بازگشت به زندگی پاک با یاری امداد

خبرگزاری شبستان-خراسان جنوبی: اعتیاد به مواد مخدر یک نوع بیماری است که عوارض جسمی و روحی مختلفی را برای فرد مصرف کننده به وجود می آورد. اعتیاد به انواع مواد در جوامع امروزی یکی از بزرگترین مشکلات اجتماعی، اقتصادی و بهداشتی است که فرد و جامعه را از جنبه های مختلف به خود درگیر کرده و به ورطه نابودی می کشاند. متاسفانه بیماری اعتیاد به قشر خاصی از جامعه مربوط نیست و افراد مختلف را با فرهنگ، ثروت و سطوح علمی متفاوت درگیر می کند.

با تعدادی از اصحاب رسانه و پرسنل و مددکاران کمیته امداد امام خمینی(ره) خراسان جنوبی مهمان خانواده‌ای می شویم. سرپرست خانواده که یک بانوی بهبود یافته است با خوشرویی پذیرای ما شده و ما را به داخل منزل هدایت می کند. احساس غریبی را از چشمانش می‌خوانم؛ کمی در خود مچاله شده است اما لب که به صحبت باز می کند مانند بذری سر از خاک بیرون می‌آورد و از گذشته های نه چندان دورش می‌گوید.

متولد سال 1356 است و دارای سه فرزند. همسرش را در سال 1383 از دست داده و تنهایی، غم و اندوه باعث کشیده شدن او به سمت مواد مخدر شد. در این مسیر نه تنها خود که دو فرزندش هم در مسیر اعتیاد قرار گرفته و معتاد شدند.

بغض اجازه صحبت به او نمی‌دهد. کمی آب می‌خورد و به یاد روز و شب‌های گذشته آهی کشیده و می‌گوید: در ابتدا به بهانه های مختلف ناراحتی، درد و... هفته‌ای یکبار مواد مخدر مصرف می کردم و این روند مصرف کم کم به روز و ساعت کشیده شد تا جایی که هر نوع مواد مخدر سنتی و صنعتی را به جز کوکائین مصرف کردم. نداشتن حامی و خانواده در کنارمان باعث شد دو فرزندم هم به دلایل مختلف سر درد و... به سمت مواد مخدر گرایش پیدا کنند.

پدرم با اعتیاد ما به شدت مخالف بود و همیشه مرا سرکوفت می زد علی‌رغم میل باطنی یکی از روزها با سه فرزندم به منزل پدری رفتیم زمستان بود و هوا به شدت سرد. پدر با دیدن ما دوباره شروع به نصیحت و... کرد و اما در آن برهه زمانی تنها مواد برای من مهم بود. بدون درنظر گرفتن صحبت پدر مشغول استعمال مواد مخدر شدم و همین خونسردی باعث رنجش پدرم شد تا جایی که نیمه شب زمستانی با وجود بارش باران ما را از منزل بیرون کرد.

زن تنها به همراه سه فرزند در خیابان، نمی‌دانستم چکار کنم اما از آن جا که خداوند همیشه دستم را گرفته بود نه مچم را، بار دیگر به یاری مان شتافت. همین طور که زیر باران می لرزیدیم خانواده ای به ما نزدیک شدند با آن ها گرم گرفتم و پس از مدتی دل خانواده به حال فرزندانم سوخت و ما را آن شب به منزلشان بردند.

او که از زمان پاکی اش پنج سال و 15 روز می گذرد، با یادآوری این خاطره مدتی ساکت شده و با بغض ادامه می دهد: خدا را شاکرم که در زمان حیات پدر توانستم این مواد افیونی را ترک کرده و غمخوار پدر در بستر بیماری باشم.

وابستگی شدید به مواد

گریزی به خاطرات سال‌های دور زده و می‌گوید: پرسنل کمیته امداد امام خمینی(ره) بارها برای بردن من و فرزندان به کمپ به دخمه منزل نما که در آن ساکن بودیم آمدند اما من به بهانه های مختلف سرباز می زدم. وابستگی به مواد آنقدر شدید بود که برای فرار از ترک مصرف، منزل را تغییر می دادم اما پس از مدتی آدرس منزل را پیدا می کردند، بارها با دیدن مددکاران کمیته امداد از در و پنجره فرار می کردم.

به اذعان لیلا؛ شیرین ترین خاطره اش رفتن او و دو فرزندش به کمپ برای ترک مواد است. او در حالی که لبخند بر لب دارد، یادآور می شود: در یکی از روزها که پس از بازگشت به منزل متوجه مددکاران کمیته امداد امام خمینی(ره) درب منزل شدم دیگر راهی برای فرار نبود و وقتی از من خواستند لباس و وسایل مورد نیازم را برداشته و با آنها به کمپ بروم بهانه خوردن نهار را آوردم در حالی که می خواستم برای آخرین بار مواد تهیه شده را مصرف کنم. مددکاران از ساعت 9 صبح تا حدود یک بعد از ظهر در حیات منزل ماندند تا من به اصطلاح آماده شوم. دیگر راه فراری نداشتم به همین دلیل پس از مصرف مواد راهی کمپ شدم.

