راه نجات ما بازگشت به مفاخر و ادبیات درخشان مان است/ نظامی؛ اخلاقی ترین شاعر فرهنگ ما

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، « مهدی محبتی» امروز شنبه 21 اسفند در مراسم بزرگداشت حکیم نظامی گنجوی که به همت موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران با همکاری سازمان جهاد دانشگاهی در تالار کمال دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران برگزار شد، گفت:مکتب نظامی ، مکتب عشق، محبت و نشاط است. راه نجات ما فرهنگ و بازگشت به مفاخر و ادبیات درخشان مان است. امزو بعد از 40 سال به این تنتیجه رسیدیم که یکی آمده می خواهد نظامی را از ما بگیرد.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه نظامی اخلاقی ترین شاعر فرهنگ ماست، عنوان کرد: درک درونی ما انقدر باید رشد کرده باشد که بدانیم شاعرانی چون نظامی شاخصه های بزرگی برای فرهنگ ما هستند. خیلی ها مخزن الاسرار را دوست دارند اما مخزن الاسرار اوج کار نظامی نیست. نظامی بعد از آن رشد کرد و خسرو شیرین را نوشت و می گوید عشق، اصل عالم است.

این نویسنده و محقق تصریح کرد: امیدوارم موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران و دانشگاه ها کار در مورد نظامی را آغاز کنند. تفاخرات فرهنگی اگر بوق و صدا باشد راه به جایی نمی برد وقتی تاثیرگذار خواهد بود که اثری خلق شودو بدانیم چرا حرف نظامی هنوز خریدار دارد. وقتی به رستگاری فرهنگی می رسیم که مثل نظامی همه ساحت های زندگی را ببینیم و چند صدایی فرهنگ را بشنویم.

محبتی اظهار داشت: تنها چیزی که قدرت را مهار می کند، خرد و عشق است. این امر فهم و درک متقابل می خواهد . باید برگردیم به فرهنگی که زایش خود را از درون دارد. می توانیم به شادی برسیم نه با پول، شهرت و هیاهو بلکه باید به سنتی که داریم برگردیم.

این نویسنده با بیان اینکه 40 سال است که نظامی را در هیچ دانشگاهی مطرح نکردیم، افزود: چند مقاله در مورد نظامی و مولانا نوشتیم؟همین الان می توانیم از نظامی حرف بزنیم؟ عده ای با تعصب می گویند نظامی خارج اخلاق و دین است که این مساله را هیچ عالم برجسته ای قبول ندارند.

این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه نظامی منحصر به فرد است، خاطر نشان کرد: متدولوژی نظامی یکی از مواردی است که باعث خاص بودن اوست. خیلی ها از صورت نظامی تقلید کردند اما به متدولوژی او دست نیافتند و ریزه کاری های او را ندیدند. نظامی به این نتیجه رسید که همه حرف های ما روایت است و روایت ها هم با هم فرق دارد. پس باید به همه منابع رجوع کرد و آنها را بررسی کرد.   

بر اساس این گزارش، « محمد رضا ترکی » در این مراسم گفت: در یک هفته اخیر شاهد اتفاقات خوبی در مورد نظامی هستیم. یک غیرت علمی و یک تعصب به معنای مثبت در مراکز علمی و دانشگاهی دارد نمود می یابد. دانشگاه ها مکلف این مساله شدند. این مساله نشان می دهد هویت ملی ارزشمندی که در دانشگاه ها هست دارد نمود پیدا می کند.

این استاد دانشگاه اظهار داشت: کشور از این لحاظ که مفاخری زیادی دارد از آنها غافل است. به عنوان مثال در شهر قم در هر خیابان و کوچه ای امامزاده است و در کنار امامزاده ها شخصیت های علمی و بزرگی دفن شدند.  اگر این افراد جای دیگر بودند، دیده می شدند اما در سایه و پرتو حضرت معصومه(ع) هستند و دیده نمی شوند.

وی ما بیان اینکه بزرگان علم و ادب و عرفان زیادی داریم، تصریح کرد: این باعث شده که از آنها غفلت کنیم و جایگاه آنها را نشناسیم. در چنین وضعیتی کسانی پیدا می شوند و برای مفاخر ما شناسنامه به نام خودشان صادر می کنند. یکباره به خود می آییم و احساس می کنیم به تاریخ و فرهنگ ما ستم شده است.

این نویسنده، شاعر، محقق و پژوهشگر بیان کرد: عده ای می خواهند هویتی برای خود جعل کنند. امان از پیشینه ضعیف و بی تاریخی که گروهی را واردار می کند دست اندازی به تاریخ و فرهنگ دیگران داشته باشند. متاسفانه برای حفظ هویت و فرهنگ خود و دچار کم کاری هستیم. به عنوان مثال در مقبره الشهدای تبریز بزرگانی خفته اند که اگر جای دیگر بودند برایشان چه ها که نمی کردند. این نمی شود که یک نفر بیاید اشعار نظامی را ترجمه کند و بخواهد با این کار این شاعر را به آن کشور نسبت دهد.

دکتر ترکی با اشاره به اینکه نگاه ما به بزرگان فراقومی است، گفت: ما به دید انسانی به بزرگان خود نگاه می کنیم. نظامی در چارچوب یک ملت و قوم و زبان نمی گنجد. نظامی به طور روشن خود را معرفی کرده است و گفته دهقان فصیح پارسی زاد. نظامی تاکید کرده به زبان آوری و ایرانی بودن خود. نظامی یکی از پنج شاعر بزرگ ایرانی است که مورد توجه مردم قرار دارد.

این مترجم و محقق  با بیان اینکه بزرگان ما جهانی هستند، عنوان کرد: دعوای کودکانه با کسی نداریم. هویت ایرانی فراتر از موجودیت سیاسی فعلی است. تاجیک ها و افغان ها همه ایرانی هستند زیرا نقشه فعلی ایران با قدیم فرق دارد. دیگران هر چه به جعلیات دست می زنند کار به جایی نمی برند زیرا آفتاب و روز را نمی شود انکار کرد. مهم این است که خود نسبت به هویت و فرهنگ خود بیگانه نشویم. ما چقدر امروز به حافظ و سعدی و نظامی نزدیک هستیم؟هویت ایرانی اسلامی خود را باید تقویت کنیم.