خبرگزاری شبستان، گروه اندیشه: «رساله توحیدیه و معادیه» اثر آیت الله محمدرضا کلباسی اشتری و تصحیح و تحقیق آیت الله احمد کلباسی اشتری به همت مؤسسه بوستان کتاب در ۱۲۸ صفحه منتشر شد.
مؤلف در جای جای کتاب‌ها و رسائل خود همواره بر استفاده همزمان از معارف وحیانی و آموزه‌های عقلی تأکید داشته است، تا اندیشه‌های دینی را به شکل جامع و علمی تبیین نماید.
محقق این اثر در تصحیح و تحقیق اثر مذکور، تمام آیات و روایات و شواهد مختلف را اعراب گذاری، مأخذیابی و ترجمه کرده است.
ساختار اثر
اثر حاضر در دو بخش «مفتاح النجاح فی شرح دعاء الصباح» و «نهج النجاه» تشکیل شده است. مؤلف در رساله اول شرح و معانی لغات و معارف نهفته در دعای صباح (منسوب به امیرالمؤمنین علیه السلام) پرداخته است؛ در این رساله، امام ابتدا با تبیین ولایت کلیه الهیه و توضیح اسراری از وحدانیت ذات ذوالجلال، معارفی را از دردگاه ربوبی درخواست می‌نمایند. سفارش امام برای قرائت این دعا در صبحگاهان بوده، زیرا ساعت بین الطلوعین، وقت توزیع ارزاق مادی و معنوی بین آدم‌ها است. البته مؤلف ابتدائاً در باب آداب و شرایط دعا مطالبی تدوین کرده و سپس به شرح دعا پرداخته است.
در رساله دوم که راه نجات آخرت نام گذاری شده، تبیین استدلالی معاد با تمسک به آیات قرآن کریم و احادیث اهل بیت (ع) است. مؤلف در این راستا از معارف عقلی نیز در اثبات معاد بهره برده است.
برشی از اثر
مرگ؛ قیامت صغرا
بعضی علما فرموده اند: موت، قیامت صغراست؛ چنان که در حدیث است: الْمَوتُ، الْقیامَة؛ مَنْ ماتَ، فَقَدْ قامَتْ قیامَتُهُ»؛ و هر چه در قیامت کبراست، از برای او نظیری و شبیهی است در قیامت صغرا؛ قیامت کبری عبارت است از موت تمام آنچه در عالم کبیر است؛ و هر چه در عالم کبیر است، نظیر و شبیه آن در عالَمِ صغیر موجود است. پس هر گاه که منهدم و خراب شد عالَمِ بدن شما به سبب مرگ، محقق می‌شود مفاد آیه: «إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا».
ترسیم قیامت کبرا
و هر گاهی دو استخوان‌های شما - که به منزله کوه‌های عالَمِ بدن شماست – خاک شد، درست می‌شود معنای «اذا دکت الارض دکا».
و تاریک شد خورشیدِ قلب در وقت جان کندن، صدق می‌کند «إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ».
و هر گاه باطل شد حواس ظاهر و باطن شما، ظاهر می‌شود مفاد آیه شریفه «وَ إِذَا النُّجُومُ انکَدَرَتْ».
و هرگاه شکافته شود دِماغ و مغزِ سر به واسطه بیرون آمدن جان، نمایان می‌شود مفاد آیه «إِذَا السَّمَاءُ انشَقَّتْ»؛ زیرا که آسمانِ تو شکافته شده است.
و هرگاه جاری شد از هول مرگ اشک چشمان شما و عرق پیشانی شما، بیان می‌شود مفاد آیه «وَ إِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ».
و هر گاه متفرق و پراکنده شود قوا و اعضای شما، پس به تحقیق که محشور شده است وحوش شما: «وَ إِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ».
و هرگاه روح مفارقت کرد از بدن، و امتداد و کشش پیدا نمود بدن، ظاهر می‌شود نمونه «وَ إِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ وَأَلْقَتْ مَا فِیهَا وَتَخَلَّتْ».
پس به محض آمدنِ مرگ، برپا می‌شود قیامت، پس فوت نمی‌شود از قیامت کبرا چیزی در این قیامت.
نظر شما