خبرگزاری شبستان_ رشت، مهری شیرمحمدی؛ «طرح شهرسازی در بوسار رشت»، عنوان خبری است که ۱۸تیر ۱۳۵۱، در یکی از نشریات محلی منتشر شد. با دقت در محتوای این خبر متوجه می شویم، در چنین تاریخی، کلنگ احداث شهرکی در رشت به زمین زده می شود که اکنون یکی از مناطق رشت به لحاظ بالا بودن ارزش معاملات ملکی است. در این خبر آمده است:«طرح عظیم شهرسازی در بوسار رشت در منطقه عمل طرح طی مراسم پرشوری آغاز شد و اولین کلنگ عملیات ساختمانی آن بوسیله عون جزایری استاندار گیلان بزمین زده شد. در این مراسم آقای اسداله رشیدیان مدیرعامل طرح شهرسازی بوسار نمایندگان مردم رشت در مجلس شورای ملی مدیران کل و مسئولان سازمان های اداری و انتظامی استان بانوان گروهی از مهندسین و آرشیتکت های طرح نمایندگان مطبوعات و عده کثیری از طبقات مردم حضور داشتند.»
به گفته یک رشت پژوه، در آن زمان دو روزنامه «طالب حق» و «طلوع اسلام» درباره اهمیت ساخت این شهرک و تغییر آن بر سیمای رشت مطالبی می نویسند و آن را جزو افتخارات مرکز استان می دانند.
«روبرت واهانیان»، می افزاید: به‌جز جزایری، استاندار گیلان در مراسم کلنگ زنی شهرک، «اسدالله رشیدیان»، سرمایه گذار ساخت شهرک و از سرمایه گذاران مطرح آن زمان کشور و«علی آبادی» طراح و تیم سازنده او حضور داشتند. به گفته این معمار، از عنوان خبر بر می‌آید که نام این شهرک ابتدا «بوسار» بوده و بعدا تغییر می کند. شاید دلیل آن مجاورت با محله بوسار رشت بود. اما در شهریور ماه همان سال، مدیریت شهری با درج اطلاعیه ای، از شهروندان می خواهد نام های پیشنهادی خود را برای این شهرک تازه تاسیس اعام نمایند. با پایان زمان فراخوان و در ۱۵شهریور و همزمان با سالروز مبعث پیامبر(ص) نام «گلسار» جایگزین «بوسار» می شود. (روزنامه بازار ۱۹شهریور۱۳۵۱)
به گفته واهانیان، کسی که نام گلسار را برگزید، نخواست نامش عنوان شود و جایزه هیات داوران را نیز به آسایشگاه خیریه معلولین و سالمندان رشت اهدا می کند. شهرک گلسار که وسعت آن یک میلیون و ۷۰۰ هزار مترمربع ثبت شده برای سکونت ۱۵ هزار نفر طراحی شده بود. این شهرک به سه مرکز تقسیم می شود؛ ۱ هزار و ۵۰۰ خانه تک ویلایی و ۱ هزار و ۷۰۰ آپارتمان که به مرور زمان به مردم فروخته می شود. البته علاوه بر واحدهای مسکونی، در طرح شهرک، یک باب مسجد، درمانگاه، دبیرستان دخترانه و پسرانه و چند فروشگاه درنظر گرفته شد. در طرح شهرک، عرض خیابان ها ۴۵ متری در نظر گرفته شد و فضای سبز دو طرف خیابان، درختانی کاشته شد که اکنون این چنارهای بلند، جزئی از هویت شهرک گلسار است.
شهرک گلسار که امروز جزو گرانترین منطقه شهری است، روزگاری محل دپوی زباله های رشت بود. روزنامه های سال ۴۲، شکایت اهالی پل بوسار را چاپ کرده اند که از ریخته شدن زباله و نخاله برای پرکردن زمین های باتلاقی و اتصال جاده اصلی به زمین های مجاور بوسار گله دارند. به گفته نویسنده کتاب«رشت شهرباران»، «شهرک گلسار که زمانی زمین های گود آن، محل دپو و دفن زباله های رشت بود، از اواخر دهه چهل مورد توجه بخش خصوصی قرار گرفت. آبادانی گلسار در سرآغاز با ساخت و ساز خانه های ویلایی شروع شد و رشت نو نام گرفت.»
محمود نیکوییه به استناد مجله دنیای جدید(۱۶خرداد۱۳۳۵) می نویسد:«اراضی بوسار واقع در شمال شهر رشت از حیث خنکی هوا و داشتن درخت های زیبا و نزدیک به مرکز شهر، دارای موقعیت بی‌نظیری است. زمین های این ناحیه به نام رشت نو به قطعات ۱۰۰ و ۵۰۰ متری تقسیم و با برق مستقل و آب چاه آرتزین و خیابان بندی مدرن به فروش می رسد...»
نیکوییه می افزاید: «بنا به نوشته عملکرد استانداری، تا پایان سال ۱۳۵۱، حدود ۷۰ درصد از کارهای شهرسازی گلسار به پایان رسیده بود و در بیشه زار گسترده ای در شمال رشت، یک شهر زیبا و نمونه در حال شکل گرفتن بود. تا قبل از انقلاب مجتمع آپارتمانی کاکتوس در گلسار ایجاد شد و با ایجاد مجتمع های تعاونی مسکن و تاسیسات شهری دیگر، در بعد از انقلاب، گلسار روبه توسعه بیشتر رفت.»
وی درباره خیابان کشی های گلسار هم می گوید: «به موازات خانه سازی در طرح شهرسازی گلسار اقدامات وسیعی نیز برای خیابان کشی، آسفالت، اگوسازی و جدول بندی طرح انجام شده است.
بنا به نوشته روزنامه بازار یکی از ویژگی های طرح شهرسازی گلسار این است که شبکه خیابان بندی طرح به تقاطع زیادی برخورد نمی کند و در اکثر خیابان های اصلی گلسار که دارای عرض ۳۰- ۲۴ و ۱۶متر و کوچه با عرض ۱۱متری می باشد، چراغ قرمز نصب نخواهد شد و شبکه ترافیک به صورت مطلوب و اساسی درآمده است.» مجسمه اسب ماهی با صدف های دور حوض ، امروز نمادی از چهارراه گلسار شده است. این مجسمه به عنوان یکی از المان های قدیمی رشت در آذرماه سال ۱۳۹۹ در فهرست اثار ملی ثبت شده است.
نظر شما