به گزارش خبرگزاری شبستان، در مراسمی با حضور فرمانده کل ارتش، نشان فداکاری به خانواده معظم شهیدان سرلشکر خلبان عباس بابایی، سرلشکر خلبان عباس دوران، سرلشکر خلبان حسین لشگری، سرلشکر خلبان فریدون ذوالفقاری و سرلشکر خلبان محمد نوژه اهدا شد. امیرسرلشکر سید عبدالرحیم موسوی در آئین اهدای نشان فداکاری به خانواده معظم این شهیدان والامقام ضمن عرض تسلیت ایام سوگواری حضرت اباعبدالله الحسین (ع) گفت: برای هرکس توفیق است که در محضر خانواده شهدای بزرگی همچون شهیدان؛ بابایی، لشگری، دوران، ذوالفقاری و نوژه باشد.
وی با بیان اینکه متاسفانه بنده فقط محضر شهید لشگری را درک کرده ام و توفیق دیدار ۴ شهید بزرگوار دیگر را نداشته ام، افزود: شهید لشگری انسان کم نظیر و بی بدیلی بود، هیچکس نمی‌تواند درک درستی از این کار بزرگی که ایشان انجام داد (۱۸ سال اسارت که ۹ سال آن در انفرادی بوده است) داشته باشد. نام شهید لشگری به تنهایی نمودار استقامت و ایستادگی ملت ایران در مقابل دشمن بود؛ دیگر شهدای بزرگ هم ازهمین مقام و منزلت برخوردار بودند.
سرلشکر موسوی اضافه کرد: نشان فداکاری از این بابت که عطیه فرماندهی معظم کل قوا است حتما ارزشمند است اما واقعیتی که به نظر ضروری می رسد، این است که باید در ارتش و نیروی هوایی برای کارهای فاخر و ارزشمند نشان و جایزه ای به نام شهدا بدهیم مثل نشان شهید بابایی، شهید دوران و ...
وی ادامه داد: جلسات با خانواده معظم شهدا دوجنبه دارد؛ یک جنبه آن ادای احترام به شهدا و خانواده شهداست اما جنبه دیگری که اهمیت زیادی هم دارد، یادآوری به خود ماست که بدانیم امانت دار چه امانت‌های گرانبهایی هستم و یادمان باشد که چه خانواده هایی عزیزان خود را تقدیم کردند تا این امانت به دست ما برسد.
فرمانده کل ارتش گفت: کارهای بزرگی در راستای گرامیداشت شهدا انجام شده، اما شهدا به قدری بزرگ و با عظمت هستند که این کارهای انجام شده در مقابل این عظمت به چشم نمی آید.
در این مراسم خانواده معظم شهیدان سرلشکر خلبان عباس بابایی، سرلشکر خلبان عباس دوران، سرلشکر خلبان حسین لشگری، سرلشکر خلبان فریدون ذوالفقاری و سرلشکر خلبان محمد نوژه به بیان دیدگاه‌ها و خاطراتی از شهدای خود پرداختند.
در ابتدای این مراسم، امیر سرتیپ دوم فولادی، رئیس سازمان حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس ارتش طی گزارش از روند اهدای نشان فداکاری به شهیدان، ایثارگران و جانبازان گفت: ارتش سرافراز جمهوری اسلامی ایران همواره به عنوان مجموعه ای از کارکنان جان برکف و گوش به فرمان فرمانده معظم کل قوا (مدظله العالی) در همه برهه ها حضور داشته است؛ از نقش آفرینی در پیروزی، تثبیت و تحکیم انقلاب اسلامی، روزهای آغازین دفاع مقدس و مقاومت جانانه در مقابل دشمن متجاوز، دفاع از حریم اهل بیت تا حضور در عرصه های مختلف خدمت رسانی به ملت بزرگوار ایران اعم از سیل، زلزله، کرونا، آبرسانی و... که شاهد این ادعا نیز تقدیم بیش از ۴۸ هزار شهید، بیش از ۲۱۱ هزار جانبار و بیش از ۲۶ هزار آزاده است.
وی خاطرنشان کرد: به پاس ارج نهادن به فداکاری‌ها و دلاورمردی های ارتشیان نجیب و خدوم در تمام ۴۳ سال گذشته، الگو قراردادن اسطوره های پیشین و ایجاد روحیه رزمندگی و سلحشوری، ارتقای روحیه ملی و توان دفاعی برای آحاد کارکنان در گام دوم انقلاب به ویژه برای جوانان امروز ارتش و به منظور بهره مندی از پشتیبانی معنوی خانواده های معظم شهیدان، پیشکسوتان و جانبازان، نشان فداکاری که مورد تصویب فرماندهی کل قواست به خانواده معظم شهدا و ایثارگران و جانبازان تقدیم می‌شود.
