زنان قرانی را بهتر بشناسیم

خبرگزاری شبستان : تاریخ جزیره العرب به سه دوره : دوران قوم سباء، دوران جاهلیت و دوران اسلام تقسیم میشود. زن در دوران جاهلیت جایگاهی بس ناگوار داشت. برخی از قبائل از ترس فقر کودکان خود را زنده به گور میکردند . برخی از قبائل دختران را موجوداتی ننگین و فرومایه میدانستند و از شرم ننگ، دختران خود را زنده به گور میکردند.
قران کریم در چند ایه به اداب و سنن انحرافی اعراب اشاره دارد :
وَلَا تَقْتُلُوا أَوْلَادَکُمْ خَشْیَةَ إِمْلَاقٍ ۖ نَّحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَإِیَّاکُمْ ۚ إِنَّ قَتْلَهُمْ کَانَ خِطْئًا کَبِیرًا [١٧:٣١]
و فرزندانتان را از ترس فقر، نکشید! ما آنها و شما را روزی می‌دهیم؛ مسلماً کشتن آنها گناه بزرگی است!

وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُم بِالْأُنثَىٰ ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَهُوَ کَظِیمٌ [١٦:٥٨]
در حالی که هرگاه به یکی از آنها بشارت دهند دختر نصیب تو شده، صورتش (از فرط ناراحتی) سیاه می‌شود؛ و به شدّت خشمگین می‌گردد؛...
﴿٥٨﴾
یَتَوَارَىٰ مِنَ الْقَوْمِ مِن سُوءِ مَا بُشِّرَ بِهِ ۚ أَیُمْسِکُهُ عَلَىٰ هُونٍ أَمْ یَدُسُّهُ فِی التُّرَابِ ۗ أَلَا سَاءَ مَا یَحْکُمُونَ [١٦:٥٩]
بخاطر بشارت بدی که به او داده شده، از قوم و قبیله خود متواری می‌گردد؛ (و نمی‌داند) آیا او را با قبول ننگ نگهدارد، یا در خاک پنهانش کند؟! چه بد حکم می‌کنند!

پیامبر اکرم (ص) در چنین شرایطی بر اعراب فرستاده شد . اسلام محمدی زنان را ارج نهاد و برای ایشان حقوقی فراوان بیان کرد که سالها بعد غرب به برخی از انها توجه کرد و به برخی همچنان دست نیافته است.

قرآن مجید بنحو کنایه بوجود 14 نفر زن اشاره کرده است که برخی از ایشان را با نیکی یاد کرده، در ادامه به انها اشاره اجمالی خواهد شد :
یکم: حضرت حواء : اسْکُنْ أَنْتَ وَ زَوْجُکَ الْجَنَّةَ. 35 سوره بقره
دوم و سوم: زن نوح و زن لوط : منظور از آیه 10 سوره تحریم که میفرماید: ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِلَّذِینَ کَفَرُوا امْرَأَتَ نُوحٍ وَ امْرَأَتَ لُوطٍ .
چهارم: منظور از آیه 11 سوره تحریم که میفرماید: إِذْ قالَتْ رَبِّ ابْنِ لِی عِنْدَکَ بَیْتاً فِی الْجَنَّةِ آسیه زن فرعون میباشد.
پنجم: منظور از آیه 71 سوره هود که میفرماید: وَ امْرَأَتُهُ قائِمَةٌ ساره زن حضرت ابراهیم است.
ششم: منظور از آیه 6 سوره انبیاء که میفرماید: وَ أَصْلَحْنا لَهُ زَوْجَهُ، زن حضرت زکریا است.
هفتم: منظور از آیه 51 سوره یوسف که میفرماید: الْآنَ حَصْحَصَ الْحَقُّ زلیخا میباشد.
هشتم: منظور از آیه 84 سوره انبیاء که میفرماید: وَ آتَیْناهُ أَهْلَهُ، اهل و عیال حضرت ایوب است.
نهم: منظور از آیه 23 سوره نمل که میفرماید: إِنِّی وَجَدْتُ امْرَأَةً تَمْلِکُهُمْ بلقیس میباشد.
دهم: منظور از آیه 27 سوره قصص که میفرماید: إِنِّی أُرِیدُ أَنْ أُنْکِحَکَ، زوجه حضرت موسى است.
یازدهم و دوازدهم: منظور از آیه 2 سوره تحریم که میفرماید: وَ إِذْ أَسَرَّ النَّبِیُّ إِلى‏ بَعْضِ أَزْواجِهِ حَدِیثاً، حفصه و عایشه میباشد.
سیزدهم: منظور از آیه 8 سوره و الضحى که میفرماید: وَ وَجَدَکَ عائِلًا حضرت خدیجه کبرى است.
چهاردهم: منظور از آیه 19 سوره الرحمن که میفرماید: مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیانِ، حضرت فاطمه زهراء میباشد.

