هنرمند برای ارتباط با مخاطب اش باید به خودآگاهی دست یابد

به گزارش خبرنگار شبستان، دکتر حبیب الله آیت اللهی، چهارشنبه، سوم اسفند ماه، در دومین نشست از سلسله نشست های «هویت ایرانی – اسلامی و هویت»، در محل پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات، ضمن ارائه توضیحات مبسوطی در باب «هویت»، اظهار کرد: اگر هویت را نام پروردگار بدانیم (زیرا نام های پروردگار عین ذات اقدس اویند)، بازگشت به هویت ملی، یا هویت ایرانی چنین معنی می دهد که به پروردگار خود بازگردیم آن گونه که شیوه پرستش ما ایرانیان و شناخت و معرفت ما از او ولایت اوست چرا که هرملتی و هر قومی به گونه ای پروردگار را می ستاید و تقدیس می کند.
هویت هنری ما بازگشت به سوی خداست
دانشیار دانشگاه شاهد تصریح کرد: برای مثال ملت های مسیحی، از سویی برای پروردگار فرزندی قائلند که مسیح(ع) باشد و از سوی دیگر در عین فرزند خداوند بودن مسیح(ع)، نیز خداوند را در اومتجلی می دانند و از سوی دگر ملت های هندو برای او سه گانگی قائلند که با سه گانگی مسیحیت متفاوت است.
وی در راستای مطالب فوق ادامه داد: یهودیان نیز «عزیر» را فرزند خداوند می دانند، اما ایرانیان و ملت های مسلمان به یگانگی پروردگار معترفند و او را قادر مطلق می دانند و بر این ایمان و باورند که هرچه هست از اوست وبه معنای دیگر همه آسمان ها و زمین در پرتوی هویت او که عین ذات او و نور اوست شناورند و او را تسبیح می کنند برابر این آیه «... الَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِیبَةٌ قَالُواْ إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاِعونَ».
آیت الهی در ادامه گفت: با توجه به این توضیحات، باید گفت هویت هنری ما بازگشت به سوی خداست.
وی افزود: بازگشت به خداوند در همه ابعاد وجودی، حتی در بعد آفرینش گری که نفس هنر است که در این بازگشت، راه ها و شیوه های متفاوتی وجود دارد و ما ایرانیان راه رسول گرامی و شیوه ولایت خاندان عصمت و طهارت او را بر گزیده ایم و در هنر خود بازتاب دادیم.
دانشیار دانشگاه شاهد در ادامه با بیان اینکه «هویت» تغییرپذیر نیست زیرا خداوند تبارک تعالی تغییر پذیر نیست، گفت: با توجه به این امر هویت هر قوم و ملتی ثابت است و اساس شناسایی و معرفت آن قوم و ملت محسوب می شود و این شناسایی به نا م و نوشته و کاغذ نیست بلکه به ذات اشخاص و اشیا باز می گردد، یعنی هویت، خود نفس انسان ها و نفس ملت هاست ونفس هنر آن هاست.
آیت اللهی در راستای مطلب فوق ادامه داد: این از حکمت های الهی است که فرمود «...وَجَعَلْنَاکُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ...»، به دین معنی که همه انسان ها از دوگونه هویت برخورداند: هویتی که خداوند به آنها افاضه فرموده است تا همدیگر را بشناسند و هویتی که آنها را به منشا هویت یعنی ذات پروردگار پیوند می زند و با زگشت مید هد و آن برای همه انسان ها یکی است و کسی که پروادارترین از گناهان باشد نزدخداوند گرامی تر است.
وی در ادامه به معنای سوم هویت، که همانا از آن به «آنچه که موجب شناسایی شخص باشد» یاد می شود، اشاره کرد و گفت: در این تعریف هم به این نتیجه می رسیم که پیش از آنکه دیگران ما را بشناسند باید خود را بشناسیم یعنی تا هنرمندی خود را نشناسد و از توان آفرینشگری و میزان فضل هنری که خداوند به او عطا فرموده است، آگاهی نداشته باشد و نداند که آنچه از او به وجود می آید، مشیت و اراده خداوند است و او وسیله اجرای این مشیت است، به چنان اعتمادی از خویشتن دست نخواهد یافت که بتواند با اتکای به آن آفرینش هنری داشته باشد .
وی تصریح کرد: این اعتماد که از آن سخن گفتیم، پس از شناختن فضل و عنایت الهی است که ما آن را توکل می نامیم و هنرمندی که خود را نشناسد و از توان های باروری و امکانات خود آگاهی نداشته باشد هنرمندی عقیم است که هنرش نمی تواند با مخاطب خود ارتباطی برقرار سازد .
دکتر حبیب اببه آیت اللهی در ادامه گفت : دیده می شود در همه معانی که ارائه شد، شاکله های پیدیده های ظاهری هستند، خواه از یک فرد باشد و یا از یک ملت(گروه هم زبان) ویا از یک امت (گروه هم کیش)و یا اندیشه ای از دوچیز که همانند بودن یا یکی بو ن را برساند و به هیچ وجه درابره هویت دونی فرد یا گروه سخنی نمی رود و اگر از هویت فرهنگی نیز مثالی آورده شده است، باز هم آشکارایی ها و ظواهر فرهنگی مطرح است و نه روح فرهنگ، اما با این وصف می توان چنین برداشت کرد که در فرهنگ باختر زمین و اروپا، هویت دو رخ از یک روی چهره دارد که عبارت است از هویت فردی و هویت جامعی با فرهنگی .
انتهای پیام/