حیرت بازاریه اون سرش ناپیدا...

نمایش "حیرت بازار"، نمونه ای ساده اما موفق از شکل تازه ای از عزاداری درغم شهادت حسین بن علی(ع) است که با بهره گیری از شعرغنی فارسی و بدون درافتادن در ادبیات سخیف، شور و شعور حسینی را به هم گره می زند.

خبرگزاری شبستان: نمایش "حیرت بازار"، شب گذشته به اجرای خود در خانه هنرمندان ایران پایان داد. این نمایش که از ابتدای دی ماه در تالار انتظامی خانه به روی صحنه رفته بود، نمایشی آئینی است که به مناسبت ایام محرم و در طول بیست شب به اجرا درآمد و با استقبال خوب مخاطبان روبرو شد.


در شب پایانی اجرای "حیرت بازار" جمعی از پیشکسوتان و جوانان حوزه تئاتر و سینما از جمله بهزاد فراهانی و رامین راستاد به تماشای این نمایش نشستند. پیش از این نیز حسین مسافر آستانه رئیس مرکز هنرهای نمایشی به همراه محمد حیدری دبیر بیست و نهمین جشنواره تئاتر فجر از این نمایش دیدن کرده بود.


"حیرت بازار"، داستان خانواده های مذهبی است که هر ساله و در روز عاشورا حلیم نذری پخش می کنند. نذری آن ها به شفابخشی معروف است و تاریخچه ای نسل اندر نسل در خانواده دارد. اما دوماه مانده به محرم، پدر خانواده (آقاجون خلیل) فوت می کند و اختلاف دو برادر (عزت و حشمت) که تا زنده بودن پدر پنهان بود، آشکار می شود. اینک دو برادر بر سر اینکه کدامشان این نذرهرساله را ادا کنند، دچار اختلاف شده اند و...


آن چه که اجرای "حیرت بازار" را بیش از پیش حائز اهمیت می کند، نمایان شدن ظرفیت های پنهان تئاتر در نمود باورهای فرهنگی و مذهبی در قالب داستانی معاصر و ملموس است. "حیرت بازار" نشان می دهد که چه طور خاطرات جمعی یک قوم در طول دهه ها و سده ها را می توان در فضایی کوچک اما تأثیرگذار برای نسل های معاصر به نمایش درآورد و ماندگار کرد.


فرهنگ ما در طول تاریخ مشحون از مظاهر گوناگونی است که هریک به قدر توان خود در بازنمود باورهای ما کوشیده اند. تنها در مورد خاص مناسبت محرم و واقعه عاشورا، انواع و اقسام سبک های عزاداری با طعم و لهجه اقوام گوشه گوشه این سرزمین را شاهد بوده ایم تا امروز میراث دار نواها، تعزیه ها و دیگر صور عزاداری باشیم.


طبیعتاً آن چه که در طول تاریخ ما به عنوان مظاهر گوناگون فرهنگی به ظهور رسیده است، محصول نوعی داد و ستد فرهنگی است که رنگ و بوی فرهنگ ما را به خود گرفته است. تئاتر نیز از این قاعده مستثنا نیست. تئاتر به معنای دقیق و امروزی خود، از سویی شباهت هایی با تعزیه دارد و از سوی دیگر لوازم و اقتضائات خاص خود که با تجربه و تحقیق می توان به آن ها دست یافت.


اما آن چه روشن است این که امروز، جهان عرصه تعامل و تبادل فرهنگ هاست و در این میان، ابزاری با قابلیت های بیانی تئاتر، در بروز و ظهور هویت فرهنگی ما به زبان جهانی بسیار توانا.


بهتر نیست به جای یکدست و یک شکل کردن عزاداری ها و محدودکردن آن ها در قالب هایی معین و از پیش تعیین شده، تکثر طبیعی سبک های عزاداری را - که ناشی از تکثر منطقی موجود در جامعه بزرگ فرهنگی ماست- بپذیریم و به همه و همه به یک میزان امکان جذب مخاطب دهیم؟


"حیرت بازار" با همه ضعف ها و قوت هایش، نمونه ای کوچک اما موفق از به نمایش درآوردن شکل تازه ای از عزاداری در غم شهادت حسین بن علی(ع) است که از سویی با زندگی روزمره ما گره می خورد تا فضایی ملموس را بازسازی کند و از سوی دیگر با بهره گیری از شعرغنی فارسی، شیوه تازه ای از عزاداری را رونمایی می کند که نه تنها - همچون آن چه بسیار در این ایام شنیده و دیده می شود- سخیف نیست بلکه شور و شعور حسینی را به یکدیکر گره می زند.


پایان پیام/
 

کد خبر 11552

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha