به گزارش خبرگزاری شبستان، جذابیت و زیبایی نمود اراده ملت ها به آن است که این رخداد درست زمانی شکل می گیرد که در تصور کسی نمی گنجد که بتوان استبدادهایی که به قوت کاخ ها سر به آسمان کشیده اند روزی پایین بیفتند اما در اوج این ناباوری کوچکترین شعله بهانه ای می شود برای درگرفتن سوزنده ترین آتش ها که می تواند به یکباره تمام نیروها و قوای جمع شده طاغوت ها را در هم شکند.
طارق طیب محمد بن بوعزیزی (29 مارس 1984 - 4 ژانویه 2011) دستفروش تونسی بود که در 17 دسامبر 2010 در اعتراض به توقیف کالاهایش و تحقیری که یک مأمور زن شهرداری به او روا داشته بود خود را در مقابل ساختمان شهرداری به آتش کشید.
در این زمان هیچ کس تصور نمی کرد نام بوعزیزی به عنوان یکی از شجاع ترین ها در مجله ها چاپ شود و اقدام او آغازگر انقلابی در تونس شود که به حکومت 23 سالهٔ زین‌العابدین بن علی بر این کشور پایان بخشید.
انقلاب مردمی در تونس حادثه‌ای بی‌همتا در جهان عرب است که راه را برای تحولات عمیق دیگری در شمال آفریقا باز می‌کند و کل دولت‌های عربی را در مقابل وضعیت نوین و پیچیده‌ای قرار داد که برای بسیاری از دولت‌ها ناشناخته است.
جنبش مردمی در تونس در درجه نخست نشان داد که حمایت همه جانبه دولت‌های غربی از بن علی هیچ تضمینی برای ادامه حکومت نیست.
حوادث سال گذشته ، چنان سریع و شگفت‌انگیز بود که سرویس‌های امنیتی غرب را پشت سر گذاشت.
بن علی در 48 ساعت آخر حکومت خود، از عبارت معروف ژنرال دوگل استفاده کرد و خطاب به مردم تونس گفت: من شما را فهمیدم.
این عبارت همان گونه که دوگل را از سقوط نجات نداد، مردم تونس را به تحول در دیدگاه رئیس جمهوری متقاعد نکرد. تعهد وی به کاندیدا نشدن در انتخابات 2014 و سپس انحلال دولت و پارلمان نیز نتوانست تغییری در مردم ایجاد کند.
دولت‌های غربی متحد تونس هم اکنون ریاکارانه از احترام به انتخاب مردم این کشور سخن می‌گویند، ولی همه اعتراف دارند که سرکوب امنیتی شدید در تونس نتوانست مانع از انفجار مردم شود.
آتشی که فارغ التحصیل بی‌کار تونسی به بدن خود کشید و جان خود را بر سر آن از دست داد، فورا به سراسر تونس گسترش پیدا کرد و به‌تدریج به پایتخت رسید. بیکاری و حذف یارانه مواد سوختی و غذایی انگیزه‌های اصلی انقلاب مردم تونس معرفی شد، ولی اینک روشن می‌شود که نظام تک حزبی و سیستم امنیتی و شیوع فساد میان مسئولان و نادیده گرفتن فرهنگ مردم عوامل اصلی در ورای اعتراضات مردمی است.
نرخ بالای بیکاری در میان جوانان تحصیل‌کرده تونسی موجب بروز نگرانی‌هایی در زمینة گرایش احتمالی این جوانان به گروه‌های رادیکال شده بود. برخی احتمال پدید آمدن موجی از مهاجرت را مطرح می‌ساختند، اما با توجه به قدرت امنیتی و نظامی رژیم بن‌علی، هیچ کس پیش‌بینی وقوع تظاهرات و شورش‌های گسترده را نمی‌کرد.
مسئله دیگر سطح بالای فساد در ساختار سیاسی تونس به خصوص در میان نزدیکان بن‌علی و برادران همسرش، لیلی طرابلسی بود. هر چند سطح فساد در تونس در قیاس با کشورهای منطقة عربی چندان بالا به نظر نمی‌رسد، اما تمرکز فساد در ارکان قدرت از یک سو و هویدا بودن فساد نخبگان حاکم برای مردم تونس از سوی دیگر، نارضایتی و خشم تونسی‌ها را با توجه به شرایط بغرنج اقتصادی کشور دو چندان ساخت. طبق گزارش شفافیت بین‌الملل، تونس در سال 2010، از نظر سطح فساد در بین 180 کشور رتبه 59 را داشت.
در بیشتر دولت‌های عربی، رهبران، داوطلبانه و در تغییری دمکراتیک قدرت را واگذار نمی‌کنند. بیشتر این رهبران یا به مرگ طبیعی یا با کودتا قدرت را از دست می‌دهند و کشورشان را با آینده‌ای تاریک وا می‌نهند.