سپس خداى حکیم خصلتهاى آنان را شرح داده و فرموده: حضرت حواء توبه کرد، چنان که در سوره اعراف، آیه 22 میفرماید: قالا رَبَّنا ظَلَمْنا.
راجع بشوق آسیه میفرماید: رَبِّ ابْنِ لِی عِنْدَکَ بَیْتاً.
در باره مهمان‏نوازى ساره میفرماید: وَ امْرَأَتُهُ قائِمَةٌ راجع بعقل بلقیس میفرماید: إِنَّ الْمُلُوکَ إِذا دَخَلُوا قَرْیَةً. در باره حیاء زوجه حضرت موسى میفرماید:
فَجاءَتْهُ إِحْداهُما تَمْشِی عَلَى اسْتِحْیاءٍ.
راجع باحسان حضرت خدیجه کبرا میفرماید: وَ وَجَدَکَ عائِلًا فَأَغْنى‏.
در باره نصیحت و اندرز بعایشه و حفصه در آیه 32 سوره احزاب میفرماید: یا نِساءَ النَّبِیِّ لَسْتُنَّ تا آنجا که فرموده: وَ أَطِعْنَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ.
راجع بعصمت حضرت فاطمه اطهر در آیه 61 سوره آل عمران میفرماید:
وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ.

خداى رؤف ده خصلت را بده نفر زنانى که نام آنان بدین شرح است عطا فرموده:
1- توبه حضرت حواء 2- زیبائى ساره زوجه حضرت ابراهیم علیه السّلام 3- حفاظ زوجه ایوب که نامش: رحبه بود 4- احترام آسیه زن فرعون 5- حکمت زلیخا زوجه حضرت یوسف 6- عقل بلقیس زوجه حضرت سلیمان 7- صبر مادر حضرت موسى که نامش: بر خانه بود .مورّخین براى مادر حضرت موسى علیه السّلام نامهاى متعددى نقل کرده‏اند بدین شرح: ابن اثیر در جلد یکم تاریخ خود، صفحه 169 مینگارد: نام مادر موسى: یوخابد، یا: نوخایل، یا نوخابک بود.8- برگزیدگى را نصیب مریم مادر عیسى نمود9- رضایت و خوشنودى را حضرت خدیجه داشت 10- علم و دانش را نصیب فاطمه زوجه مرتضى على نمود.

