متدگریزی به ویژگی نقاشان دیواری ایران تبدیل شده است

به گزارش خبرگزاری شبستان، محمد علی بنی اسدی در دومین روز از نشست تخصصی این دوسالانه سخنرانی خود را با این پرسش آغاز کرد که چرا نقاشی دیواری می کشیم؟ آیا هدف بالا بردن سطح ذهنیت مخاطب است یا پاک کردن آلودگی های شهر منظور سازمان زیباسازی از کشیدن نقاشی دیواری است؟
 

این استاد دانشگاه در توضیح بیشتر صحبت های خود به بررسی دلایل ترسیم نقاشی دیواری بعد از انقلاب پرداخت و گفت: زنده نگاه داشتن تاریخ و ستودن قهرمانی ها ،نهادینه کردن ایده ها و آرمان ها ،آموزش برای زندگی بهتر، کاهش آلودگی های بصری و تزئین فضای شهر از جمله دلایل کشیده شدن نقاشی دیواری در کشورهای مختلف است.
 

او ادامه داد: در ایران هم تقریبا این روند البته بدون نگاه کارشناسی و زیبایی شناختی ادامه داشت. در حقیقت در بسیاری از آثاری که بعد از انقلاب روی دیوار های تهران و سایر شهرها شکل گرفت؛ از آثار نقاشی دیواری مکزیک تقلید شد، در مکزیک پس از انقلاب نقاشان شروع به کشیدن نقاشی دیواری برای حفظ مفاهیم انقلابی خود کردند اما در ایران این نوع از نقاشی ها بومی نشد.
 

بنی اسدی به نقاشی های دیواری بزرگراه رسالت حد فاصل پل سیدخندان تا میدان رسالت اشاره کرد و توضیح داد: ساکنان این منطقه عمدتا به طبقه متوسط و گاه طبقه پایین تر از متوسط تعلق دارند. در بین این نقاشی ها استفاده از درخت به شکل ساده سازی شده بسیار زیاد است و گاهی اوقات نیز نقاش سعی کرده مفهومی سورئال به درخت بدهد، اما در بسیاری موارد، نقاشان موفق عمل نکرده اند.
 

این هنرمند صحبت های خود را اینگونه ادامه داد که اصولاً نقاشی دیواری را مسافران از داخل ماشین با شعاع دید وسیع تری می بینند، بنابراین نقاش دیواری باید به همه این موارد و جزییات توجه کند.
 

او تصریح کرد: نقاشان مکزیکی که نقاشان ما بعد از انقلاب از آن ها تقلید کردند دارای متولوژی هستند اما در ایران ما شاهد متدگریزی نقاشان هستیم. سیکوروس نقاش معروف مکزیکی معتقد است: "تصاویر را باید جایی از ساختمان کشید که با معماری ساختمان هماهنگی داشته باشد و ذهن مخاطب را درگیر کند. رنگ ها باید ساده باشد و هماهنگی بین طرح و رنگ و معماری و مخاطبانی که در معرض اثر قرار می گیرند وجود داشته باشد."
 

استاد دانشگاه هنر با بیان اینکه شهرهای ما از گرافیک مدرن خالی است، خاطرنشان کرد: در گذشته معماران با استفاده از سنگ فرش ها،کتیبه ها ،کنده کاری‌ها و کاشی کاری‌ها شهرها را نه تنها تزیین می‌کردند، بلکه هویت ایرانی را به آن ها می بخشیدند. امروزه معماران ما فاقد این دانش هستند.
 

بنی اسدی همچنین به نقاشی دیواری مدارس اشاره کرد و گفت: نقاشی دیواری مدارس به خصوص غیراتفاعی ها از پرهرج و مرج ترین نقاشی ها هستند. هر مدیری هر نقشی را که دوست دارد، بر دیوارهای مدرسه می‌کشند، بدون آنکه سطح درک دانش آموز را در نظر بگیرند. معتقدم باید سازمان زیباسازی با در نظرگرفتن یک سری بن مایه ها برای این آثار آن ها را سامان دهی کند.
 

پایان پیام/