بن علی متحد آمریکا و فرانسه در شمال آفریقا، ساعت‌ها در فضای مدیترانه سوار بر هواپیما دور زد تا شاید جایی برای نشستن پیدا کند؛ ولی پاریس وی را نپذیرفت و او ناچار شد همچون عیدی امین، دیکتاتور اوگاندا، در عربستان سعودی فرو آید.
دیگر هیچ کدام از دیکتاتورهای متحد آمریکا و فرانسه و غرب اطمینانی به آینده خود ندارند. غرب منفعت‌پرست همه آنها را تنها می‌گذارد. برای دولت‌های غربی کرانه شمالی مدیترانه مهاجرت مستعمره‌نشنیان سابق کرانه جنوبی و گسترش اسلام‌خواهی نگرانی اصلی است.
عامل اقتصادی نقش آغازگر اعتراضات مردمی را بازی کرد و با گسترش اعتراضات، مخالفت با دیکتاتوری و مطرح ساختن مطالبات سیاسی (عامل سیاسی)، در صحنه مطرح شد.
همچنان که گفته شد، لغو آزادی‌های سیاسی که با توجیه اولویت رفاه و بهبود وضع اقتصادی تونسی‌ها صورت گرفت، نه تنها به بهبود اوضاع اقتصادی کشور نینجامید بلکه رشد قابل توجه نرخ بیکاری که با رشد سطح سواد جوانان تونسی همراه بود، تیرگی صحنة اقتصادی تونس را در سال‌های منتهی به انقلاب 2011، بیشتر کرد.
هرچند تظاهرات با جرقه‌ای اقتصادی آغاز شد اما بلافاصله پس از گسترش این اعتراضات به خارج از سیدی بوزید، مطالبات سیاسی از جمله محدود کردن دوره‌های ریاست جمهوری، آزادی زندانیان سیاسی، آزادی بیان و آزادی رسانه‌ها مطرح شد.
عامل دیگری که تأثیر قابل توجهی بر پیروزی انقلاب تونس داشت، نقش رسانه‌ها بود. جوانان تونسی از این رسانه‌های اینترنتی برای سازماندهی تظاهرات بهره می‌گرفتند.
چه چیزی این روزها در تونس در حال پیشروی است؟
خدیجه ارفئویی، عضو موسسه دموکرات زنان تونس و برنده جایزه سیمون بولیوار و عضو تحقیقات توسعه سازمان عفو بین الملل هشدار داد که آفت هایی می تواند انقلاب تونس و همچنین دولت روی کار آمده را از اهداف انقلاب دور کند و خواسته های مردمی را نادیده بگیرد.
در این باره باید یادآور شد که نفرت ریشه ای از دیکتاتوری بن علی و خانواده اش مانع آن شده است تا آنها به کشور بازگردند و محاکمه شوند و این همان چیزی است که می تواند عدالت و حقانیت دولت به روی کار آمده را به زیر سئوال ببرد.
از سویی دیدار با سران حماس به عنوان جنبش محبوب فلسطینیان مشخص کردن خط مشی "منصف المرزوقی" رییس جمهور و "حمادی الجبالی" نخست وزیر کشور بسیار به جا و مناسب بود.
بازماندگان بن علی که در کشتار مردم و زندانی شدن برخی نقش داشته اند باید مجازات شوند و به دست فراموشی سپرده نشوند.
در این باره باید خاطر نشان کرد رنج هایی که بسیاری در دوران بن علی کشیده اند همچون بیاناتی که وزیر آموزش و پرورش اعلام کرد نباید نادیده گرفته شود و آنها ارج نهاده شوند.
مردم تونس می خواهند سرزمین شان به جای زندانی کردن زنان نقاب دار، مردم مخمور از شراب را زندانی کند. مردم ضرب و شتم شده از سوی پلیس راهی دانشگاهها شوند و درس بخوانند.
مردم تونس باور دارند که دموکراسی و اسلام در کنار هم جای دارند من یک مسلمان هستم با آن متولد شدم و می میرم اما اسلامی که امروز در تونس آمده هرگز مرگ ندارد و زنده می ماند.
به گزارش ابزروراتور، با شیوه ای که تونس در پیش گرفته دوستان او دشمن شده اند و بریده شدن دست استعمارگری دشمنان خطرناکی را بری تونس بوجود آورده است.
در این باره با هوشیاری و بازنگری ارزش های دینی می تواند تونس را از آفت ها و دسیسه های دشمن نجات دهد.
رهبران دینی باید آزادی و تحقق خواسته های مردمی را تضمین کنند و در راستای آنها گام بردارند در حالی که دوست را از دشمن بشناسند و داشته ها را فدای اهداف کنند و به هدر ندهند.
پایان پیام/
نظر شما