به گزارش خبرنگار شبستان، غلامرضا امامی از دوستان خانوادگی سیمین دانشور امروز 21 اسفند در مراسم تشییع بانوی ادبیات ایران که در مقابل تالار وحدت برگزار شد، گفت: به چه کسی سلام کنم به سیمین که نماد ادبیات سرزمین ایران است و این ملک را به زیبایی واژه ها جاودان ساخته است، آمدن من به این مراسم به خواست خانواده دانشور صورت گرفت و به همین دلیل اکنون در جمع شما هستم.
امامی بیان کرد: در روزهای آخر حیات همچنان انگشتر جلال در دست سیمین بود و پیوند مهر این دو برقرار بود، سیمین با آن پیکر استخوانی در روزهای آخر حیات عکس جلال را روبرویش گذاشته بود.
به گفته وی، سیمین لبریز از مهربانی، دانایی، عشق به میهن و سنت جاودان این سرزمین بود.
دوست خانوادگی سیمین دانشور در ادامه سخنان خود اظهار داشت: در خیابان عشق، کوچه دل، میان بن بست ارض و سما، خانه ای است که جلال برای سیمین ساخته است و هنوز این خانه همچون خانه دل ما پایدار مانده است، سیمین این خانه را رها نکرد این خانه خانه خودش بود و خانه دل ماست.
امامی با تاکید بر حفظ خانه سیمین دانشور تصریح کرد: تاریخ اجتماع و ادب سرزمین ایران در خانه سیمین است، آرزو دارم این خانه حفظ شود و برای نسل بعد و آیندگان ما بماند.
وی با بیان اینکه امروز سیمین به دیدار جلال می رود، یادآور شد: سیمین در دل جان و فرهنگ ما زنده است و امروز به دیدار جلال می رود و صفی از اهل قلم به پیشواز وی می آید، ما از این بانوی بزرگوار باید دانایی دلداگی به مردم و یک دل بودن را بیاموزیم.
این دوست خانوادگی سیمین دانشور در ادامه بریده ای از داستان سووشون بعد از شهادت یوسف، قهرمان مقاوم داستان خواند: «گریه نکن خواهرم در خانه ات درختی خواهد رویید و درختهایی در شهرت و بسیار درختان در سرزمین ات و باد پیغام هر درختی را به درخت دیگر خواهد رسانید و درخت ها از باد خواهند پرسید، در راه که می آمدی سحر را دیدی به مزار سیمین دانشور درخت ادب شاخ و برگ خواهد داد و نسل ما شاهد باروری آن خواهند بود.»
گفتنی است، در مراسم تشییع پیکر سیمین دانشور که امروز ساعت 10 در مقابل تالار وحدت برگزار شد بهمن دری معاون فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و جمع کثیری از نویسندگان مترجمان و استادان دانشگاه حضور داشتند.
پایان پیام/
نظر شما