سینما  می تواند فضای مدیریتی را به سمت نیکوکاری باز کند/ضرورت پرداختن به مناطق محروم در سینما

هاشمی با بیان اینکه دانشگاه های سینمایی باید دغدغه پرداختن به مسایل و مشکلات مناطق مرزی و محروم را در دانشجویان ایجاد کنند، گفت:دولت باید کمک کند که دغدغه فیلمسازان برای ساخت فیلم در مناطق مرزی بیشتر شود.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان، «دکتر محمد هاشمی»، در نشست سینما و نیکوکاری که به همت استودیو نیک سو(وابسته به مرکز فرهنگ نیکوکاری) برگزار شد، با اشاره به فیلم« چه زندگی شگفت انگیزی» اثر فرانک کاپرا، گفت: این فیلم در مورد فردی است که تلاش می کند از طریق بنیاد نیکوکارانه کار خود را پیش ببرد و در نهایت می خواهد خودکشی کند.فرشته ای در قالب پیرمرد جلویش ظاهر می شود و می خواهد او را از این امر منصرف کند. در نهایت فرشته به او نشان می دهد که اگر در جهان نباشد چه اتفاقات بدی می افتد از جمله اینکه نهاد نیکوکارانه از بین می رود و کسی که به او دلبسته است، افسردگی می گیرد و زندگیش به شدت متاثر می شود. این فیلم ملو درام است و کاملا با تخیل در آمیخته است.

 

 این پژوهشگر حوزه تئاتر و سینما رابطه واقعیت و تخیل  را پیچیده دانست و افزود: سینما در واقیت گرایانه یک فهم بازنمایی شده است.فیلم ها لازم نیست حتما با رئالیسم اجتماعی پیوند داشته باشند. فیلم ها از یک سو از امر نیکویی صحبت می کند و از سویی در مورد نیکوکاری. حتما لازم نیست فیلم ها رئالیسم اجتماعی باشند زیرا در هر ژانری می توانیم نیکوکاری را داشته باشیم.

 

وی با بیان اینکه نیکوکاری در راستای زدودن فقر و محرومیت است، عنوان کرد: مناطق مرزی با این مسایل بیشتر و عمیق تر مواجه هستند. دولت باید کمک کند که دغدغه فیلمسازان برای ساخت فیلم در مناطق مرزی بیشتر شود.در این میان قشر فیلم ساز هم باید این دغدغه را داشته باشند . بنده در دانشگاه های سینمایی تدریس می کنم که در تهران متمرکز هستند. اکثر این دانشگاه ها در تهران هستند. کمتر می بینم دغدغه ساخت فیلم در مورد فقر و مسایل مناطق مرزی در دانشجویان باشد. این دغدغه ها باید در آموزش و نیروی انسانی که می خواهد درگیر شود، وجود داشته باشد. امیدوارم دانشگاه های سینمایی این دغدغه را در دانشجویان ایجاد کنند. از طرفی نهادهای آموزشی مانند انجمن سینمای جوان باید خودشان دغدغه مند باشند.

 

این مدرس دانشگاه  نیکوکاری در جهان معاصر را امری پیچیده دانست و با اشاره به فیلم« قهرمان» اصغر فرهادی، بیان کرد: فیلم «قهرمان» جالب توجه است. در این فیلم با آدمی سر و کار داریم که به نوعی قانون شکنی کرده است. این آدم قرضی کرده است و به خاطر سبک زندگیش نتوانسته آنرا بپردازد. این فرد، آدم درست، ساده و اخلاقی است که به سکه هایی دست پیدا می کند. در تمام آدمهای عادی تناقض در جریان است. همه ما در شرایط نابسامان به این فکر می کنیم که سکه ها را بفروشیم و مشکلات مان را حل کنیم. این آدم هم به این سمت می رود اما در نهایت این کار را نمی کند.

 

وی ادامه داد: نهادهای اجتماعی از این آدم انتظار قهرمان گری دارند. جامعه ای که خود مجموعه ای از ویژگی های ضد قهرمانی دارد از این آدم انتظار رفتارهای منطبق بر نیکویی اخلاقی مطلق دارد. وقتی این شخصیت با نهاد نیکوکاری مواجه می شود ابتدا می خواهند به او کمک کنند اما وقتی با وجه غیر قهرمانی این آدم مواجه می شوند نظرشان تغییر می کند و می خواهند کمکی که کردند پس بگیرند و به فرد دیگری بدهند. در واقع وقتی می بینند یک کار ضد قهرمانی در فردی هست قضاوت می کنند و دیگر او را لایق نیکوکاری نمی دانند و می خواهند پول را به فرد لایق بدهند و در این مسیر دچار خطای شناختی می شوند.

 

هاشمی خاطر نشان کرد: با پیچیدگی هایی که در امر قضاوت اخلاقی وجود دارد ، امر نیکوکارانه کار دشواری است چه از سوی نهادهای اجتماعی و چه از سوی آدمها. فیلم قهرمان دشواری ها و پیچید گی های نیکوکاری در جهان معاصر را با توجه به گسترش تکنولوژی نشان می دهد.ما در جامعه در معرض قضاوت هستیم و بر این اساس انجام کار نیکوکارانه سخت است و قضاوت های مختلف را بر می انگیزد.

 

این مدرس دانشگاه با بیان اینکه نگاه نیکوکاری می تواند تاثیر منفی هم داشته باشد، اظهار داشت: به عنوان مثال یک زمانی وقتی  مهمان کپری در سیستان و بلوچستان می شدیم به اصرار بز یا حتی مرغی که داشتند سر می بریدند. الان تا ماشین غیر بومی می بینند می گویند چه آوردید؟ این تغییر فرهنگ و نگرش جای بررسی دارد. زمانی این عزیزان سفره اشان باز بود الان از مهمان طلب دارند. این اتفاق خطرناکی است که در مناطق محروم افتاده است. استادان و روانشناسان و مسئولان باید پای کار بیایند . این توجه لازم است که اگر من فیلمساز فیلم می سازم نباید با فیلم خود عزت نفس مردمان سیستان و بلوچستان  را زیر پا بگذارم.

 

وی با اشاره به گسترش رسانه های اجتماعی تصریح کرد: رسانه ها گسترش یافتند و سینما فقط در چارچوب سالن های سینما نیست. سینما  می تواند فضای مدیریتی را به سمت نیکوکاری باز کند. سینما می تواند کمک کند که مسئولان در سیستان و بلوچستان برای نیکوکاری سرمایه گذاری کنند و همچنین سرمایه داران در این مناطق برای امر نیک سرمایه گذاری کنند. جلساتی از این دست باید بیشتر برگزار شود تا موضوع بیشتر مورد بحث و بررسی قرار گیرد.

 

 

کد خبر 1141281

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha