به گزارش خبرگزاری شبستان، مرجان فولادوند درباره اولین همایش داستان کوتاه ایران گفت: حداقل کاری که همایش‌ها، جشنواره‌ها و نشست‌ها می‌توانند انجام دهند فراهم کردن مجالی برای توجه و گفت‌وگو به موضوع مورد نظرشان است. این همایش هم البته می‌تواند همین کارکرد را داشته باشد؛ اگرچه این گفت‌وگوها زمانی می‌تواند حاصل بدهد که شنیده شوند و مورد توجه قرار بگیرند.
این نویسنده وضعیت داستان کوتاه را مرتبط با نشریات دانست و عنوان کرد: وضعیت داستان کوتاه امروز ما می‌توانست بهتر باشد اگر نشریات تخصصی داستان بیشتر بود و نگاه حرفه‌ای‌تری به داستان کوتاه داشتند. سرزمین اصلی داستان کوتاه مطبوعات است.
وی ادامه داد: داستان کوتاه فرزند جراید است، اما با محدودیت‌های بسیار در این زمینه، انگار مجبور است پشت ویترین کتابفروشی‌ها در رقابتی بی‌معنا با رمان مسابقه بدهد و به قالب کتاب و مجموعه داستان در بیاید تا دیده شود.
وی افزود: یک نویسنده باید چقدر صبر کند تا به قدر یک کتاب داستان کوتاه بنویسد؟ در حالی که هر کدام از آن قصه‌ها در احوال متفاوتی آفریده شده‌اند و بهتر بود همان وقت چاپ و منتشر می‌شدند. اما خوشبختانه رسانه‌های دیجیتال هستند. اینترنت، وبلاگ‌ها و... گاهی فکر می‌کنم در غیاب مطبوعات، آنها داستان کوتاه را نجات داده‌اند.
فولادوند درباره نقش این همایش در بهبود وضعیت داستان کوتاه کشورمان گفت: با خبرهایی که تا این لحظه از این اتفاق و کسانی که بناست در آن دخیل باشند، شنیده‌ام؛ امید زیادی هست که مباحث مطرح شده در آن قابل توجه و مهم باشد. اما این که تاثیر عملی بر روند خلق و انتشار داستان‌های کوتاه داشته باشد، به برخورد مسؤولانی بر می‌گردد که در سیاست‌های کلان مطبوعات و انتشار کتاب موثر هستند.
پایان پیام/
نظر شما