لیلا این بیمار بهبود یافته از اعتیاد ضمن تشکر از پرسنل و مددکاران کمیته امداد امام خمینی(ره) ماندگاری و پاک ماندن در مسیر را حائز اهمیت دانسته و می گوید: دو ماه در کمپ بودم و پس از پاکی تحت حمایت شدید مالی، عاطفی و... کمیته امداد قرار گرفتم و حال می فهمم لذتی که در پاکی است در مواد مخدر نیست.

او که سختی های گذشته باعث شده در زمان بیماری از ترس گرایش دوباره به مواد، دارو و قرص استامینوفن ساده هم مصرف نکند، می افزاید: نواقص در نور ناپدید می شود و با ترک اعتیاد از تاریکی به روشنایی رسیدم.

تکدی گری

برای خرید مواد مخدر به اجبار به سمت تکدی گری کشیده شدم. یکی از روزها با حالی ناخوش با چادری سوخته، پاره و دمپایی لنگه به لنگه با رنگ های قرمز و سفید از منزل خارج شده و به تکدی گری رفتم پس از بازگشت به منزل فرزندانم به وضعیت ظاهری من می‌خندیدند اما برای من تنها چیز مهم، خرید مواد و استعمال آن بود.

در آن برهه زمانی من فقط خودم را می دیدم و هیچ توجهی به فرزندانم نداشتم تا جایی که متوجه رفتن آن ها به مدرسه و... نمی شدم چرا که تا ساعت 12 ظهر خواب بودم و نمی دانستم فرزندانم صبحانه، نهار و شام چه می‌خورند.

بار دیگر دست‌هایش را به سوی آسمان بلند کرده و می گوید: پاک شدن از اعتیاد، یک معجزه است و حال می فهمم چه خساراتی را به فرزندانم وارد کردم. یکی از روزها که برای تهیه مواد به سمت منزل ساقی رفتم، ساقی از من خواست دوباره برای تهیه مواد دخترم را بفرستم متأسفانه به دنبال سو استفاده از من و فرزندانم بودند که لطف خداوند همیشه شامل حال من و فرزندانم بود و هیچ مشکلی برای ما پیش نیامد.

او در طول صحبت بارها و بارها از پرسنل و مددکاران کمیته امداد امام خمینی(ره) تشکر کرده و می گوید: پس از ترک مواد با حمایت کمیته امداد منزل و مکان مصرف را تغییر دادم و هر وقت تنها شده و احساس خطر برای گرایش مجدد به مواد را داشتم خود را به مددکاران می رساندم و آن ها هم مانند خانواده خود پذیرای ما بودند.

او که اینک بیش از پنج سال از پاکی اش می گذرد، پرستار فردی سالمند است، دختر بزرگش دانشجوی روان شناسی بوده و ازدواج کرده است و دو فرزند دیگرش با او زندگی می کنند او دیگر لیلای سال های گذشته نیست بلکه به فردی توانمند تبدیل شده است و خود به عنوان فعال فرهنگی و مشاور به کمک افراد معتاد می رود چراکه خود درد نداری، بی‌محبتی و... را چشیده است.

در حاشیه بادید از این خانواده،‌ مدیرکل کمیته امداد امام خمینی(ره) خراسان جنوبی با اشاره به شناسایی این خانواده به عنوان خانواده آسیب پذیر می‌گوید: پس از اقدامات در حوزه مشاوره و مددکاری امداد، ایجاد انگیزه در این خانم برانگیخته شد و سپس حمایت سلامت و تغییر محل سکونت، تأمین وسایل ضروری زندگی و پس از آن توانمندسازی خانواده و ایجاد اشتغال در دستور کار قرار گرفت.

محمد عرب با بیان اینکه اعتبار خاصی برای اعتیاد نداریم و بهزیستی و شبکه بهداشت و درمان با کمیته امداد همکاری می کنند،‌ می افزاید: فرد آسیب دیده از سوی کمیته امداد به بهزیستی معرفی شده و بهزیستی فرد را برای درمان و ترک اعتیاد به کمپ معرفی می کند.

به گفته وی برای این خانواده تاکنون 205 میلیون تومان هزینه شده است به این ترتیب که برای ساخت مسکن، این خانواده  100 میلیون وام گرفته و 105 میلیون تومان هم امداد هزینه کرده است در حالی که اگر فرد بخواهد برای ساخت و ساز مجزا ورود کند بیش از این رقم هزینه می شود.

وی می افزاید: برای ودیعه مسکن این خانواده 30 میلیون تومان در قالب تسهیلات از سوی کمیته امداد پرداخت شده است.

عرب می گوید: اولویت ما ساخت مسکن است و با توجه به دریافت یکصد میلیون تومان، کمک ها را به این سمت سوق داده می شود و پس از تحویل مسکن در صورت نیاز به این مددجو کمک خواهد شد.