در این مراسم، نماهنگ "نشان فداکاری" تولیدی نیروی هوایی ارتش، با شعر مهدی خادمیان، آهنگسازی علی‌اصغر شمس‌آبادی، خوانندگی محمد براتلو و تدوین علیرضا سعدی نیز رونمایی شد.
شهید سرلشکر خلبان عباس بابایی:
عباس بابایی در ۱۴ آذر ۱۳۲۹ در شهرستان قزوین دیده به جهان گشود. وی دوره ابتدایی را در دبستان «دهخدا» و دوره متوسطه را در دبیرستان «نظام وفا» گذراند. پس از گرفتن دیپلم، در سال ۱۳۴۸ در رشتهٔ پزشکی پذیرفته شد، اما به دلیل علاقه به خلبانی، داوطلب تحصیل در رشته خلبانی نیروی هوایی شد و پس از گذراندن دوره مقدماتی برای تکمیل تحصیلاتش در سال ۱۳۴۹ به آمریکا اعزام شد.
وی پس از بازگشت از آمریکا، با ورود هواپیماهای پیشرفته اف - ۱۴ به نیروی هوایی، وی که خلبان ماهر شکاری اف - ۵ بود، برای پرواز با هواپیمای اف - ۱۴ انتخاب و به پایگاه هوایی اصفهان منتقل شد.
شهید بایایی که از سال ۱۳۶۶ معاونت عملیات نیروی هوایی ارتش را عهده دار بود، پس از ۶۰ مأموریت جنگی موفق، در صبح روز ۱۵ مرداد سال ۱۳۶۶، مصادف با روز عید قربان، به هنگام بازگشت از انجام مأموریت، در منطقه عملیاتی سردشت مورد هدف قرار گرفتند و به شهادت رسید.
شهید سرلشکر خلبان عباس دوران:
عباس دوران در سال ۱۳۲۹ در شهر شیراز به دنیا آمد. دوران کودکی، نوجوانی و جوانی را در شیراز گذراند و پس از اخذ مدرک دیپلم در سال ۱۳۴۹ به خدمت سربازی رفت.
پس از پایان دوره وظیفه، به‌دلیل علاقه به یادگیری فن خلبانی در سال ۱۳۵۱ وارد دانشکدهٔ خلبانی نیروی هوایی شد و پس از طی دورهٔ مقدماتی پرواز در ایران، برای ادامهٔ تحصیل و فراگیری دورهٔ تکمیلی خلبانی به آمریکا اعزام شد. وی با اخذ نشان و گواهی‌نامه خلبانی از دانشکده خلبانی پایگاه نیروی هوایی کلمبوس به ایران بازگشت و با درجهٔ ستوان‌دومی در پایگاه هوایی همدان مشغول به خدمت شد.
با شروع جنگ ایران و عراق، وی در پست افسر خلبان شکاری و معاونت عملیات فرماندهی پایگاه سوم شکاری (که در آغاز جنگ به پایگاه هوایی شهید نوژه نامیده شده بود) مشغول خدمت بود و پس از مدتی، برای ادامه پروازهای جنگی به پایگاه ششم شکاری بوشهر منتقل شد.
شهید دوران در ۷ آذر ۱۳۵۹ و در جریان جنگ ایران و عراق و در طی عملیات مروارید، اسکله الامیه و البکر را غرق کرد. از آنجایی که بخش مهمی از صادرات نفت عراق از طریق این دو سکوی عظیم نفتی واقع در مصب اروندرود عملی می‌شد، با انهدام این سکوهای نفتی عملاً صادرات نفت عراق از طریق دریا قطع گردید. وی همچنین در عملیات فتح‌المبین بسیار موفق عمل کرد اما شاهکار شهید عباس دوران عملیات بغداد بود که موجب لغو کنفراس غیر متعهدها در بغداد شد.
پیکر مطهر این شهید والامقام پس از بیست سال، در سال ۱۳۸۱ به کشور بازگشت و در شیراز به خاک سپرده شد.
شهید سرلشکر خلبان حسین لشگری:
حسین لشگری روز ۲۰ اسفند سال ۱۳۳۱ در شهر ضیاءآباد از توابع شهرستان تاکستان واقع در استان قزوین متولد شد. بعد از دریافت دیپلم در قزوین، در سال ۱۳۵۰ برای انجام خدمت سربازی وارد لشکر ۷۷ خراسان ارتش شد. در سال ۱۳۵۱ به نیروی هوایی وارد شد و در سال ۱۳۵۶ از دانشگاه خلبانی با درجهٔ ستوان‌دومی فارغ‌التحصیل شد.
وی با شروع جنگ ایران و عراق پس از انجام ۱۲ مأموریت، سرانجام مجبور به ترک هواپیمایش که مورد اصابت موشک قرار گرفته بود، شد و در خاک عراق، به اسارت درآمد. دولت عراق مدعی بود هواپیمای وی ۱۹ شهریور ۵۹ و قبل از حمله عراق به خاک ایران ساقط شده است؛ لذا وی را بعنوان سند برجسته ای که نشانگر آغاز جنگ توسط ایران بود حتی پس از قطعنامه نگه داشت.
