به گزارش خبرگزاری شبستان،به مناسبت فرا رسیدن اول اردیبهشت سالروز بزرگداشت سعدی شیرازی، از سوی محمدباقر خرمشاد رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی پیام نکوداشتی در این خصوص صادر شد.
متن این پیام به شرح ذیل است:
به نام خدایی که جان آفرید سخن گفتن اندر زبان آفرید
اول اردیبهشت ماه در تقویم فرهنگی ایرانیان همزمان با سالروز تولد شیخ اجل سعدی شیرازی که فرهنگ وران او را بهعنوان استاد سخن میشناسند، یادروز سعدی نام گرفته است.
این نامگذاری نشان از اهتمام ایران در تجلیل از مشاهیر فرهنگی و نقش این شاعر نامدار در فرهنگ و تمدن ایران زمین است.
سعدی یکی از سخنگویان بزرگ و صاحب مکتب فرهنگ ایرانی و زبان فارسی است که از پس گذشت قرنها هنوز هم می تواند از طریق آثار خویش، امکان ارتباط فرهنگی ما را با شرق و غرب عالم بر قرار کند تا از آموزه های او به عنوان معلم عشق و آزادگی بهره گرفته و جهانی زیباتر و انسانی تر بر پا نماییم.
سعدی سفیر انسانیت ، همبستگی و همزیستی است و اشعار او بهترین محمل برای گفت وگوی میانفرهنگی است. زیرا وی در اشعار خود به عالم معنویت ، عرفان وانسان شناسی ورود کرده و به بیان دردها و مشکلات بشریت و ارائه راه حل آن پرداخته است.
گلستان و بوستان دو اثر گرانسنگ سعدی آینههای روشنی هستند که انسان را آنگونه که هست و آنگونه که باید باشد، تصویر کرده و از این رهگذر راه های رسیدن به معرفت را به او می شناساند.
با نگاهی گذرا به درونمایه اغلب اشعار و حکایات سعدی معلوم می شود که وی علاوه بر داشتن طبعی خلاق و برخورداری از قدرت سخنوری و هنر شاعری، خردمندی فرزانه و معلمی راه شناس و آگاه از رمز و رازهای هستی بوده و به سهم خود کوشیده است تا اسرار حیات متعالی و هدفدار انسان را به صورت لطیف ترین تعبیرات، تفسیر کند و فراز و نشیب های راه زندگی را ضمن دستورالعمل های خردمندانه نشان دهد .
آثار این شاعر گرانقدر در سده 16 میلادی در اروپا ترجمه شد و اندک اندک به زبانهای گوناگون برگردانده شد، به گونه ای که هر یک از شاعران فرانسوی، انگلیسی، آلمانی از او تاثیر گرفته و به خلق آثاری پرداختند که بیگمان از نگاه و اندیشه سعدی سرچشمه گرفته بود.
نویسندگانی مانند، « امرسن»، « پوشکین » ، « لافونتن »، « مونتسکو »، « لامارتین » و « هنری ماسه »، از جمله کسانی هستند که ادبیات فارسی را با آثار سعدی شناختند و این آثار گرانبها را در داستان ها و اشعار خود انعکاس دادند.
او در قطعه زیر که مدت ها بر سر در سازمان ملل می درخشید ، جهانی شدن را به این گونه تعریف می کند : بنی آدم اعضای یک پیکرند که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار دگر عضوها ر ا نماند قرار
بی شک سعدی از پیشگامان عرصهای است که اینک پس از گذشت قرن ها ، هنوز جهان به وجود افرادی چون او نیازمند است، او نه یک شاعر که جانمایه یک فرهنگ ، نه یک مصلح که روح یک ملت و نه یک نویسنده که خود، حرمت قلم بود و تاریخ فرهنگ این سرزمین را با نشانهای بایسته خویش آذین بست.
به گزارش اداره کل روابط عمومی و اطلاع رسانی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، امیدوارم با بهره گیری از آثار این بزرگمرد بتوانیم رسالت فرهنگی خود را به درستی به انجام رسانده و از آموزه های این نادره فرهنگ ایرانی - اسلامی در ایفای مسئولیت خود بیشتر بهره گیریم.
به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست
به حلاوت بخورم زهر که شاهد ساقی است به ارادت ببرم درد که درمان هم از اوست
پایان پیام/
نظر شما