خبرگزاری شبستان:دوستی فرهیخته بنام آقای کاملی دارم که گاهی اوقات به همراه فرزندش علی آقا که جوانی اهل مطالعه بود به دیدن من می‌آمد اما درنوروز 1387 او هدیه‌ای به من داد که برایم بسیار با ارزش بود، هدیه بارزش این دوست دیرینه ترجمه 11جلدی «الغدیر»علامه امینی بود که من از دوران نوجوانی علاقه عجیبی به این اثر داشتم.
این اثر که با ویراستاری دکتر «علیرضا میرزا محمد» بسیار جذاب و خواندنی شده بود واقعا مرا خوشحال کرد و تعطیلات آن سال فرصت مناسبی برای مطالعه آن شد. در آن روز‌ها من فرصتی داشتم تا کتاب الغدیر را به خوبی مطالعه کنم و البته با مطالعه هر جلد این اثر یک آفرین نثار دکتر میرزا محمد می‌کردم که واقعا روی این اثر زحمت کشیده بود. مخصوصا با مقدمه جالبی که در ابتدای جلد اول این اثر نوشته بود.
باید بگویم من هنوزدکتر میرزامحمد را از نزدیک ندیده‌ام اما بسیار دوست دارم که او را از نزدیک ببینم و این آفرین‌ها را از نزدیک نثارش کنم زیرا واقعا روی این اثر زحمت کشیده است.
اما در آن سال ما هر جا که برای دید و بازدید می‌رفتیم من دل از الغدیر نمی‌کندم و کتاب زیر بغل دید و بازدیدهای عید را انجام می‌دادم در میهمانیها هم هر وقت فرصتی می‌شد بعد از سلام احوال پرسی چند صفحه‌ای از کتاب را می‌خواندم و آنقدر از این خواندن لذت می‌بردم که حد نداشت تا آنجا که می‌توانم بگویم نوروز سال 1387 واقعا به من خوش گذشت.
در اینجا به همه کسانی که این اثر را مطالعه نکرده‌اند توصیه می‌کنم یکبار هم که شده با این دریای بی‌کران معارف اسلامی آشنا شوند و آن را مطالعه کنند از امواج خروشان آن بهر‌ها گیرند.
پایان پیام/
نظر شما