شهید لشکری از آغاز جنگ تا زمستان ۵۹ در سلول انفرادی بود و پس از آن در مدت ۸ سال با حدود ۶۰ نفر دیگر از همرزمان در یک سالن عمومی و دور از چشم صلیب سرخ جهانی نگهداری شد. پس از پذیرش قطعنامه وی را از سایر اسراء جدا کردند و قسمت دوم دوران اسارت ۱۰ سال به طول انجامید. وی پس از ۱۶ سال اسارت به نیروهای صلیب سرخ معرفی شد و دو سال بعد در ۱۷ فروردین ۱۳۷۷ به ایران بازگشت.
با موافقت فرمانده معظم کل قوا در تاریخ ۲۷ بهمن ۱۳۷۸ درجهٔ نظامی وی به سرلشکری ارتقاء یافت و به عنوان سدالاسرای ایران مفتخر شد.
شهید لشگری سرانجام در بامداد روز دوشنبه ۱۹ مرداد ۱۳۸۸ به علت جراحات ناشی از دوران اسارت به شهادت رسید.
شهید سرلشکر خلبان محمد نوژه:
محمد نوژه ۸ فروردین ۱۳۲۴ در تهران به‌دنیا آمد. او پس از اخذ دیپلم ریاضی وارد دانشگاه افسری و سپس به به عنوان سهمیه نیروی هوایی به دانشکده خلبانی این نیرو منتقل شد. با درجه ستوان دومی به آمریکا اعزام شد و پس از طی دوره‌های تکمیلی پرواز و گذراندن دوره سامانه کنترل اسلحه و پرواز با هواپیماهای مختلف مفتخر به دریافت نشان خلبانی شد.
شهید نوژه در تاریخ ۲۰/ ۵/ ۱۳۵۱ به ایران بازگشت و همزمان به عنوان خلبان اف-۴ مشغول خدمت شد. او همچنین مسئولیت هایی نظیر افسر سامانه‌های کنترل اسلحه گردان ۱۰۱ شکاری، رئیس شعبه عملیات مشترک، معاونت عملیات پایگاه ششم و در آخر فرماندهی گردان ۳۱ شکاری پایگاه سوم را بر عهده داشته است.
این شهید والامقام در ۲۵ مرداد ۱۳۵۸ برای پشتیبانی از بالگردهای نیروی زمینی ارتش و ستون اعزامی کرمانشاه عازم پاوه در استان کرمانشاه شد که پس از پایان موفق عملیات، در حین انجام گشت‌زنی هوایی در ارتفاع پائین، جنگنده وی مورد اصابت آتش‌بار مهاجمان مسلّح طرفدار حزب دموکرات کردستان و کومله قرار گرفت و از کنترل خارج شد. درحالی که دست راست نوژه در اثر اصابت گلوله به درون کابین قطع شده بود، متأسفانه فرصت اجکت پیدا نکرد و با برخورد هواپیما به کوه در منطقه قشلاق (بین پاوه و روانسر) با زبان روزه به شهادت رسید.
شهید سرلشکر خلبان فریدون ذوالفقاری:
فریدون ذوالفقاری روز اول فروردین ماه ۱۳۲۴ در تهران به دنیا آمد پس از طی دوران طفولیت در سن ۶ سالگی به مدرسه ابتدایی (سن لویی فرانسویان) در تهران رفت و با توجه به کسب رتبه اول محصلین آن دبستان دوره دبیرستان را در (کالج البرز) سپری کرد و دیپلم ریاضی گرفت.
او در سال ۱۳۴۶ وارد دانشکده خلبانی نیروی هوایی ارتش شد و پس از فراگیری دوره مقدماتی پرواز به امریکا اعزام شد و با پایان یافتن دوره خلبانی به میهن بازگشت و به عنوان خلبان شکاری و شناسایی مشغول به کار شد.
با آغاز جنگ تحمیلی با توجه به وظیفه دینی، میهن و شغلی خود، با تمام وجود به فعالیت مضاعفی در راستای انجام ماموریت‌های محوله مبادرت کرد.
با توجه به تخصص ویژه وی در شناسایی تاکتیکی و عکس برداری هوایی با جنگنده غیر مسلح خود به عمق خاک عراق می رفت و ماموریت‌های فوق العاده حیاتی را با هدف کسب اطلاعات نظامی دشمن انجام می داد.
وی بالغ بر ۷۰ سورتی پرواز شناسایی- تاکتیکی انجام داد. سرانجام این عقاب تیزپرواز نیروی هوایی ارتش در تاریخ ۲۰ خرداد سال ۱۳۶۵ پس از انجام یک پرواز بسیار حساس در حال برگشت از ماموریت در نوار مرزی منطقه مجنون مورد اصابت ۲ موشک دشمن قرار گرفت و به شهادت رسید.
نظر شما