به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از اداره کل روابط عمومی و امور بینالملل کانون، بیستوچهارمین جشنواره بینالمللی قصهگویی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان از ۲۵ دی ۱۴۰۱ در حال برگزاری است.
حسین بصیریانجهرمی، مدرس دانشگاه در رشته ارتباطات و رسانه در پاسخ به این سوال که آیا واقعا خانواده در کنار رسانه میتواند این رسالت را به درستی برعهده بگیرد و ضرورت قصهگویی در تلویزیون و سایر رسانههای اجتماعی از سوی خانواده احساس شده است، پاسخ میدهد: «این ضرورت از آنجایی نشات میگیرد که کودک را خلاق بار میآورد. رسانههای شنیداری مانند رادیو، از بدو راهاندازی، مولد خلاقیت و تفکر بودهاند. رادیو، رسانه گرمی است که در امتداد حس شنیداری انسانهاست و آنها را بالنده میکند. کودک زبان را ابتدا از طریق شنیدن فرا میگیرد و از همان دوران نخست زندگی، به آواها و جملاتی که اطرافیان و خانواده با هم رد و بدل میکنند، دقت میکند و کم کم آن را فرامیگیرد. پس شنیدن که جزو مهارتهای مهم چهارگانه در فراگیری هر زبان است، اهمیتی خاص و ویژه دارد و برای تفکر و خلاقیت کودک و بازیسازی ذهن او بسیار اهمیت دارد.»
او ادامه میدهد: «ما همیشه شاهد این هستیم که کودک در خلوتش با عروسکها و شخصیتهای ملموس خود به بازیسازی میپردازد. این پرداختها، حاصل همان قصههایی است که میشنود؛ قصههایی که پدران و مادران امروز میتوانند با استفاده از رسانههای ارتباطی همچون پادکستها برای کودک خود پخش کنند. امروز بخش عمدهای از زمان ما در ماشین و یا در راه صرف میشود و این پدر و مادر هستند که میتوانند از این فرصت بهره گرفته و در مسیری که همراه کودک هستند، از طریق فضاهای مجازی و رسانههای اجتماعی او را با قصهها آشنا کنند. این یک امکان است که رسانههای شنیداری به راحتی در اختیار شما میگذارند، فارغ از این که در حال انجام چه کاری هستید میتوانید با آن مواجهه پیدا کرده و امکان خلاقتر شدن و بهتر فکر کردن را و در نتیجه کسب مهارتهای زندگی را به کودک خود هدیه دهید. این امر، پرورش فکر را با خود به همراه دارد و کودک میتواند با اقتباس از آنها در بازیهای روزانه این خلاقیت را پرورش دهد.»
این متخصص رسانه تاکید میکند: «به نظر میرسد این اهمیت از آنجایی پُررنگتر است که کودک امروز، بیشتر در معرض رسانههای دیداری است تا شنیداری. تبلتها، گوشیها و تلویزیونهای هوشمند، همگی از جمله رسانههای دیداری هستند که بیش از رسانههای شنیداری مخاطب دارند. البته که رسانههای دیداری هم مهم هستند و موجب علاقهمندی یا حتی اعتیاد رسانهای میشوند، اما آنچه که در سبد رسانهای کودک باید برایش اهمیت قائل شد، این است که همانطور که ابتدا حس شنیداری را فرا میگیرد تا بعد به تکلم واداشته شود، این اولین مهارت را به خود کودک منتقل و تقویت کنند و پرورش دهند تا بتواند نقش خود را در توسعه ابعاد وجودی و شناختی خود ایفا کند.»
با توجه به آنچه کارشناسان و متخصصان رسانه و اهالی فرهنگ و هنر میگویند، قصهگویی، هنری است برای انتقال تجربیات که رسانههای دیداری و شنیداری به وضوح میتوانند از آن استفاده کنند و در جذب مخاطب گسترده برای رسانه خود از این طریق اقدام کنند.
هرچند پیش از این و در سالهای گذشته، قصه جایگاه خود را در رادیو و تلویزیون داشته است، اما به نظر میرسد امروز، جای خالی آن به وضوح در رسانههای دیداری و شنیداری دیده میشود.
بیستوچهارمین جشنواره بینالمللی قصهگویی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان که از ۲۵ دی ۱۴۰۱ در یزد آغاز شده است، بیستونهم همین ماه به پایان میرسد.
به پایان میرسد.
نظر شما