دکتر اسماعیل آذر از اعضای هفتمین مجمع دوسالانه بین المللی استادان زبان و ادبیات فارسی به خبرنگار شبستان، گفت: برای گسترش زبان پارسی در دیگر کشورها در بدو امر باید به تربیت استادانی پرداخت که بتوانند به غیر ایرانی‌ها زبان پارسی بیاموزند، برنامه دوم تربیت استادانی است که به زبان‌های غیرفارسی مجهز باشند تا بتوانند با اهالی آن زبان همراه شوند و به تدریج مضامین پارسی را بدان‌ها منتقل کنند.
وی افزود: برنامه‌ریزی‌های علمی و کمی برای استادانی که به خارج از کشور اعزام می‌شوند یعنی وقتی یک استاد برای آموزش زبان پارسی به کشوری دیگر معرفی می‌شود باید بداند که چه کار کند و قبل از او چه اتفاقاتی رخ داده است، به گونه‌ای که کار او ادامه کار استادان پیشین باشد.
وی تصریح کرد: تمام استادانی که به خارج از کشور اعزام می‌شوند باید گزارش دقیق کار خود را در مدت اقامت در مراکز مربوط و نیز استاد جانشین اعلام نمایند. علاقه‌مندان زبان پارسی به دوره‌های آموزشی دیده‌اند که سفرهای کوتاه‌مدت به جمهوری اسلامی ایران داشته باشند تا از این طریق بهتر به زبان آشنا شوند ودوره آموزشی در صورت قابلیت فرا گیرند تا بتوانند خود را سفیر زبان فارسی در کشور متبوع‌شان معرفی کنند.
وی یاد آور شد: همچنین نوشتن کتاب‌های قصه و مضامین قابل توجه و ترجمه به زبان‌های دیگر برای مقابله با کسانی که می‌خواهند زبان پارسی یاد بگیرند از دیگر راهکارهاست، در این مورد باید استادان زبان‌آور و زبان‌دان انتخاب شوند و برنامه های تبلیغی مناسب برای توسعه زبان پارسی و سخنرانی در موضوعاتی که جهان پیرامون آن اتفاق نظر دارند مانند موضوعاتی چون افکار مولانا جلال‌الدین بلخی، افکار خیام، سعدی و جز آن تدارک دیده شود.
وی خاطر نشان کرد: در این صورت مهم نیست که فی‌المثل سعدی در چه سالی زاده شده و در چه هنگامی روی در نقاب خاک کشیده است. مهم محور پیام تفکر یک شاعر یا دانشمند و نیز جذابیت‌هایی است که باید بتواند بر غیر ایرانیان که ممکن است مسلک دیگری هم داشته باشند، تأثیر بگذارد.
مدیر و مجری هفتمین مجمع بین المللی استادان زبان و ادبیات فارسی درباره استان مدعو به این مجمع عنوان کرد: استادانی هستند که پارسی تدریس می‌کنند و یا عالم به زبان پارسی هستند، به هر روی افراد دعوت شده کسانی هستند که حضورشان را در ایران به عنوان پیام‌آوران و پیام‌بران مساعد و مفید است.
وی همچنین درباره وضعیت زبان پارسی در دیگر کشورها عنوان کرد: روزگاری کمتر از یک سده، زبان هندیان زبان پارسی بود و نیز آسیای صغیر به زبان پارسی تکلم می‌کرد، اما امروز زبان یکی انگلیسی شده و دیگری مخلوطی از زبان پارسی و ترکیه‌ای است و اگر در این زمینه کار نظام‌مند، سیستمی و دانشگاهی که پایه‌های متقن و محکمی از نظر آموزش نداشته باشد، انجام نشود، بعید نیست که همسایگان ما به همان بلیه‌ای مبتلا شوند که هندی‌ها به آن مبتلا شدند.
وی اظهار کرد: ما باید به جهان پارسی بیندیشیم، مصری‌ها عاشق زبان پارسی هستند و در هر دانشگاهی که واحد اختیاری باشد، جمعیت زیادی از جوانان مصری به سوی زبان پارسی روی می آورند.
اسماعیل آذر ادامه داد: در این‌باره پروفسور خولی، استاد دانشگاه قاهره در کنگره ادبیات پارسی در دمشق به بنده می‌گفت امروز دانشگاه‌های مصر بیش از گذشته به کتاب‌های ادبی پارسی نیاز دارند و تأسفی عمیق می‌خورد که کتاب فارسی در مصر موجود نیست و ارسال هم نمی‌شود تا دوستداران زبان پارسی به این منبع دسترسی داشته باشند.
وی در پایان از استقبال خوب سایت‌ها، روزنامه‌ها و خبرگزاران اصحاب رسانه از برگزاری هفتمین دوسالانه استادان زبان فارسی قدردانی کرد.
پایان پیام/
نظر شما