونیم
در وصف سماء دلنوازش /ما چون دیگران مستیم،
مستیم نه از شراب انگور / ما مست سه تار ذوالفنونیم
به گفته این شاعر ذوالفنون عاشقی بود که درس عشق می داد و با سازش انسان را به عالم ملکوت وصل می کرد کاش همه بتوانند همانند ذوالفنون عاشق باشند.
وی سپس با اشاره به ویژگی بی نیازی استاد ذوالفنون گفت: ذوالفنون تکرار نمی شود، زخمه ای که با سازش می زد، دیگر تکرار نخواهد شد.
الهی قمشه ای با بیان اینکه ذوالفنون نماد کامل انسان بی نیاز بود، تصریح کرد: من در این سالها شاهد بودم که ذوالفنون به بی نیازی و قناعت مطلق رسیده بود، مصداق کامل آن رندی بود که در دیوان حافظ شیرازی بود، غلام همت آن رند عافیت سوزم/ که در گداصفتی کیمیاگری داند.
پایان پیام/
نظر شما