نوعی پاسداری ذهنی در« جسم خاکستری» اتفاق می‌افتد

شهبازی با بیان اینکه نوعی پاسداری ذهنی در فیلم جسم خاکستری اتفاق می‌افتد، گفت: این فیلم تاریکی ندارد و رنگ‌های آن روشن است اما حس بسته بودن و تنگنا برای مخاطب تداعی می‌شود .

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، سمانه شجاعی، در نشست نقد و بررسی پویانمایی های کلاغ، خرچنگ و جسم خاکستری که در سالن کنفرانس کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برگزار شد، به عنوان کارگردان جسم خاکستری گفت: ما وقتی به دندانپزشکی می‌رویم انتظار داریم با ما با احترام برخورد شود اما و حس قربانی شدن پیدا می کنیم. من همیشه سوالم بود که دندان‌هایی که از ما کنده می‌شود هیچ است یا بخشی از ما هستند. این سئوالات باعث شد که داستان فیلم جسم خاکستری را بنویسم.همه چیز در این فیلم مشخص و درباره درد و رنج است.

 

بر اساس این گزارش ، فاطمه شکیب‌حسینی در مورد این فیلم عنوان کرد: خانم شجاعی جهانی دارد که خیلی ایرانی نیست او زبانی دارد که دائم به شکل و بی‌شکلی و  به زشتی و دیگر موارد فکر می‌کند. این فیلم نوعی زاویه دید در زاویه دید است.

 

مهر داد فراهانی  با بیا ن اینکه  فیلم جسم خاکستری برای من نکات قابل ملاحظه‌ای داشت، افزود:  فیلم که شروع شد فضای خشن دندانپزشکی که تضادی هم با موسیقی اثر داشت مرا یاد فیلم سرب انداخت.حرکت دوربین که انگار بیماران در آن دائم پاییده می‌شوند شبیه ایده فوکو است درباره جامعه‌ای که طرد شده و دارد مدام پاییده می‌شود. 

                                                       

رامتین شهبازی، مدرس و پژوهشگر نیز در این نشست اظهار داشت: : نوعی پاسداری ذهنی در فیلم جسم خاکستری  اتفاق می‌افتد. این فیلم تاریکی ندارد و رنگ‌های آن روشن است اما حس بسته بودن و تنگنا برای مخاطب تداعی می‌شود 

 

فاطمه شکیب‌حسینی در مورد فیلم خرچنگ با بیان اینکه کارهای شیوا صادق ‌اسدی خاص است، تصریح کرد: وی  هنرمندی درون‌گراست که آثارش عمق بسیاری دارد.آثار او نوعی معادل تصویری جریان سیال ذهن است و در همه آنها داستان وجود دارد. فضای ذهنی و سوررئال در آنها دیده می‌شود و روایت شخصی اوست .

 

این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه کودک فیلم در جهان خصمانه‌ای است که گویی آن را دوست دارد، بیان کرد: انیمیت کلاسیک در آن اتفاق نمی‌افتد و در فضای انیمیشنی هستید که در هر فریم تصاویر تغییر می‌کند.جهان ذهنی فیلمساز در این فیلم خیلی مشهود است .

 

فراهانی به عنوان منتقد در مورد فیلم خرچنگ اظهار داشت: خرچنگ انتخاب جالبی است چون نوعی حیوان منزوی و گوشه‌گیر است. ما دائم می‌بینیم که پسر فیلم پرده‌ها از رو به رویش کشیده می‌شود و دوستانش او را پس می‌زنند.تصاویر و مولفه‌هایی فیلم، ایرانی نیست و بیشتر فضاهای مدارس انگلیسی را تداعی می‌کند.

 

رامتین شهبازی  در مورد خرچنگ خاطرنشان کرد:  آسیب‌پذیری کاراکتر در این فیلم خوب نمایش داده شد. نشان می دهد نسبت به جامعه‌ای که مذکر و از جنس خودش هستند می‌خواهند او را سرکوب کنند. در فیلم حتی رنگ‌های روشن را هم چرک می‌بینیم و این تصویر به درستی ارائه شد، گویی افراد با زدن ماسک به همان حیوانات تبدیل می‌شوند و به همان چیزی که در ذاتشان هست، می‌رسند.

 

کد خبر 1180627

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha