بازی روانی اشغالگران در غزه / پشت دیوار آهنی اسرائیل چه می گذرد؟

خبرگزاری شبستان: جهان اسلام: ده ها آنتن، صدها دوربین و رادار همگی بر روی استحکاماتی که غزه را احاطه کرده است، قرار گرفته اند،دیوار آهنی و حصار جدید 1.1 میلیارد دلاری رژیم صهیونیستی که در امتداد مرز بین اسرائیل و نوار غزه کشیده شده است به تازگی افتتاح شد و به عنوان نوع منحصر به فرد دیوار آهنی در جهان مورد استقبال قرار گرفت.

این آخرین مورد از مجموعه ای از استحکامات و اقدامات امنیتی رژیم صهیونیستی است که غزه و کرانه باختری اشغالی را منزوی کرده و امیدها به راه حل تشکیل دو کشور در سرزمین های اشغالی را خفه کرده است.

برای دو میلیون فلسطینی ساکن غزه که نیمی از آنها کودک هستند دیوار فناوری پیشرفته بیش از یک نوآوری تکنولوژیکی یا امنیتی را نشان می دهد: آنها خود را است در بزرگترین زندان روباز جهان زندانی می بینند.

«رویده امیر»، معلم و روزنامه نگار می گوید: این دیوار تاثیر روانی عظیمی بر مردم غزه، به ویژه بر جوانان گذاشته است.اکنون واقعا احساس می‌کنیم در یک زندان هستیم و این دیوار فولادی ما را احاطه کرده است.

پیچیده ترین فناوری امنیتی

جدیدترین دیوار یا مرز امنیتی  رژیم صهیونیستی که در فاصله 65 کیلومتری از مرز مصر، دور نوار غزه و در دریای مدیترانه قرار دارد، مملو از تجهیزات نظارتی است. ده ها آنتن، صدها دوربین و رادار همگی بر روی استحکامات ساخته شده با 140 هزار تن آهن و فولاد قرار دارند.

بالای زمین، دیوار حصاری است که بیش از شش متر ارتفاع دارد. همچنین یک دیوار فلزی زیرزمینی مجهز به سنسور وجود دارد.

مقامات اسرائیلی از اظهار نظر در مورد میزان عمق آن خودداری کرده اند اما گمان می رود چندین متر زیر زمین باشد.

این دیوار دارای یک سیستم تسلیحاتی کنترل از راه دور و یک مانع دریایی با تجهیزات نظارتی است که می تواند تهاجمات را از طریق مسیرهای دریایی شناسایی کند.

استحکامات اسرائیل و مصر

از سال 2016، زمانی که این پروژه برای اولین بار اعلام شد، رژیم صهیونیستی از تونل هایی بین اسرائیل و غزه به عنوان دلیل اصلی برای ساخت دیوار جدید یاد کرده است.

در حال حاضر، حصارها و استحکامات خاکی در اطراف نوار غزه و همچنین نیروهای اسرائیلی در سراسر مرز وجود دارند.

با دیوار فلزی زیرزمینی جدید، حفر تونل از غزه بسیار دشوارتر خواهد بود و این در حالی است که تونل‌ها هم به‌عنوان راه نجات فلسطینی‌های محاصره شده مورد استفاده قرار می گیرد.

اما بنی گانتز، وزیر دفاع اسرائیل می گوید که این حائل که یک پروژه نوآورانه و از نظر فناوری پیشرفته است، حماس را از یکی از قابلیت‌هایی که سعی در توسعه آن داشت، محروم می‌کند.

اسرائیل تنها رژیمی نیست که از سال 2007، زمانی که جنبش حماس کنترل این منطقه را به دست گرفت، غزه را محاصره کرده است. مصر نیز این محاصره را اعمال کرده است و به ندرت اجازه می دهد گذرگاه رفح باز شود. در سال 2020 مصر حصار 14 کیلومتری را در امتداد مرز خود با این نوار تکمیل کرد.

