به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، فیلم مستند «گوسفندان باید زنده بمانند» روایتی 23 دقیقه‌ای از وضعیت عشایر بختیاری در دوران کرونا از جمله آثاری است که به بخش مسابقه سی‌وهشتمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران راه یافته است، درباره این مستند با «آرمان قلی‌پور» دشتکی تهیه‌کننده و کارگردان این مستند به گفتگو نشسته ایم که در زیر می آید:
فیلم «گوسفندان باید زنده بمانند»به چه موضوعی می پردازد؟
این مستند به موضوع تعویق در کوچ عشایر ناشی از شیوع ویروس کرونا و شرایط سخت آنها پرداخته و سبک زندگی متفاوت آنها و تاثیر در کمرنگ شدن ردپای کرونا در ایل را به تصویر کشیده است. در واقع این فیلم روایتی 23 دقیقه‌ای از وضعیت عشایر بختیاری در دوران کرونا است. سال گذشته که اعلام کردند کوچ عشایر بختیاری باید دو ماه عقب بیافتد، ماندن در شرایط گرما، بدون آب و علف، قشلاق را برای آنها سخت کرده بود. اما عشایر بین زنده ماندن خودشان به‌واسطه خطرات کرونا و زنده ماندن دام‌هایشان که تنها دارایی آن‌هاست، باید دست به انتخاب می‌زدند که در نهایت چاره‌ای جز کوچ نداشته و دل به جاده‌های کوهستانی می‌زنند.
فیلم «گوسفندان باید زنده بمانند» روایتی از کوچ عشایر در دوران کرونا و مخاطرات آن است،چگونه عشایر با این پدیده برخورد کردند؟
در آن زمان هنوز کرونا به اندازه امروز شناخته شده نبود. قرار بود کوچ عشایر از اوایل فروردین تا اردیبهشت سال گذشته اتفاق بیافتد و هنوز شناخت دقیقی از کرونا وجود نداشت و همه‌گیری به این شدت نبود. زمانی که کرونا به عنوان پدیده ای ناشناخته وحشتناک معرفی شد، به این منطقه برای ساخت مستند رفتیم.عشایر که مردمانی کوه‌نشین بودند و با زندگی شهری فاصله داشتند، از باور زیادی نسبت به کرونا برخوردار نبودند. در واقع حرف ما در فیلم این است که وقتی به عشایری که امکان خانه و وسایل سرمایشی در شرایط سخت ندارند، می گویند نباید کوچ کنید، باید به امکانات لازم برای آنها هم فکر کرده باشند چرا که هر یک از این خانواده‌ها چند دام دارند که همه زندگی و سرمایه‌اش همان است.
نگاه عشایر به کرونا چگونه بود؟
آنها در یکی از دیالوگ های «گوسفندان باید زنده بمانند» می‌گفتند گله‌هایمان دارد از بین می‌رود، پس ما کوچ می‌کنیم، هر که هم درگذشت، خاکش می‌کنیم. یکی از آنها می‌گفت ما زمان جنگ که موشک و خمپاره بود هم کوچ کردیم این که دیگر ویروسی است که به چشم هم دیده نمی‌شود!
شما به عنوان کارگردان در میان عشایر حضور داشتید آنها اصول بهداشتی را چگونه رعایت می کردند؟
گاهی نمی‌شود در آن شرایط مسائل بهداشتی را کاملا رعایت کرد، دوما آنقدر انرژی بین آدم‌ها بالاست و من هنوز بعد از دوسال با آن ها در ارتباط هستم و آنقدر انرژی و روحیه در سبک زندگی آنها متفاوت از زندگی شهری است که همچنان هم ردپای کرونا را در میانشان نمی‌بینید. در این مدت ندیده‌ام کسی از عشایر درگیر کرونا شده و یا به‌واسطه آن فوت کرده باشد. این به دلیل سبک زندگی، هوای آزاد و تغذیه مناسبی است که در زندگی خود دارند.
فیلم «گوسفندان باید زنده بمانند» در در بخش مسابقه در بخش مسابقه حضور دارد درباره این انتخاب بیشتر توضیح بدهید؟
جشنواره فیلم کوتاه تهران به‌عنوان یکی از دروازه‌های ورود به جشن سالانه آکادمی علوم و هنرهای سینماست و این اتفاق بزرگی است. سال قبل جایزه بهترین کارگردانی مستند و بهترین تدوین را از جشنواره گرفته ایم و تاییدیه اسکار به معنای آن است که جشنواره فیلم کوتاه تهران تا‌حدی معیار معتبر داشته است که بدون هیچ تعارفی در این مسیر قرار گرفته و در فهرست جشنواره‌های اسکارکوالیفاید حضور دارد. به تعبیری اعتبار زیادی که جشنواره فیلم کوتاه تهران از قبل داشت، با این اتفاق دو چندان شده است. از طرفی هم برای ما خوب است که چنین جشنواره‌ای در کشورمان داریم و به انگیزه مضاعفی برای فیلمسازان تبدیل شده است. به همین دلیل در روند ساخت فیلم‌ها هم می‌تواند اتفاقات بهتری رخ داده و شاهد آثار باکیفیت‌تری در میان فیلم‌های متقاضی از کشورهای دیگر برای حضور در جشنواره و فیلم‌های ایرانی در این رویداد بزرگ فرهنگی باشیم.
به نظر می رسد جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران برای معرفی مستندهای خوب یک فرصت است و دروازه ورود به آکادمی علوم و هنرهای سینما است.
بله؛ اگر امکان دیده شدن و معرفی مستندهای خوب در این رقابت فراهم شود بسیار خوب است موقعیتی مشابه دو سال گذشته که یک فیلم مستند بلند به نمایندگی از سینمای ایران به آکادمی علوم و هنرهای سینما معرفی شد. ما امیدواریم این امکان و شرایط برای فیلم‌های دیگری از سینمای مستند نیز تکرار شود.
گفتنی است سی وهشتمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران ۲۷ مهر تا ۲ آبان ۱۴۰۰ (۱۹ تا ۲۴ اکتبر ۲۰۲۱) برگزار می‌شود. این رویداد برای اولین‌بار در تاریخ سینمای ایران واجد شرایط تایید آکادمی اسکار شناخته و معرفی شده است.
نظر شما