خبرگزاری شبستان_ فرهنگ و ادب: در میان چهار سریال اصلی شبکه های سیما ویژه نوروز 91، مجموعه تلویزیونی «فراموشی» تنها اثری بود که محوریت آن به طور کامل براساس مناسبات عید قرار گرفته و قصه آن همخوان با حال و هوای دید و بازدید عیدانه طراحی شده بود، اما مهمترین نکته ای که در آسیب شناسی این موضوع در کانون توجه جای گرفت، پرداختن به رفتار پسندیده صله رحم بود. چیزی که جامعه امروز از آن غافل مانده است در این سریال در بستر قصه ای شیرین با مایه های کمدی، تلخی زدایی شد و ضمن سرگرم کردن مخاطبان به بیان مفهوم و آموزه های اخلاقی نیز پرداخت.
حاج محمود قصه فراموشی با بازی محمد کاسبی نمادی از برخی والدین ایرانی است که پس از فقدان همسر، در فراغ فرزندانش نیز می سوزند. درونمایه این روایت به ویژه با افشای ماهیت اصلی فرزندان او که هریک جایگاهی متزلزل و زندگی آشفته ای دارند، سوزناک تر هم می شود، اما نویسندگان با وقوف بر این پتانسیل، از در طنز وارد شده و مناسبتی بودن اثر را به خوبی لحاظ کرده اند. در انتخاب گروه بازیگران هم تلاش شده چهره هایی به کار گرفته شود که پیش زمینه کمدی دارند و هریک با ورود خود و ارائه بازی طنزآمیز، طراوتی به ساختار قصه می بخشند.
در واکاوی شخصیتی هر یک از این افراد نیز کدهایی ظریف لحاظ شده تا مایه های شوخی و خنده وسعت یابد. مثلاً کاراکتر رضا داودنژاد اگرچه در نگاه نخست به دلیل فعالیت های هرمی خود، فردی مطرود از حیث پایگاه اجتماعی است.
این شخصیت بی پولی و ورشکستگی خود را با ماجرای بامزه کارت خوان و کارت اعتباری عاری از موجودی اش پنهان می کند و یا از هراس آگاه شدن پدرش نسبت به واقعیت حال و روز او، هر لحظه به دروغ و دغل تازه ای متوسل می شود. در این بین کاراکتر برزو ارجمند گرفتار وضعی به مراتب مضحک تر است. او قضیه ازدواج خود را از پدر سنتی اش پنهان کرده و خود را نزد او یک کارگردان مطرح جا زده که با پرویز پرستویی و حتی لئوناردو دی کاپریو هم عکس یادگاری دارد!
در بخش های نخست سریال و چنین ماجراهایی، این سوال به ذهن متبادر می شود که چرا حاج محمود به راحتی خام فرزندانش شده و ادعاهای آنان را به راحتی می پذیرد. پاسخ این سوال نیز در قسمت های پایانی برای جلوگیری از لو رفتن قصه نهفته شده تا پایانی مثبت و منطقی را رقم بزند.
فراموشی همچنین از حیث آنکه در شبکه استانی پایتخت تولید شده، از نمایش سکانس های خارجی از جو نوروزی تهران غافل نشده است و بخش هایی از آن در جغرافیا و مناظر دیدنی این کلانشهر می گذرد. نکته ای که قطعاً باید در مجموعه های تولید شده در شبکه تهران مدنظر و توجه قرار گیرد.
درباره موسیقی سریال هم می توان ترانه محسن یگانه را به عنوان یکی از پرمخاطب ترین خوانندگان پاپ کشور جزو نقاط عطف آن دانست. خصوصاً که تم ترانه نیز، هم راستا با مفاهیم مستتر در قصه است و کارکردی متناسب دارد.
اما از نگاهی دیگر، فراموشی را می توان اینگونه نیز مورد ارزیابی قرار داد. فراموشی با توجه به آنکه پخش نوروزی برای آن پیش بینی شده، بهتر بود با شوخی های بیشتری همراه می شد. به ویژه که حضور بازیگران طنزی چون داودنژاد، ارجمند، فلامک جنیدی، سحر جعفری جوزانی و مهران رجبی نیز این قابلیت را ایجاد می کرد. طنازی این شخصیت ها در بستر این قصه که مملو از موقعیت های کمدی است می توانست به شکل گسترده تری کاربرد پیدا کند.
پایان پیام/
نظر شما