خبرگزاری شبستان،جهان اسلام: تعداد زیادی از فلسطینیان غیر مسلح از جمله کودکان از زمان پایان حملات رژیم صهیونیستی به غزه در ماه می کشته شده اند اما این اتفاق آنقدر عادی شده است که رسانه ها و ارتش اسرائیل به سختی به آن اشاره می کنند.
ظاهرا این روزها در مناطق تحت اشغال رژیم صهیونیستی اوضاع نسبتا آرام است و تقریبا هیچ حمله ای در کرانه باختری وجود ندارد و غزه از پایان آخرین حمله رژیم صهیونیستی به این منطقه ساکت است اما گویی عملیات «نگهبان دیوارها» همچنان قربانی می گیرد.
در کرانه باختری هم روال ناامید کننده ای در این دوره به اصطلاح سکوت ادامه دارد به طوری که بیش از 40 فلسطینی در این شهر در سایه سکوت رسانه ها کشته شده اند.
در یک هفته پایانی ماه ژوئیه ، ارتش اسرائیل چهار فلسطینی را کشت که یکی از آنها یک کودک 12 ساله بود،در حالی که هیچ یک از چهار نفر کشته شده تهدیدی برای جان هیچ سرباز یا شهرک نشین اسرائیلی نبودند بلکه شهروندان عادی و بدون سلاح بودند.
به این ترتیب بود که افرادی با برنامه، رویاها و همه عشقی که برای زندگی کردن داشتند ، ناگهان توسط برخی از سربازان جوان اسرائیلی به طرز عادی و بی رحمانه کشته شدند اما رسانه های اسرائیلی به سختی این کشتارها را پوشش دادند.
کشتن پسر 12 ساله ای به نام محمد العلمی که هنگام خرید با پدرش به دست سربازان اسرائیلی کشته شد موضوعی بود که رسانه های اسرائیلی آن را بی اهمیت توصیف کردند.
اما هیچ راهی برای توضیح این بی توجهی گسترده به قتل افرادی بی گناه وجود ندارد ،در حالی که هرگز تحقیق در مورد آنها صورت نگرفته و نخواهد گرفت.
به این ترتیب اسرائیلی ها که سکوت رسانه ها حفاظی محکم برای آنهاست از برملا شدن تصویر زشت ارتش خود و شیوه وحشیانه آن در این مدت در امان ماندند.
حمايت رسانه ها با سکوتی که اختیار کرده اند موجب شده است جهان نداند که حتی در این دوره نسبتا آرام به ندرت یک هفته بدون تلفات در سرزمین های اشغالی مشاهده شده است.
بنابراین تا همین چند روز پیش هیچ فرمانده ارتش هیچ گونه انتقادی از رفتار سربازان اسرائیلی که دست به آدم کشی می زنند ارائه نکرده بود چه برسد به ذکر اتهام یا آغاز تحقیقات جدی در مورد آنها .
در پشت همه اینها بی احترامی به جان فلسطینی ها نهفته است. ارزش هیچ چیزی در اسرائیل کمتر از زندگی و جان یک فلسطینی نیست؛ از شهروندان عادی بگیر که برای کار یا خرید بیرون می روند و کشته می شوند تا معترضان غیر مسلح در سرزمین های اشغالی که توسط سربازان به ضرب گلوله می میرند در حالی که هیچ کس خبری از آنها ندارد.
یک عامل مشترک همه این اتفاقات را با هم یکی می کند؛ این اعتقاد که در سرزمین های اشغالی زندگی و جان فلسطینی ها ارزان است. اگر سربازان به همان اندازه که به فلسطینی ها شلیک می کنند به حیوانات ولگرد شلیک می کردند ، صدای خشم عمومی به گوش می رسید و سربازان محاکمه می شدند و به شدت مجازات می شدند، اما آنها فقط فلسطینی ها را می کشند بدون اینکه هیچ صدای خشم یا اعتراضی به گوش برسد!
وقتی یک سرباز اسرائیلی به سر یک کودک فلسطینی یا یک نوجوان فلسطینی شلیک می کند، جامعه اسرائیل بی صدا و بی روح است و این اتفاقات با توضیحات مبهم و گاهی دروغ های آشکار سخنگوی ارتش و هرگونه ابراز نگرانی ادعایی کنار گذاشته می شود.
خشونت و حملات اخیر رژیم صهیونیستی علیه فلسطینی ها در ماه می هم بار دیگر با تعصب رسانه ای همراه شد که تلاش کردند زمینه ، دلایل و عواقب این حملات را پنهان کنند.
این در حالی است که در آن زمان اسرائیل نسبت به این سیاست ها شفافیت نشان داده بود و ابایی از منتشر شدن اخابر مربوط به این حملات در رسانه ها نداشت ،با این حال برخی از رسانه های غربی برای کوچک نشان دادن خشونت های اسرائیل هیچ سخنی از اخراج اجباری غیرنظامیان و حتی غیرقانونی بودن اشغال اسرائیل به میان نیاوردند.
در حقیقت همواره در یک طرف یک رژیم آپارتاید مسلح به سلاح های سنگین است که دارای کنترل سیاسی و نظامی بر طرف دیگر است،طرفی که بدون سلاح برای حقوق اساسی و گاه صرفا برای بقای خود تلاش می کند و همیشه روند این گونه بوده است که رسانه ها به نفع طرف ظالم یعنی رژیم صهیونیستی سکوت کرده اند.
نظر شما