به گفته دکتر «باسم نعیم»، وزیر بهداشت سابق غزه  ، دیوار جدید اسرائیل ماهیت نژادپرستانه آن را نشان می دهد، که بر تبدیل مردم فلسطین به گروه های جدا شده ای که در زندان های روبازبسته و منزوی از دیگران زندگی می کنند،اصرار دارد.

دیوار غزه البته اولین دیوار جدا کننده اسرائیل نیست. یک مانع جدایی بحث برانگیز به طول 700 کیلومتر بین اسرائیل و کرانه باختری رود اردن است که ترکیبی از دیوارهای بتنی، برج های دیده بانی و حصارها است.

این حائل در سال 2002 ایجا  شد و اسرائیل ادعا کرد که برای امنیت ضروری است. این در حالی است که حائل ایجاد شده ، اغلب فلسطینی ها را از دسترسی به اموال خود باز می دارد و دسترسی آنها به بیت المقدس را می بندد.

«احمد ابو ارتما» بنیانگذار جنبش بزرگ بازگشت که تظاهرات گسترده ای را در امتداد مرز غزه در سال 2018 سازماندهی کرد و خواستار حق بازگشت آوارگان فلسطینی و پایان دادن به اشغالگری شد در این باره می گوید: رژیم اشغالگر اسرائیل ادعاهای امنیتی برای توجیه ساخت دیوار ارائه می کند، همانطور که برای توجیه ساخت دیوار در کرانه باختری در سال 2002 انجام داد. اما اشتباهی که اسرائیل بر تکرار آن اصرار دارد این است که با موضوع فلسطین به گونه ای برخورد می کند که گویی یک مسئله امنیتی است و ریشه مشکل را نادیده می گیرد.

این بی اعتنایی در سطح استراتژیک به هیچ وجه عنوان نمی تواند به نفع رژیم صهیونیستی تمام شود زیرا ریشه مشکل این است که تا زمانی که کل یک ملت از حق آزادی و رهایی محروم می شوند آنها برای رسیدن به رهایی مصمم خواهند ماند.

اسرائیل همچنین قصد دارد سال آینده ساخت حصاری را در مرز خود با لبنان آغاز کند و به حصاری که از قبل به سال 1970 برمی گردد، اضافه کند.

پروژه‌های دیوار مرزی نشان می‌دهد که اسرائیل به‌عنوان بخشی از استراتژی امنیتی خود به‌طور فزاینده‌ای بر دیوارهای پیشرفته تکیه می‌کند.

سازمان ملل در سال 2012 پیش بینی کرد که غزه تا سال 2020 غیرقابل زندگی خواهد بود و فلسطینی ها می گویند که دیوار جدید فقط شرایط را بدتر خواهد کرد.

ساکنان غزه با دسترسی اندک به آب آشامیدنی تمیز، کمبود برق و سیستم های بهداشتی و آموزشی نامناسب زندگی می کنند.

تقریباً 97 درصد از آب آشامیدنی غزه آلوده است و ساکنان آن مجبورند به دلیل آسیب شدید شبکه برق با قطعی مداوم برق زندگی کنند.

شرایط وحشتناک زندگی باعث ایجاد یک بیماری همه گیر بهداشت روانی شده و باعث افزایش نرخ خودکشی در نوار غزه شده است.

به گفته آنروا، آژانس سازمان ملل متحد که از آوارگان فلسطینی مراقبت می کند، سال ها درگیری و محاصره 80 درصد از جمعیت غزه را به کمک های بین المللی وابسته کرده است.

«رویده امیر»، می گوید: گاهی می شنویم که تلاش هایی صورت می گیرد که دسترسی ما به دنیا را ممکن می کند، اما این حصار اکنون با هدف نگه داشتن ما در این زندان است. هدف این است که امید ما به زندگی را از بین ببرند و ما را از جهان منزوی کنند.

وی افزود: به جای پیشنهاد راه حل هایی برای محاصره،متاسفانه اکنون این محاصره دائمی شده است اما به طور قطع اسرائیل نمی تواند غزه را پشت دیوار دفن کند.