به گزارش خبرنگار گروه غدیر و مهدویت خبرگزاری شبستان، به مناسبت فرا رسیدن ماه مبارک رمضان، ماه ضیافت الهی و به منظور بهره مندی حداکثری از جنبه های عرفانی و منتظرانه این ضیافت در سلسله گفتگوهایی با حجت الاسلام والمسلمین «رحیم کارگر»، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی و کارشناس مرکز تخصصی مهدویت «سی اصل عرفانی در ضیافت الهی» را به بحث و بررسی گذاشته ایم که در ادامه نهمین شماره از آن تقدیم حضورتان می شود:
حجت الاسلام والمسلمین کارگر با بیان اینکه اصل نهم در درک عرفانی از ماه مبارک رمضان «رسیدن به نشاط معنوی و حلاوت ایمانی» است، اظهار کرد: روزه دار عارف در طی طریق به سوی محبوب همواره باید با نشاط و انگیزه قوی حرکت کند و اجازه ندهد ضعف و سستی و غم های بی مورد و درد و رنج های روحی او را از طی این سیر عرفانی باز دارد. برای دسترسی به این نشاط معنوی باید با درک درست و معرفت راستین، لذت و حلاوت عبادات را در عین سخت بودن بعضی از آنها، به دل و جان خود بچشاند و با شعف و توان مضاعفی به آنها بپردازد.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی ادامه داد: چنین سالکی با معبود خود انس می گیرد و راز و نیاز و روزه و نماز و ... را با عشق و شیفتگی خاصی به جای می آورد و با تقویت ایمان خود، شکوه معنویت و زیبایی دیانت را لمس و شهود می کند. خیلی از مسائل همچون غلبه هواهای نفسانی، ضعف یقین و ایمان، اشتغالات فکری و جسمی زیاد دنیوی و ... نشاط معنوی و عرفانی را از انسان سلب میکند و باعث اضطراب، ضعف و نابسامانی روانی و در نهایت عدم احساس لذت و حلاوت از عبادات می شود! اما عباداتی مانند حج و روزه و نماز و ایام نورانی چون ماه رمضان و شب های قدر، تاثیر بسزایی در رفع این مشکل اعتقادی و روانی دارد.
دو شادی روزه دار
وی با بیان اینکه روزه داری و ماه پربرکت رمضان از ابعاد مختلف تاثیر بسزایی در ایجاد نشاط معنوی در انسان دارد، گفت: رسول خدا (ص) فرمودند: «خوشا به حال کسانی که برای خدا گرسنه و تشنه شده اند اینان در روز قیامت سیر می شوند» (وسائل الشیعه، ج 7 ص 299، ح 2). امام صادق علیه السلام نیز فرمودند: «هر کس که در روز بسیار گرم برای خدا روزه بگیرد و تشنه شود خداوند هزار فرشته را می گمارد تا دست به چهره او بکشند و او را بشارت دهند تا هنگامی که افطار کند» (کلینی، الکافی، ج 4 ص 64) و نیز از آن حضرت(ع) است که فرمودند: «برای روزه دار دو سرور و خوشحالی است: هنگام افطار و هنگام لقاء پروردگار (وقت مرگ و در قیامت)» ( وسائل الشیعه، ج 7 ص 290 و 294 ).
حجت الاسلام کارگر تاکید کرد: پس روزه داری به رغم سختی های ظاهری و جسمی بخصوص در روزهای گرم و هنگام کارهای سخت، چنان برکات و نتایجی دارد که انسان باید ضمن رعایت قداست و شان و بزرگی آن با تمام وجود از این ضیافت عظمای الهی خوشحال و خشنود باشد و شکرگزاری کند. جالب ترین نکته این است که عصر ظهور امام زمان(عج) در وجود زیبایی های معنوی و نشاط و فرح مردمان از انجام عبادات و میل و رغبت جمعی به سوی توحید و اعمال صالحه، شباهت زیادی به این ماه دارد.
