به گزارش خبرگزاری شبستان، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی طی پیامی به جشنواره شعر فجر از شعر بعنوان آیینه تمام قد تفکر فرهیخته مردمان این سرزمین یاد کرد و گفت : و این چنین است که چونان نگهبان، ادیبانش از سقوط و هبوط زبان به قیمت جان ممانعت نمودند و خزانه‌دار واژگان پارسی بودند.
بر اساس گزارش روابط عمومی و امور بین الملل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، متن کامل پیام وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به جشنواره شعر فجر به شرح زیر است:
روزگاری است که سودای بتان دین من است غم این کار، نشــاط دل غمـگین من اســت
دیــدن روی ترا دیــــدة جــان‌بیـــن بایــد وین کجا مرتبه چشـم جهـان‌بین من اســت
تا مرا عشــق تو تعلیم سخــــن گفتــن کرد خلق را ورد زبان مدحت و تحسین من است
شعر جام جهان نمائی است که بر سرش سودائی است فراتر از حکمت ! گاه از جنس سوز غیرت !
حق اگرسوزی ندارد حکمت است شعر می‌گردد چو سوز از دل گرفت
شعر آیینه تمام قد تفکر فرهیخته مردمان این سرزمین است و این چنین است که چونان نگهبان، ادیبانش از سقوط و هبوط زبان به قیمت جان ممانعت نمودند و خزانه‌دار واژگان پارسی بودند.
پارسایی پارسیان نگذاشت این زبان دست تکدّی به سوی هر واژه‌ای دراز کند و با هر زخمه‌ای خود را دمساز کند.
شعر فقط دل‌مویه‌های آگاهانه اندوه سوز نبود؛ بغض نهفته در سینه‌های زخم‌خورده از خودی و بیگانه بود که در پس آهشان تصویر سربداران در آینة زمان رخ می‌نمود. شاعران فقط به قصد سرایش، کلام را به استخدام نمی‌گرفتند و به عبث در هوس اقتراح به سمت افتنان گام نمی‌گرفتند. پاسداران امین فرهنگ این سرزمین اسلامی بودند؛ نه بل پاسدار امین فرهنگ دین‌محور بشری !
«دیده‌بانان را بگو تا خواب نفریبد بر چکاد پاسگاه خویش، دل بیدار و جان هشیار !»
کمال ! فردوسی را این‌گونه ستود :
تو دست سخن را گرفتی به دست به بالا کشاندی از این خاک پست
و خیام دست فیتز جرالدها را گرفت و حافظ دست گوته‌ها را و ادوارد براون مسحور اینهمه نور شد تا چشمهایش را به دورها دعوت کند تا نگارش تاریخ ادبیات این قوم را افتخار ماندگار خویش سازد.
خوب می‌دانیم؛ ملتی که ادبیات ندارد، ادب ندارد! به ملت‌های بی‌ریشه بنگریم تا ساده از کنار اصالت‌های خویش نگذریم.
بگذاریم و بگذریم ؛
حرمت موسیقی ما، در مشایعتش از شعر است. اگر شعر نباشد موسیقی عقیم است و با آن قویم !
گر ساز نباشد چه کند نغمه شعر گر شعر نباشد به چه کار آید ساز
به که از چه می‌گویم ؟! از حلّه به دجله می‌برم آب !
شما خود گفته‌اید :
گر چراغ شعر روشن در شب تارم نبــود رای رفتن، روی گفتن، چشم بیدارم نبود
گر نبود این شــب چراغ جاودان قــرنها در ظلام این شبستان راه دیــدارم نبود
مشعله در دست حافظ گر نبود آن دورها اندر اینجا روشنایی هیــچ در کارم نبود
نگذاریم که این مشغله‌ها نگذارند که این مشعله روشن ماند؛ نگذاریم گرفتاری ما، مانع از شعر شود در کمک و یاری ما، که اگر جامعه از شعر تهی می‌گردید، رنگ تلطیف فراری می‌شد! تازه ما قوم وفادار به اصل و نسبیم، همانان که کاشتند و ما خوردیم، انصاف نیست که ما برای فردائیان، کویر حواله دهیم، که نبوده است و چنین مباد !
مادر ایران نشد از مرد زائیدن عقیم کین زن فرخنده را فرزانه فرزندیم ما
این جشنواره به شماره اندک و به اعتبار بسیار، بر آن باید باشد که در مأموریت خود فقط داوری را رقم نزند که بیش از آن به مراقبت مأمور است. شعرای اَلّا الذین مراقب یَهیمون و ما لا یفعلون باشند.
اگر بتوانید اندکی از بضاعت این انقلاب کلام را هزینه بیداری اسلامی و نهضت اخلاقی جهان کنید و مغزهای آماده انتقال این باور مقدس را نشان کنید، کاری کارستان کرده‌اید.
تعبیر ظریف رهبر آگاه‌دلمان که شعر سرمایه ملی است چه خوب است دیباچه دفتر تکلیفمان گردد.
و شما ای خزانه‌داران امروز شعر و ادب با این پشتوانه به باز کردن حساب معرفت برای نسل جوان همت گمارید و بیش از گذشته دل بسپارید تا این سرمایه تزاید یابد که نقش یافتن در این نهضت جهانی و هم‌پیمانی با قائمین بالقسط اجری عظیم دارد از حضرت رب کریم !
سینه شاعر تجلی زار حسـن خیزد از سینای او انوار حسن
از نگاهش خوب گردد خوبتر فطرت از افسون او محبـــوبتر
از آنان که دستی بر آتش این اقدام داشته‌اند و آنان که گلی در باغچه این ایام کاشته‌اند و از آنان که در این راه گام برداشته‌اند سپاسگزارم و به استمرار نقششان امیدوارم.
توفیق، رفیق طریق عزت و اعتبار یکایک شما عزیزان باد.
گفتنی است، پنجمین دوره جشنواره بین المللی شعر فجر صبح امروز (سه شنبه 18 بهمن) در کرمانشاه کار خود را آغاز کرد.
پایان پیام/
نظر شما