خداى رؤف دعاى ده نفر را مستجاب نموده بدین شرح:
1- در سوره و الصافات، آیه 75 میفرماید: حضرت نوح ما را خواند و ما اجابت نمودیم.
2- در سوره یوسف، آیه 32 میفرماید: خدا دعاى یوسف را مستجاب نمود و مکر و حیله زنان را از او رد کرد.
3- در سوره یونس، آیه 89 راجع بحضرت موسى و هارون میفرماید: دعاى شما مستجاب شد.
4- در سوره انبیاء، آیه 88 میفرماید: دعاى یونس را مستجاب کردیم.
5- در سوره انبیاء، آیه 84 در باره حضرت ایوب میفرماید: ما دعاى او را مستجاب نمودیم.
6- در سوره انبیاء آیه 90 راجع بحضرت زکریا میفرماید: ما دعاى وى را اجابت کردیم و حضرت یحیى را بدو عطا نمودیم.
7- در سوره مؤمن، آیه 60 در باره مخلصین میفرماید: دعا کنید تا مستجاب نمایم.
8- در سوره نمل، آیه 62 راجع به افراد مضطر و ناچار میفرماید: أَمَّنْ یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ.
9- در سوره بقره، آیه 186 در باره دعاى بندگان نیکوکار میفرماید: یا محمّد! هر گاه بندگان من از تو سؤالى بکنند من اجابت مینمایم.
10- در سوره آل عمران، آیه 195 در باره حضرت فاطمه اطهر و امیر المؤمنین على میفرماید: خدا دعاى ایشان را مستجاب نمود.

رئیس توبه‏کنندگان چهار نفر بودند بدین شرح:
1- حضرت آدم، چنان که در سوره اعراف، آیه 22 از قول وى میفرماید:
گفتند: پروردگارا! ما بنفس خود ظلم کردیم إلى آخره.
2- حضرت یونس، چنان که در سوره انبیاء، آیه 87 از قول او میفرماید:
بار خدایا! تو پاک و منزه هستى و من از ستمکارانم.
3- حضرت داود، چنان که در سوره ص، آیه 42 میفرماید: داود بخاک افتاد و توبه کرد.

4- فاطمه اطهر، چنان که در سوره آل عمران، آیه 191 میفرماید: آن‏ افرادى که فاطمه هم یکى از آنان بود در حال نشستن و ایستادن بیاد خدا هستند.

 چهار نفر از زنان نیکوکار خائف و ترسان شدند بدین شرح:
1- آسیه زن فرعون که از طرف فرعون دچار انواع و اقسام عذاب شد چنان که در سوره تحریم، آیه 11 از قول وى میفرماید: که گفت: پروردگارا! یک خانه‏اى نزد خود در بهشت برایم بنا کن.
2- حضرت مریم که از مردم گریخت، چنان که در سوره مریم، آیه 23 از زیر آن درخت ندا کرد: محزون و افسرده مباش.
3 و 4- خدیجه کبرا و فاطمه زهراء، زیرا وقتى خدیجه با رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله ازدواج کرد زنان قریش از وى کناره‏گیرى نمودند و فاطمه اطهر میگفت: آیا پدر من پیامبر خدا نیست، آیا فرزندان خود را حفظ نمیکند.

رئیس گریه‏کنندگان هشت نفر بودند بدین شرح:
1- آدم 2- نوح 3- یعقوب 4- یوسف 5- شعیب 6- داود 7- فاطمه 8- امام زین العابدین.
حضرت امام جعفر صادق علیه السّلام میفرماید: فاطمه زهراء بقدرى براى پیامبر اسلام صلى اللَّه علیه و آله گریه کرد که اهل مدینه متأذى شدند و به وى گفتند: تو ما را بعلت کثرت گریه ناراحت کردى، یا شب گریه کن یا روز! لذا فاطمه از مدینه خارج میشد و روى قبر شهداء گریه میکرد.
ابو نعیم (بضم نون و فتح عین) در کتاب: حلیة الاولیاء و گروه دیگرى از اهل تسنن از پیامبر اعظم اسلام روایت کرده‏اند که فرمود: زنان بزرگ عالم چهار نفرند 1- مریم دختر عمران 2- خدیجه دختر خویلد 3- فاطمه دختر حضرت محمّد 4- آسیه زن فرعون.
ابن عباس گفته: فاطمه اطهر از همه آنان افضل است.

پینوشت: زندگانى حضرت زهراء ع و امام حسن ع، علامه مجلسى- ترجمه محمد جواد نجفى‏، انتشارات اسلامیه

ردا

پایان پیام/