خبرگزاری شبستان،جهان اسلام: «داگ فورد »، نخست وزیر «انتاریو» اخیرا 300 هزاردلار کانادا برای مبارزه با اسلام هراسی به مدارس اعطا کرد ، اما این اقدام چیزی جز یکی از هزاران نمونه ریاکاری در طبقه سیاسی کانادا نیست.
این مبلغ با توجه به جمعیت بزرگترین ایالت کانادا نه تنها بسیار کم است بلکه پیشنهاد همان نخست وزیری است که تنها سه هفته قبل در پی کشته شدن یک خانواده مسلمان در شهر «لندن» انتاریو مانع محکومیت این اقدام اسلام هراسانه شد.
اما تنها فورد نیست که چنین ریاکاری آشکاری نسبت به جامعه مسلمانان در کانادا دارد و متاسفانه این رویکرد خط مشی همه خطوط حزبی وجود دارد.
دولت لیبرال حاکم بر کانادا به ریاست «جاستین ترودو »،نخست وزیر کانادا نیز در به وجود آمدن این شرایط مقصر است. اولا شش سال طول کشید تا ترودو قوانین ضد نفرت که توسط «استفان هارپر» نخست وزیر محافظه کار سابق در سال 2013 تصویب شده بود را احیا کند.
در این شش سال دو مورد از بدترین نمونه های خشونت اسلام هراسانه در جهان یعنی قتل عام مسلمانان هنگام عبادت در مسجد کبک در سال 2017 و قتل یک خانواده مسلمان در شهر لندن در ژوئن 2021 رخ داد.
در بخش 13 قانون حقوق بشر کانادا معروف به «قوانین گفتار نفرت» اعلام شده است که هر اقدام یا سخنی که احتمالا شخص یا افرادی را در معرض نفرت یا تحقیر قرار دهد،تبعیض آمیز است.
در حالی که طرفداران آزادی بیان و سیاستمداران محافظه کار از تصمیم دولت هارپر در آن زمان استقبال کردند اما به گفته وکلای حقوق بشر و کانون وکلای کانادا جای اجرایی شدن این قوانین همواره خالی بوده است.
به این ترتیب جنایات ناشی از نفرت در آمریکا از آن زمان تا کنون به طور تصاعدی افزایش یافته است.
طبق قانون کیفری فعلی ، تعریف «نفرت» بسیار دشوار است و به همین دلیل پیگرد قانونی مجرمان جنایت های ناشی از نفرت هم سخت است.
اگرچه ترودو پس از قتل عام شهر كبک در سال 2017 سخنرانی پرشوری را در مورد نكوهش اسلام هراسی انجام داد ، اما برای جامعه مسلمان در كانادا دو صد گفته چون نیم کردار نیست.
سرانجام ، دولت ترودو قانون ضد نفرت جدیدی را به نام « Bill-36 » پیشنهاد کرده است که ماده 13 را احیا می کند و با ارائه تعریف گسترده تری از سخنان نفرت انگیز امکان بیشتری به مسلمانان برای دستیابی به حقوقشان را می دهد.
اما این لایحه چند ساعت پس از تعطیلات رسمی تابستان پارلمان مطرح شد و منتقدین آن را یک ترفند بدبینانه برای بدست آوردن آرا در انتخابات پاییز می دانند و در صورت برگزاری انتخابات ، شانس کمی برای تصویب یا اجرای به موقع این لایحه وجود دارد.
به علاوه این قانون مجازات جدیدی برای غول های شبکه های اجتماعی مانند فیس بوک یا توییتر که کانون های نفرت آنلاین هستند در نظر نمی گیرد.
دولت لیبرال فقط در فوریه سال 2021 شروع به افزودن گروه های برتری طلب سفیدپوست به لیست سازمانهای تروریستی خود کرد و در پی قتل های لندن ، گروه دیگری را نیز به آن اضافه کرد .
اما موضع دیگر لایحه جنجالی 62 کبک است که ظاهراً هدف آن اعلام بی طرفی دولت در امور مذهبی است ، اما به طور موثر مسلمانان را هدف قرار می دهد و اسلام هراسی را تقویت می کند.
این لایحه به ویژه زنان مسلمان یعنی بیشترین قربانیان جنایات نفرت گرایانه اسلام هراسی را به خاطر حجابشان هدف قرار می دهد.
طبق لایحه 62 زنان مسلمان از ارائه یا دریافت خدمات عمومی از جمله سوار شدن به اتوبوس های عمومی و مترو منع شده اند. این قانون همچنین کارمندان دولتی مانند پزشکان و معلمان را از کار با حجاب منع کرده است.
لابی و گروه های قدرتمند یهودی مانند « Bnai Brith » که سرمایه های زیادی در احزاب سیاسی در سطح فدرال و ایالت ها سرمایه گذاری می کنند ، اغلب آتش نفرت ضد مسلمانان و اسلام هراسی را شعله ور می کنند.
برخی از فعالان مسلمان ابراز نگرانی کرده اند که حمایت از اقدامات شدیدتر علیه سخنان نفرت انگیز می تواند انتقاد از نقض حقوق بشر اسرائیل یا حمایت از جنبش را به عنوان یهودستیزی ، یک جرم تلقی کند.
در سال 2019 ترودو ، امام حسن گیلوت را که پس از ایراد سخنرانی پرشور برای احترام به قربانیان کشتار مسجد شهر کبک مورد توجه قرار گرفت به اتهام ضد یهودی بودن که موسسه « Bnai Brith » به او وارد کرده بود از کار برکنار کرد.
همه این شواهد نشان می دهد که دولت کانادا برای مقابله با اسلام هراسی تا کنون فقط به شعار دادن اکتفا کرده و نه تنها این مبارزه را اجرایی نکرده بلکه اجازه تقویت اسلام هراسی را نیز داده است.
نظر شما