به گزارش خبرگزاری شبستان از بجنورد،
فیلم کوتاه با جریانی نو و هدفمند و در درون با بیانی سریع و کاملا حرفه ای جریان های اثرگذار را نمود می دهد و سینماگران و علاقه مندان بسیاری را در حال حاضر به سوی خود کشانده است و به اذعان بسیاری از متخصصان و کارشناسان عرصه سینما فضایی برای جوانان هنرمند و نیز مبتدیان این عرصه فراهم آورده تا گام های سریعتری را برای خلق آثار بلند سینمایی ارزنده بردارند. از سویی بن مایه یک اثر سینمایی چه بلند و چه فیلم کوتاه متن و فیلمنامه آن است.
خوشبختانه این روزها شاهد برگزای جشنواره منطقه ای سینمای جوان در استان خراسان شمالی هستیم و فیلمسازان جوان ساخته های سینمایی کوتاه خود را برای رقابت، نقد و بررسی عرضه کرده اند. در این راستا و به دلیل اهمیت فیلمنامه به عنوان عنصری مهم در تولید یک اثر ارزشمند و هنری گفتگویی کوتاه با "عزیزالله حاجی مشهدی"، منتقد فیلم و مدرس سینما که درایام برگزاری جشنواره به عنوان مدرس کارگاه فیلمنامه نویسی به این استان سفر کرده است انجام دادیم که در ذیل می خوانید:
*چه مشکلات عمده ای در فیلمنامه نویسی وجود دارد؟
جریان فیلمنامه نویسی نیز همانند سایر رشته ها و شاخه های هنری مثل داستان نویسی، نمایشنامه نویسی، فیلمسازی، تدوین و تنظیم هر نوع محصول فکری خلاقه، متاثر از شرایط و احوال اجتماعی از یکسو وضعیت خاص سیاست گذاری های مسئولان هدایت و نظارت در مراکز رسمی و دولتی از سوی دیگر است.
به نظر می رسد در شرایط کنونی، تقریبا مشکل حاد و دست و پاگیری که خلاقیت های فردی یک فیلمنامه نویس را خدشه دار نماید، وجود ندارد گاهی نویسندگانی حتی با عبور از مثلا خط قرمز های پذیرفته شده، با استفاده از زبانی نمادین و آمیخته به کنایات و اشارات مختلف، حرف دلشان را در قالب گفت و گوها و افکار بسیاری از شخصیت های اصلی یا فرعی فیلمنامه خود بیان می کنند و بر زبان می آورند. چیزی که در حال حاضر مشکل عمده فیلمنامه نویسی ماست، نبود ایده های بکر و تازه و یا نداشتن نگاه نو در پرداختن به برخی ایده های تکراری است.
مهم تر از همه اینها، جذابیت نیز عنصر فراموشی شده در اکثر فیلمنامه ها است که در مجموع، به دلیل فقدان عنصر تعیین کننده برانگیزاننده بودن یک "ایده"، نتیجه کار فیلمنامه نویس را به اثری کم رمق، بی جان و گاه حتی خنثی، جلوه می دهد.
از اینها گذشته، خلاء عوامل موثری چون، ضرورت تحقق و پژوهش و همچنین آموزش و فراگیری اصولی پذیرفته شده و کلاسیک و دانشگاهی فیلمنامه نویسی در کار بسیاری از کسانی که به این رشته روی آورده اند، به کیفیت کارهای آنان، لطمه ای انکار ناپذیر زده است.
*تاثیر جشنواره بر فیلمنامه نویسی را چگونه می بینید؟
به نظر من، جشنواره ها، به عنوان میدان رقابتی سالم، تنها فراهم کننده یک موقعیت مناسب برای فیلمنامه نویسان به ویژه جوانان و چهره های نو آمده و نا آشنا به حساب می آید که می تواند در وجه ایجاد انگیزه، برای تداوم و پی گیری کارهایشان موثر باشد.
اما، تأثیر اصلی چنین جریان هایی، برگزاری کلاس ها، دوره های فشرده و کارگاه های آموزشی است که می تواند در کنار ایجاد انگیزه های مناسب، به آنها اصول اساسی فیلمنامه نویسی را نیز آموزش دهد.
*برای تقویت فیلمنامه نویسی جوانان چه راهکارهایی پیشنهاد می کنید؟
پیش از هر کاری، یک فیلمنامه نویس جوان باید با خواندن داستان، رمان و فیلمنامه و تماشای فیلم های تولید شده در گونه های مختلف، با نمونه های نوشتاری یا تولید شده آثار سینمایی به خوبی و به طور دائم ارتباط برقرار کند و مهم تر از همه، با عناصر مهمی چون پژوهش و تحقیق و نیز آموزش و یادگیری دانسته های تازه توجهی جدی و مستمر نشان دهد.
*«شخصیت پردازی» در فیلم های به نمایش درآمده این جشنواره ها را چگونه یافته اید؟
شخصیت پردازی، یکی از حساس ترین و کلیدی ترین مراحل کار فیلمنامه نویسان است که البته در مرحله نگارش فیلمنامه با ساز و کار مشخص انجام می پذیرد. در شخصیت پردازی است که ما با ویژگی های جسمی، صوری و ظاهری یک شخصیت محوری از یکسو و با خلقیات و شرایط روحی او از سوی دیگر آشنا می شویم.
به نظر می رسد که در بسیاری از فیلم های به نمایش درآمده، برخی از فیلمسازان یا بهتر است بگویم برخی از فیلمنامه نویسان به اندازه کافی به شخصیت های محوری و اصلی فیلمنامه های خود نزدیک نشده اند، حضور ناشناخته های فراوانی در وجود شخصیت های ایشان دیده می شودکه با همان پیچیدگی و ابهام به تماشاگران فیلم ها نیز معرفی شده اند که برقراری ارتباط با چنین شخصیت هایی را برای مخاطبان فیلم ها، دشوار می سازد. خلق شخصیت، همانند قلب و روح و سلسله اعصاب فیلمنامه است که اگر با دقت و هوشمندی، شکل نگیرد، بر روند شکل گیری رویدادهای و حوادث نیز تاثیری مستقیم بر جای می گذارد.
پایان پیام/
نظر شما