رغبت بی نظیر مردم به عبادت در عصر ظهور
این کارشناس مهدوی اضافه کرد: واقعیت مسلم عصر مهدویت این است که در آن دوران حال مردم خوب می شود و صفا و معنویت خاصی دنیا را فرا می گیرد و مردم رغبت فراوانی به عبادات و اعمال خوب و رفتارهای پسندیده پیدا می کنند. اصولاً در آن عصر، شادی و رضایت مردم به اوج می رسد و معنویت و اخلاق مداری و عبادت گرایی و عشق ورزی توحیدی کاملا ظهور و بروز می یابد. در پرتو ارشادهای امام زمان(عج) و دوستی قلبی مردم با آن حضرت(عج)، همگان رغبتی بی نظیر به عبادت و نماز و مسجد و قرآن خواندن پیدا می کنند.
وی در ادامه بیان کرد: آنان با گذر از سختی ها و دشواری های فراوان آخرالزمانی و گرفتاری های مادی و معنوی چنان به سوی نیکی ها و فضیلت ها و اخلاقیات گام برمی دارند که گویا تشنگانی هستند که سالیان سال منتظر این لحظه خوش عبادت و نیایش و روزه داری و... بوده اند. در روایت است: «خدای بزرگ [به دست مهدی (عجل الله فرجه)] حق وعدالت را در آبادیها آشکار میسازد و حال عموم مردم را بهبود میبخشد...(حال عامة العباد ویجمع الله الکلمة )» (شیخ صدوق، کمال الدین، ج ۲، ص ۶۴۶). بر اساس روایات « مردم به سوی عبادت ها میل و اقبال پیدا می کنند و امانات خود را می پردازند» (لطف الله صافی، منتخب الاثر، ص ۴۷۴) و نیز « بشارت باد بر شما که امام مهدی(عج) ... قلب های بندگان را سرشار از عبادت می کند» (شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۷۹). در روایت بسیار زیبایی نیز درباره حضرت مهدی(عج) آمده است: «او برطرف کننده غم ها و اندوهها از شیعیان است بعد از اندوهی سخت، بلایی طویل و ستمی جانکاه. خوشا به حال آنان که آن زمان را درک میکنند» (شیخ صدوق، کمال الدین، ج ۲، ص ۳۳۵، ح ۵).
حجت الاسلام کارگر با بیان اینکه مهدویت بخصوص روایات عصر ظهور، دانشگاه اخلاق و عرفان برای همه منتظران است، تاکید کرد: تا با سلوک منتظرانه و انتظار عارفانه خود مسیر درستی را تا آینده موعود بردارند و در عین حال رضایت و خشنودی امام زمان(عج) را جلب کنند و این ممکن نمی شود مگر اینکه آنان ، نگرش و رویکرد خود را نسبت به عبادات و اعمال صالحه تغییر دهند و اقبال زیادی به دینداری و اخلاقیات داشته باشند.
روزهدار منتظر به آینده خوشبین است
وی بیان کرد: روزه دار منتظر، همواره نگاه روشن و مثبتی به آینده دارد و هر لحظه منتظر آن رویداد بزرگ و الهی است به همین جهت می کوشد اعمال و تکالیف واجب خود را لذتبخش و پرحلاوت انجام دهد و با امیدواری فراوان، چشم به تحقق معنویت و اخلاق مداری در دنیا باشد. همچنین روزه دار منتظر می تواند اعمال و عبادات خود را همیشه در پیوند با وجود مقدس امام زمان(عج) انجام دهد و یاد و نام امام موعود(عج) را همیشه گرامی و زنده نگاه دارد. چنین امری موجب نشاط در انجام عبادات و قوت گرفتن و انگیزه زیاد در انجام کاری های صالح می شود.
وی در پایان خاطرنشان کرد: مثل آنکه صدقات و زیارت های خود را به نیابت از امام زمان(عج) انجام دهد و یا موقع افطار به یاد امام زمان(عج) باشد و در دل خطاب به ایشان قبولی روزه اش را بخواهد. به نیابت حضرت(عج) حج به جای آورد و... همه اینها چنان نشاط معنوی در او ایجاد می کند که کمتر نظیری می توان برای آن یافت. عرفان اسلامی، عرفان ولایی است که بر مدار حب و اطاعت و الگوبرداری و ارتباط با حجت خدا قرار دارد و انسان منتظر بیش از هر کس دیگری می تواند این نوع انتظار عارفانه را در وجود خود و زندگی اش جاری و ساری سازد.
نظر شما