درسی از قرآن/گاهی از افراد متقی نیز گناه صادر می شود

به گزارش خبرگزاری شبستان، قرآن کریم می فرماید: وَالَّذِینَ إِذَا فَعَلُواْ فَحِشَةً أَوْ ظَلَمُواْ أَنْفُسَهُمْ ذَکَرُواْ اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُواْ لِذُنُوبِهِمْ وَ مَن یَغْفِرُ الْذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ وَلَمْ یُصِرُّواْ عَلَى‏ مَا فَعَلُواْ وَهُمْ یَعْلَمُونَ‏ یعنی آنکه (افراد با تقوا) کسانى هستند که هرگاه کار زشتى انجام دهند و یا به خویشتن ستم کنند، خدا را یاد کرده و براى گناهان خود استغفار مى‏ کنند. و جز خدا کیست که گناهان را ببخشد؟ و (متّقین) چون به زشتى گناه آگاهند بر انجام آنچه کرده‏اند، پافشارى ندارند.


بعضى مفسّران، مراد از «فاحشة» را زنا و مراد از «ظلم» را سایر گناهان دانسته‏ اند و بعضى دیگر مراد از «فاحشة» را گناهان کبیره و «ظلم» را گناهان صغیره دانسته ‏اند.
در روایات مى‏ خوانیم که بى‏ توجّهى به گناهان گذشته و ترک توبه از آنها، به منزله‏ اصرار بر گناه است.
امام صادق‏ (ع) فرمودند: وقتى این آیه نازل شد، ابلیس همه‏ یاران خود را جمع کرد و چاره‏ جویى نمود. شیاطین پیشنهاداتى دادند که پذیرفته نشد، وسواس خنّاس گفت: من چاره مى ‏کنم! گفتند: چگونه؟ گفت: به آنها وعده مى‏ دهم و به آرزوها گرفتارشان مى ‏کنم تا دچار گناه شوند و وقتى گرفتار شدند، استغفار را از یاد آنها مى‏ برم.


پیام ها
۱- گاهى از افراد متّقى نیز گناه صادر مى‏ شود. «للمتّقین... الّذین اذا فعلوا فاحشة»
۲- خطرناک‏ تر از انجام گناه، غفلت از گناه و بى ‏توجّهى به زشتى آن است. متّقین اگر هم گناه کنند، بلافاصله استغفار مى‏ نمایند. «اذا فعلوا فاحشة... ذکروا اللّه فاستغفروا»
۳- نشانه‏ تقوا، توبه فورى از گناه است. «اذا فعلوا فاحشة... ذکروا اللّه فاستغفروا»
۴- یاد خدا، رمز توبه است. «ذکروا اللّه فاستغفروا»
۵ - تا یاد خدا در دل گناهکار زنده است، مى‏ تواند در مدار متقین وارد شود. «اذا فعلوا فاحشة... ذکروا اللّه»
۶- گناه، ظلم به خویشتن است. «ظلموا انفسهم»
۷- تنها خداوند است که گناهان را مى‏ بخشد. «و من یغفر الذنوب الا اللّه»
۸ - متّقى کسى است که اصرار بر گناه نداشته باشد. زیرا اصرار بر گناه، نشانه‏ سبک شمردن آن و غفلت از یاد خداست. «ولم یصرّوا على ما فعلوا»
۹- اصرار آگاهانه بر گناه، سبب محرومیّت از مغفرت الهى است. «و من یغفر الذنوب الا اللّه و لم یصرّوا»